این شاعر و منتقد در گفتگو با خبرنگار مهر گفت : درحال حاضر همه چیز در فضاهای از پیش تعیین شده اتفاق می افتد . وقتی ادبیات ما در محاق افتاده است چگونه فرصت جهانی شدن داریم .
وی اظهار داشت : وقتی کتاب هایی که بارها تجدید چاپ شده بودند ، حالا برای چاپ مجدد در ارشاد گرفتار مانده و باید بازخوانی شوند کدام ناشر جرات چاپ اثر پیدا می کند. این سخت گیری ها و سانسورهای شدید به اقتصاد کتاب و در نتیجه به ناشر و نویسنده آسیب می رساند .
معتقدی برپایی جوایز ادبی را حرکتی مثبت و سازنده تلقی کرد و ادامه داد : هرچه تعداد این جوایز بیشتر شود و در دامنه وسیع تری گسترش یابد می تواند رقابتی سالم را در میان اهل قلم ایجاد کند که این رقابت می تواند فرهنگ را زنده نگه دارد .
وی یادآور شد : چون دولت نسبت به فرهنگ بی توجه است و از جوایز حمایت نمی کند ، حضور آنها در جامعه جا نمی افتد و بنابراین ادبیات و جوایز از طرف بخش خصوصی هم مورد توجه قرار نمی گیرند .
معتقدی ادامه داد : همچنین نهادی مثل شهرداری که از مالیات مردم ارتزاق می کند باید برای مردم و در فضاهای مردمی وارد عمل شود و جوایز را حمایت کند اما شهرداری هم همچنان تحت تاثیر انگاره های دولتی است .
این نویسنده درباره فضای حاکم بر داوری های جوایز ادبی گفت : در یک فضای سالم باید داورانی با جنبه های مختلف و با پشتوانه های متفاوت حضور داشته باشند . اما در فضای داوری های ما داوران گروه خاصی هستند و از گروه خاصی حمایت می کنند . گاه رمانی که در یک جایزه برگزیده می شود در جایزه ای دیگر اصلا به چشم نمی آید . ما در حوزه فرهنگ مشق دموکراسی نمی کنیم .
نظر شما