خبرگزاری مهر، گروه بین الملل- جواد حیران نیا: «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا استراتژی جدیدی را برای افغانستان در نظر گرفته است. این استراتژی علاوه بر افغانستان کشورهای دیگری نظیر هند و پاکستان را نیز در برمی گیرد و در واقع تهدیدی برای پاکستان و ترغیبی برای هند جهت ایفای نقش موثرتر در ایجاد صلح و ثبات در افغانستان است.
این استراتژی بیشتر متمایل به عملیات نظامی در افغانستان است و بحث خروج سریع نظامیان این کشور از افغانستان مطرح نمی کند و حضور در این کشور به گفته مقامات واشنگتن تا از بین رفتن تروریسم تداوم خواهد داشت. چرا که به زعم رئیس جمهوری و مقامات امنیتی آمریکا خروج سریع از افغانستان می تواند پیامدهایی نظیر جنگ آمریکا در عراق را به دنبال داشته باشد، پیامدهایی که غیر قابل پیش بینی و غیر قابل قبول هستند.
در عین حال که آمریکا حضور نظامی در افغانستان را تقویت کرد از سوی دیگر باب مذاکره با طالبان را باز کرده است. بر اساس اخبار اعلام شده در حال حاضر گروه «طالبان» در افغانستان مذاکراتی را با ایالات متحده آمریکا انجام می دهد؛ مذاکراتی که طبق اعلام اعضای طالبان با اطلاع کامل مقامات کابل در حال انجام است و آنها اعلام کرده اند که این گفتگو ها و مذاکرات با مشورت دولت افغانستان صورت می پذیرد. طالبان معتقد است که مذاکرات و گفتگوهای سیاسی با دولتمردان واشنگتن به منظور پایان دادن به اشغال چندین و چند ساله آنها در افغانستان صورت می پذیرد.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان افغانستان در گفتگویی که با خبرگزاری مهر داشته می گوید که اگر مذاکره با امریکا نتیجه ندهد به‌زور آمریکا را از افغانستان بیرون خواهند کرد و اگر این کشور می‌خواهد که این اتفاق نیفتد نیروهای خارجی خاک این کشور را ترک کنند. آمریکا بایستی در مذاکرات خود جدول زمان‌بندی‌شده ای از خروج خود را بدهد.
اگرچه دولت افغانستان اعلام کرده گفتگوی طالبان با امریکایی ها با مشورت کابل است اما ذبیح الله مجاهد به خبرگزاری مهر گفته است که طالبان در جنگ با آمریکایی‌ها طرف هستند و این گروه نمی‌خواهد با جناح دیگری، حتی حکومت افغانستان وارد گفتگو شود.
به هر روی دولت ترامپ برای اینکه نشان دهد در گفتگو با طالبان جدی است قرار است «زلمای خلیل زاد» را به عنوان نماینده ویژه آمریکا در افغانستان تعیین کند.
وی نخستین نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان بعد از سقوط طالبان بود. در نشست نخست بن در زمستان ۲۰۰۱، که صفحه جدید تاریخ افغانستان پس از طالبان را رقم زد، نقش پر رنگی داشت.
انتصاب خلیل زاد از این روی است که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا بارها از عدم پیشرفت جنگ هفده ساله افغانستان ابراز ناامیدی کرده و بر تغییر سریع بازی جنگ تاکید کرده است.
حال خلیل زاد که زاده مزار شریف افغانستان است و تابعیتی امریکایی نیز دارد و از او به عنوان کسی که قادر است کارهای دشوار را انجام دهد یاد می شود، برای پیشبرد مذاکرات صلح افغانستان دعوت شده است. خلیل زادی که رویکرد انتقادی به نقش پاکستان در منطقه دارد و از اینرو نیز با رویکرد سیاست خارجی دولت ترامپ در خصوص پاکستان همسو است.
او در دو دوره ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش سمت‌های مهمی مانند سفیر آمریکا در عراق، سفیر آمریکا در سازمان ملل و سفیر آمریکا در افغانستان به عهده داشته است.
در حالی واشنگتن با انتصاب خلیل زاد چراغ سبزی به طالبان برای جدی بودن و تسریع در گفتگوها را می دهد که روسیه نیز در تلاش است تا ابتکار عمل مذاکرات صلح در افغانستان را در دست گیرد؛ امری که به نظر می رسد در سایه مذاکرات امریکا با طالبان قرار گرفته است.
چرا که دولت کابل اخیراً اعلام کرده در مذاکرات صلح افغانستان خبر داد که قرار است ۴ سپتامبر (۱۳ شهریور) در مسکو برگزار شود شرکت نخواهد کرد. درهمین‌راستا، صبغت‌الله احمدی سخنگوی وزارت خارجه افغانستان اعلام کرد: قصد شرکت در کنفرانس مسکو را نداریم. روند صلح تنها باید به رهبری افغانستان باشد؛ فقط دولت جمهوری افغانستان. من کنفرانس مسکو را مفید تلقی نمی‌کنم.
در واقع کابل معتقد است که ابتکار عمل مذاکرات صلح باید در دست خودش باشد و خود دولت افغانستان باید مستقیماً با گروه طالبان مذاکره کند.
این کنفرانس در حالی قرار است در مسکو برگزار شود که دولت کابل و امریکا در آن حضور نخواهند داشت ولی طالبان در آن مشارکت خواهد کرد؛ البته طالبان در این خصوص هنوز موضع گیری نکرده است.
طالبان در حالی وارد مذاکرات مستقیم با امریکا شده است که شعار همیشگی طالبان مذاکره مستقیم با آمریکا بوده و این خواست ظاهرا تحقق یافته است. این کار طالبان عملا دولت افغانستان را در حاشیه رانده است.
در حال حاضر و بر اساس آماری که بی بی سی منتشر کرده از مجموع مناطق تحت کنترل دو طرف، دولت افغانستان بر ۵۸.۵ درصد کشور تسلط دارد و طالبان بر ۱۹.۴ درصد. بر سر کنترل ۲۲ درصد دیگر رقابت می‌شود.
آنچه از مذاکرات امریکا با طالبان قابل برداشت است تلاش ترامپ برای کاستن از هزینه های حضور امریکا در افغانستان و در اختیار گرفتن ابتکار عمل صلح در این کشور است.
نظر شما