ترانه مورد توجه مدیران فرهنگی نیست

روزبه بمانی شاعر و ترانه سرا درگفتگو با خبرنگارمهر، با اشاره به این که ترانه سرایی همواره متاثر از اتفاقات اجتماعی است گفت: از دهه پنجاه ترانه های ما رنگ اجتماعی - سیاسی جدی تری به خود گرفت؛ به طوری که اغلب ترانه های ساخته شده در آن برهه متاثر از معضلات اجتماعی بوده است. همچنین طی سال های اخیر به خصوص از سال 1376 موجی از ترانه های نو به ادبیات ایران راه یافت که بنا به ذائقه و نیازهای افراد  جامعه دستخوش تغییر وتحولات گسترده ای شد.

این شاعر درباره جایگاه ترانه ها تصریح کرد: البته در این بین رقیبی به نام ماهواره وجود دارد که نسل جوان خواسته یا ناخواسته به تاثیرپذیری از آن پرداخته است. درمجموع باید گفت تبعات اهمیت ندادن و سرمایه گذاری نکردن بر ترانه ، سرانجام متوجه اجتماع می شود. متاسفانه مدیران فرهنگی ما بهای چندانی برای این حیطه قائل نمی شوند.

بمانی اضافه کرد: درایران تنها یک رسانه به نام صدا وسیما داریم و شبکه های خصوصی مستقلی که بتوانند با مجوز دولتی به فعالیت بپردازند عملا به چشم نمی خورد. بنابراین نمی توانیم این تصور را به خود راه دهیم که مسئولین از اهمیت ترانه درادبیات فارسی مطلع نیستند. عدم سرمایه گذاری های مناسب و نپرداختن صحیح در این حیطه آن را با مشکلات مواجه کرده است.

وی افزود: وقتی یک اثر موسیقی پاپ به مدت سه سال پشت درهای بسته وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی برای دریافت مجوز می ماند، مسلما مولفه هایی که در نوع اشعار و ترانه هایش به کار رفته با گذشت زمان رنگ کهنگی به خود می گیرد و تاریخ مصرف آن می گذرد. درنهایت این نابسامانی بخش خصوصی از سرمایه گذاری در این حیطه سرباز می زند . با وجودی که اجتماع همواره از هنرمندان و ترانه های آنها تاثیرمی گیرد اما درعمل مشاهده می کنیم که متاسفانه بهای چندانی به این حوزه داده نمی شود.

روزبه بمانی خاطرنشان کرد:  ساز و آلت موسیقی در رسانه ای چون صدا وسیما در معرض تماشای بیننده واقع نمی شود. درحالی که تنها یک بعد از موسیقی غناست و سایرجنبه های آن ارتباط با معنویت و پرورگار دارد. چنانچه مولانا و رودکی نیز در سرودن اشعار خود از موسیقی تاثیرات عمیقی پذیرفته اند. بنابراین ترانه همواره بر شعر در دایره ادبیات فارسی ما سابقه ویژه ای داشته است و این دو می توانند امروز با تعامل وتلفیق یکدیگر مکمل های موفقی را تشکیل دهند. اما درحال حاضر انکار ما برترکیب شعر و ترانه، آسیب های جدی به این وادی وارد کرده است.