به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «شهرها در عصر شهرنشینی» اثر رابرت آر. بیورگارد توسط انتشارات دانشگاه شیکاگو منتشر شد.
ازنظر بیورگارد نویسنده کتاب «شهرها در عصر شهرنشینی»، شهر دیگی است برای چهار تعارض مکرر. ابتدا این‌که شهرها هم به‌وسیله ثروت و هم به‌وسیله فقرشان تعریف می‌شوند. دوم، شهرها به طرزی هماهنگ هم مخرب محیط‌زیست هستند و بااین‌حال تداوم را نوید می‌دهند. سوم این‌که شهرها حاکمیت ماشین‌ها و الیگارشی های سیاسی را تشویق می‌کنند، حتی وقتی‌که الزاماً دمکراتیک باشند و حداقل به‌صورت اسمی پذیرای همگان باشند. و چهارم، زندگی شهری مروج تحمل در میان گروه‌های متفاوتی است، حتی به شکل تقسیمی در میان آنان که اغلب به خشونت کشیده می‌شود.
بیورگارد هیچ راه ساده‌ای و روشی برای جبران این تناقضات ارائه نمی‌کند. شهرها بدون این چهار تنش نمی‌توانند شهر باشند. بااین‌حال بیورگارد استدلال می‌کند که تنها با بازشناسی این ابهامات و تناقضات است که ما می‌توانیم حتی شروع به درک ملاحظات اخلاقی خودمان بکنیم، و همچنین شفاف‌ترین مسیرهایی به سوی کیفیت، عدالت، و صلح در چیدمان‌های شهری را پی بگیریم.
او در این کتاب اشاره می کند که ما در یک عصر شهرنشینی ادعایی زندگی می‌کنیم که در آن شهر را به عنوان منبعی از خوشبختی اقتصادی، منبعی از تنوع اجتماعی و فرهنگی، و مکانی به‌عنوان منبع دمو کراسی قدر می‌نهیم. ما شهر را به‌عنوان زمینه‌ای زایا میدانیم که پیشرفت از آن ایجاد می‌شود. ما به خودمان می‌گوییم که تمدن‌های انسانی بدون شهرها احتمالاً تخریب و نابود می‌شوند.
روبرت ای. بیورگارد در شهرها در عصر شهرنشینی استدلال می‌کند که این نحوه اندیشه نه‌تنها اغراق‌آمیز است، بلکه خیلی هم نمایشی است.
این کتاب در ۲۲۴ صفحه، توسط انتشارات دانشگاه شیکاگو در سال ۲۰۱۸ منتشر شده است.
نظر شما