سطح فیلم‌های بخش معناگرا ایده‌آل نبود

نادر طالب زاده در مورد سطح کیفی آثار بخش معناگرا به خبرنگار مهر گفت: "از میان آثار بخش در جستجوی حقیقت چند فیلم ایرانی تا حدی به این مفهوم نزدیک شده بودند و به طور نسبی توانستند این مفاهیم را در قالب روایت یک داستان به مخاطبان عرضه کنند. برخی از این آثار به سینمای وحشت نزدیک می شدند. به خصوص در چند فیلم تایلندی و روسی با فیلم های موسوم به شبه معناگرا رو به رو بودیم. انگیزه خوبی در تولید آثار معناگرا وجود دارد. سینمایی که در بدو تولدش در آن سوی آب ها به آن لفظ روح و روحانی نگر اطلاق می شد و در فرهنگ ما با این نگرش شکل گرفته است."

داور بخش معناگرا جشنواره فیلم فجر با اشاره به دیگر نمونه آثار غربی که طی چند سال گذشته تولید شده اند، توضیح داد: "این نوع سینما در غرب مترادف و معادل عرفان سرخپوستی، بودیسیم و هندی بیان می شود و به عرفان اسلامی در آن توجهی نشده است. در کشورمان که مهد اسلام است، استفاده از این تعبیر کارکردی ندارد و الگویی اشتباه است. در ایران با توجه به رویکرد خودمان از لفظ معناگرا یا در جستجوی حقیقت استفاده کردیم."

طالب زاده در مورد تلاش فیلمسازان جوانی همچون بهرام توکلی در ارایه مفاهیم معنایی یادآور شد: "توکلی در فیلم "پابرهنه در بهشت" تا حد زیادی توانسته در ارایه این مفاهیم درست و موفق عمل کند. "راه طی شده" به کارگردانی عباس رافعی نیز با وجود انتقادهایی که به آن وارد است اثری قابل توجه در این گونه سینمایی است. سکانس های شعاری "دست های خالی" ابوالقاسم طالبی نیز با وجود ویژگی هایی که دارد، باعث گسست داستان و مضمون فیلم شده است."

این کارشناس سینما در مورد رویکرد مدیران سینمایی به سینمای ملی گفت: "به طور قطع نیت درستی پشت این موضوع وجود دارد. البته برخی مواقع حس می شود اگر فیلمساز به میل و اراده خود فیلم بسازد ممکن است نتایج خوبی بدون خط دهی داشته باشد. ارایه رهنمود خیلی خوب است و فیلمسازان ما این هوشیاری را دارند که خط قرمزها را رعایت کنند."