به گزارش خبرنگار مهر، عدالت اجتماعی را می توان یک مسئله فلسفی و یک موضوع مهم در سیاست دانست و می توان استدلال کرد که هر فردی آرزوی زندگی در یک جامعه عادل را دارد اما ایدئولوژیهای سیاسی مفاهیم مختلفی در جامعه عادل را در نظر دارند.
عدالت اجتماعی به معنای تساوی در قانون یا عدالت برای همه است. پیش از ظهور اسلام این نوع از عدالت تقریباً به صورت علمی و نظری ناشناخته بود. در آن هنگام وظیفه برقراری عدالت و تساوی برای همه در تاریخ بشریت به اسلام واگذار شده بود. واژگونی نظم کهن حقیقتی است که هر متفکر غیر مسلمانی آن را تصدیق می کند. برای مثال سوامی ویوکاناندا (1863-1902) ( رهبر معنوی هندوها) در یکی از نامه های خود نوشته است: اگر بخواهیم دینی را در نزدیک شدن به تساوی به روش مقتضی مورد اشاره قرار دهیم تنها نمونه اسلام و تنها اسلام است.
با ظهور اسلام، پایه چنین نظریاتی از بین رفت. اسلام با پایداری بسیار و به روشهای متفاوت به جهانیان مفهومی را ارائه کرد و اظهار داشت که به رغم تمام اختلافات و تمایزات همه افراد بشر بایکدیگر برابر هستند و همه آنها شایسته برخورداری از جایگاه و حقوق اجتماعی یکسان بوده و هیچ کس نسبت به دیگری برتری ندارد.
خداوند در آیه 13 سوره حجرات می فرماید: اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیرهها و قبیلهها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛(اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامىترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است! (13)
بنابراین آیه قرآن انسان در جوهره خود بایکدیگر مساوی است و آنچه انسانها را نسبت به یکدیگر متمایز می کند تقوا و منش فردی است و برتری انسان به اطاعت از دستورات خداوند و فرستادگان او ارتباط دارد.
پیامبر نظره تساوی بشر این امر را در آخرین سال زندگی خود هنگامی که تمام شبه جزیره عربستان را فتح کرده بود اعلام کرد. تعریف پیامبر اعظم (ص) از تساوی بشر نه تنها به عنوان یک نظریه ثبت شد بلکه در جامعه نیز عملی شد.
نظر شما