خبرگزاری مهر؛ گروه استانها - بیت اله احمدی: مرند، پس از شهر های تبریز و مراغه، سومین شهر پرازدحام و پس از تبریز دومین شهر وسیع در استان آذربایجان شرقی شناخته می شود؛ به اعتقاد مورخان و باستان شناسان، مرند در قبل هایی بسیار دور، در زمان حکومت مادها، از شکوه و پویایی قابل توجهی برخوردار بوده و یکی از سرزمین های مهم و اصلی آن زمان بوده، این در حالی است که از کاوش های بر تپه های باستانی منطقه «گرگر»، وسایل کشف شده، متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد مسیح است.
کاروانسرای شاه عباسی پیام
در ۱۳ کیلومتری شهر مرند به سمت تبریز، کاروانسرایی به شکل هندسی با چهار ایوان و سردری با ارتفاعی قابل توجه، نظرت را به خود جلب می کند. این کاروانسرا در روستایی به نام «پیام» یا در اصطلاح عموم مردم محلی «یام» قرار گرفته و یکی از جاذبه های گردشگری این شهرستان محسوب می شود.
کاروانسرای شاه عباسی پیام مرند که عنوان بزرگ ترین کاروانسرای شمالغرب کشور را یدک می کشد، قدمتی برابر با زمان فرمانروایی مغول و صفویه دارد و از مهمترین استراحتگاه ها و اماکن بین راهی و جاده‌ای در قدیم الایام بوده است.
این کاروانسرا دارای گنبدخانه، حیاط مرکزی، هشتی، چندین اتاق، چهار برج دایره ای، حیاط و ایوانی هایی جهت اقامت کاروانیان ساخته شده که امسال به همت بخش خصوصی و با همکاری میراث فرهنگی، مرمت شده و آماده پذیرایی از گردشگران است.
نمونه ای از سبک ساختمان های مغول
یکی دیگر از عمارت های مربوط به پیش از میلاد مسیح، «قلعه هلاکو» در ۲۷ کیلومتری شهرستان مرند است، بنایی آجری و متعلق به زمان حکومت مغول ها؛ مردم محلی این اثر تاریخی را با نام «کاخ هلاکو» می شناسند که در دشت بسیار وسیعی به نام «دشت هلاکو» یا «الاکی»، قرار دارد.
سابقه قلعه و طاق هلاکو را به زمان هزاره اولیه پیش از میلاد مسیح، نسبت می دهند، هنگام حضور در این ناحیه، می توان بقایایی از یک بنای تاریخی را دیدن کرد.
با نگاه دقیق به پی های سنگی و دیوارهایی با قطر بزرگ و کالبدی از یک طاق مدخل با قطری نیم متر در یک متر و سربنا، معماری به سبک ساختمان های مغول را تداعی می کند، مساحت این بنا ۹۰۰ متر مربع و ارتفاع بنای باقیمانده بالغ بر ۶ متر است که در همجواری آن کتیبه زیبایی به خط کوفی و تزئین شده با آجر و کاشی های فیروزه ای رنگ، گرداگرد طاق سردر را پوشانده است.
مقابل این بنا، می توان آثاری از یک دیواره سنگی را دیدن کرد که متعلق به قلعه ای کهن بوده و مردم محلی از آن به نام «قلعه گبرها» یاد می کنند.
مزار همسر پیامبر اولوالعزم
شهر مرند به نام شهر نوح نبی شهرت دارد و علت آن مدفن همسر حضرت نوح است که در «مسجد پیربالا» یا «مسجد بازار»، قرار دارد، ساختمان کنونی مسجد در سال ۱۲۶۸ هجری قمری روی بقعه بنای امروزی مسجد با تغییرات اساسی نسبت به بنای اولین آن روبه رو شده و ۳ عدد کتیبه متعلق به این اثر تاریخی یکی از آن ها در بالای محراب و دو کتیبه دیگر در بالای سردر ورودی اصلی مسجد قرار دارد.
این مسجد در نظر ارامنه و مسیحیان از اهمیت و احترام مخصوصی برخوردار است و می توان آن را از معدود مساجدی در استان آذربایجان برشمرد که حدود چهار طرف آن را فضای آزاد تشکیل می دهد.
گفته می شود، این محل در گذشته، میزبان گردشگران بسیاری از ارامنه و مسیحیان بوده است که متولیان امر با کمی سرمایه گذاری و احیا، می توانند این محل را به یک مکان گردشگری مذهبی تبدیل کنند.
تنها کلیسای مرند
اما تنهای کلیسای شهر مرند، که دارای قدمتی در حدود ۲ قرن می باشد، کلیسای «هوانس مقدس» است که در سال ۱۸۴۰ به دست معماران روس روی خرابه های کلیسای دیگری که متعلق به قرن ۵ یا ۶ بوده احداث شده است.
