خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-فاطمه محمدی پور: تحلیل‌گران معتقدند که دومین نشست میان «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهوری آمریکا و «کیم جونگ‌اون» رهبر کره شمالی، نیازمند پیشرفت محسوس در برنامه هسته‌ای پیونگ‌یانگ است و باید از تبدل شدن به یک «برنامه تلویزیونی» بپرهیزد.
نخستین دیدار میان رهبران دو کشور رویدادی بود تاریخی که گمان می‌رفت بتواند به آنچه کیم جونگ‌اون «خلع تسلیحات هسته‌ای شبه‌جزیره کره» می‌نامید، بینجامد. اما از آن زمان روند اجرای این برنامه معلق شده و دو طرف بر سر شیوه اجرای این توافق با یکدیگر اختلاف نظر دارند.
برخی منتقدان معتقدند که پیونگ‌یانگ هیچ اقدام ملموسی در راستای این توافق انجام نداده است و بعید به نظر می‌رسد که تسلیحات هسته‌ای خود را کنار بگذارد. این در حالی است که سیاست واشنگتن مبنی بر فشار بر این کشور کره‌شمالی را خشمگین کرده است.
با این وجود کاخ سفید اعلام کرده است که دونالد ترامپ «در اواخر ماه فوریه» با رهبر کره‌شمالی بار دیگر دیدار خواهد کرد.
در همین راستا خبرنگار مهر گفتگویی با پروفسور «تام لی» استاد علوم سیاسی کالج پومونا امریکا تنظیم نموده که در ادامه می آید.
*«دن کوتس» مدیر اطلاعات ملی آمریکا با به چالش کشیدن ارزیابی های خوش بینانه «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا در مورد تعهدسپاری کره شمالی به خلع سلاح هسته ای، اخیرا اعلام کرده است چشم پوشی پیونگ یانگ از توانایی های خود در زمینه تولید تسلیحات هسته ای امری بعید است. نظر شما در این خصوص چیست؟
رئیس جمهور ترامپ و جامعه اطلاعاتی امریکا در مورد کره شمالی، سوریه، و یا هر چیز دیگری دیدگاهها و نظرات کاملا متفاوتی دارند. من هنوز معتقدم بسیار خوب است که ایالات متحده امریکا با کره شمالی مذاکره کند زیرا مذاکره بهتر از تعارض یا خروج از توافقی شبیه برجام است.
اما ترامپ واقعا بر مذاکرات متمرکز نیست. او از مذاکرات استفاده می کند تا توجه افکار عمومی را از تحقیقات مولر، مناقشۀ دیوار مرزی و اعتبار ضعیف خود منحرف سازد. مذاکرات نباید در سطح سران انجام شود، بلکه باید قبل از آن در سطح پایین تری انجام شود. همانطور که دولت اوباما مذاکرات را قبل از نشست با مقامات ایران انجام داد.
*ترامپ و کیم جونگ اون رهبر کره شمالی قرار است ۲۷ و ۲۸ فوریه در «هانوی» پایتخت ویتنام برای دومین بار دیدار کنند. آیا این نشست به منزله پیشرفت در روابط دو کشور است؟
این نشست قطعا روابط بین دو کشور را تقویت می کند زیرا نشستی دیگر در سطح بالا است. اما واقعیت این است که روابط بین این دو کشور، بسیار کم خواهد بود. این روابط شامل روابط تجاری، گردشگری یا هر رابطه ای مانند آنها نمی شود. روابط بین امریکا و کره شمالی فقط به این معنی خواهد بود که آنها با یکدیگر وارد جنگ نخواهند شد.
*موضوع خلع سلاح هسته ای کره شمالی موضوع محوری مذکرات امریکا و کره شمالی است. ترامپ خواستار خلع سلاح اتمی کره شمالی در اولین گام است در صورتی که پیونگ یانگ خواستار رفع تحریمها و ارائه تضمینهای امنیتی از سوی واشنگتن است. آیا آمریکا می تواند چنین تضمینهای امنیتی به طرف مقابل بدهد؟
من فکر می کنم ایالات متحده امریکا می تواند تضمین امنیتی به کره شمالی ارائه دهد اما از نظر چین، امریکا دیگر در منطقه نقش پررنگی نخواهد داشت. این مسئله امنیتی فراتر از ایالات متحده امریکا و کره شمالی بوده و شامل چین، ژاپن و دیگر کشورها نیز می شود.
به طور منطقی، دلیلی وجود ندارد که کره شمالی به ایالات متحده اعتماد کند. اما ایالات متحده امریکا باید در مقابل مردم پاسخگو بوده و در مورد آن توضیح دهد.
*ترامپ از توافق هسته ای با ایران که نتیجه سالها دیپلماسی و مذاکره بود خارج شد. آیا این موضوع بر مذاکرات کره شمالی و آمریکا تأثیری دارد(چرا که با کشوری در حال مذاکره هستند که یک شبه می تواند زیر میز بزند)؟
بله توافق با ایران (برجام) باید در ذهن دولتمردان کره شمالی باقی بماند. من امیدوارم ایران بتواند با کمک اتحادیه اروپا به این توافق پایبند باشد. اگر بازیگران دیگر وارد مذاکره با کره شمالی شوند و با کره شمالی به توافق برسند، از اهمیت ایالات متحده امریکا کاسته خواهد شد. باید گفت که خلع سلاح هسته ای نباید یک مسئله دوجانبه باشد.
*بهبود رابطه آمریکا و کره شمالی چه آثاری بر روابط کره شمالی با روسیه و چین خواهد داشت؟
روسیه و چین متنفرند از اینکه مسئله کره شمالی هزینه زیادی برای امریکا در بر نداشته باشد.
نظر شما