این کلیسا در فاصله ۱۳ کیلومتری از مسیر تبریز به مرند، درون روستای «سهرل» یا «سهرقه»، قرار گرفته و ۱۸ متر طول و ۵ ونیم تا ۷ متر عرض دارد که علیرغم وقوع زلزله های متعدد و تخریب بخش اعظمی از آن، اما همچنان استوار مانده و امروز یکی از جاذبه های گردشگری شهرستان مرند به شمار می رود.
با ورود به این کلیسا، محل سکونت اسقف اعظم، مدرسه و مکانی برای روشن کردن شمع و عود را می توان مشاهده کرد، داخل کلیسا هم به سه بخش تقسیم بندی شده که هر کدام دارای یک گنبد مجزاست؛ برج ناقوس خانه، گنبد رگ هرمی با روکش شیروانی از دیگر بخش های این کلیسای تاریخی است.
روستایی در دهانه دو رودخانه
اگر به پیاده روی در یک طبیعت بکر علاقه مند هستید، پیشنهاد می کنیم سری به روستای «پیربالا» در شهرستان مرند بزنید، این روستا در ۱۸ کیلومتری شهر مرند قرار گرفته و یک آبشار زیبا را در دل خود دارد.
روستای پیربالا در میان یک دره وسیع و در دهانه دو رودخانه واقع شده که چشم انداز آن را تماشایی تر کرده است.
برای مشاهده این روستا باید ۴ روستای انامق، محبوب آباد، عیش آبادبالا و عیش آباد پایین را طی کنی که هر کدام از این ها نیز به نوبه خود، از جاذبه های گردشگری و طبیعی شهرستان مرند هستند.
ارتفاع آبشار به ۱۰ متر می رسد و برای رسیدن به آن، باید مسیری فوق العاده و خیره کننده را طی کرد.
روستایی با جاذبه های گردشگری متعدد
نوشیدن آب معدنی طبیعی در یک روستای زیبا، مورد علاقه بسیاری از گردشگران است، روستای «اَویندین»، یکی از این روستاهای زیباست که دارای جاذبه های گردشگری طبیعی متعددی است که در ۸۰ کیلومتری مرند قرار دارد.
بسیاری از مردم و گردشگران به علت خاصیت درمانی آب معدنی این روستا، به اویندین سفر می کنند و علاوه بر بهره بردن از این آب، به تماشای آبشار زیبای میان دره، چشمه های قزل چشمه و زلفی چشمه سی می نشینند.
گورستان تاریخی «دوزلاخ» با قدمتی بالغ بر ۵ قرن، صخره های بزرگ و مناسب صخره نوردی و تفرجگاه «لزگه»، از دیگر جاذبه های گردشگری این روستا به شمار می رود.
آتشکده ای به نام قدیم مرند
شهرستان مرند علاوه بر داران بودن کلیسا، مدفون بودن همسر حضرت نوح در این شهر، دارای آتشکده نیز می باشد، هر چند پس از پیروزی سپاهیان اسلام در این منطقه، بیشتر آتشکده ها از بین رفته اما خرابه هایی از این آتشکده های کهن را می توان در بخش شرقی مرند دید؛ این آتشکده ها به «کول تپه» یا «تپه خاکستری» شهرت یافته است.
آتشکده «مانداگارنا» در شمال و در قسمت پشت قبرستان باغ رضوان و در میان باغ ها و مزارع قرار دارد، سابقه قلعه مانداگارنا با دقت به آثار کشف شده به هزاره چهارم پیش از میلاد بازمی گردد. گفتنی است، در کتب قدیمی، «مانداگارنا» را نام دیگر مرند عنوان کرده اند.
روستای ییلاقی با مردمانی اصیل
برای مشاهده منطقه ییلاقی با طبیعتی بکر و مردمانی اصیل، بهتر است به روستای «دوگیجان» سفر کنید؛ این روستا دارای آب و هوایی مناسب، چشم اندازهای خیره کننده، طبیعتی بکر و مطبوع، مردمی اصیل و میهمان نواز بوده و غار دوگیجان نیز یکی از جاذبه های گردشگری طبیعی این منطقه است.
غار دوگیجان در کوهی بین روستاهای دوگیجان و زرقان قرار دارد و از نوع غارهای استالاکیتیت است؛ ورودی دهانه اصلی غار، تالاری است که هیچ تزئینات غاری در آن وجود ندارد، غارنوردان با عبور از شیبی ۲۰ درجه که در قسمت چپ تالار وجود دارد، به طبقه پایین غار هدایت می شوند که دو تالار در آن به چشم می خورد.
تالار سمت راست برگه های خشگیده، استخوان های حیوانات و چندین دهلیز فرعی را در خود جای داده و تالار سمت چپ دارای استالاکیتیت و استالاکمیت های بسیار زیبایی است.
اما حدود ۳۰۰ نفره از ساکنین این روستا امروز به حرفه دامداری، قالیبافی و کشاورزی مشغول هستند، اما جالب ترین وجه زیبایی این روستا، لباس سنتی اهالی آن می باشد که از لحاظ رنگ، پروژه و نوع پارچه کم نظیر است.
نظر شما