به گزارش خبرنگار مهر در ابتدای این نشست علی دهباشی در سخنانی کوتاه اظهار داشت: با نگاهی به تاریخ ایران قبل از اسلام و حتی تاریخ بعد از اسلام متوجه می شویم که ما با کمبود آثار دراین زمینه مواجهیم. برخی ازاین نیاز از طریق ترجمه مقالات و کتابها رفع شده اما همچنان نیازمند آثار بیشتری در این زمینه هستیم.
وی گفت: شاید دلیل این امر دشواری وسختی کار در بخش تاریخ نگاری بوده است.
در ادامه دکتر پرویز رجبی مترجم کتاب سخنان خود را اینگونه آغاز کرد که مردم ایران هیچ گاه برای نوشتن تاریخ مملکت خود آزادی اندیشه نداشته اند. به غیر از مواردی اندک عمده تاریخ نویسان ایرانی تاریخ حکومتها را نوشته اند نه مردم.
مترجم کتاب با اشاره به اینکه مورخان ما دچار شعار زدگی و خستگی شده اند اظهار داشت : تاریخ مورخ بی طرف می خواهد ولی اکثر مورخان ما عصبی هستند و همه چیز را سیاه و سفید می بینند.
درادامه جلسه دکتر روزبه زرین کوب به ایراد سخن پرداخت.
وی گفت: مورخان غربی عمدتا از دوره حکومت صفویان است که با تمدن و فرهنگ ایران آشنا می شوند. بسیاری از سیاحان و جهانگردان اروپایی که از این زمان به بعد به ایران سفر می کنند شیفته تمدن و فرهنگ ایرانی می شوند.
این استاد تاریخ در ادامه اظهار داشت: در این میان آلمانیها اشتیاق بیشتری برای آشنایی با فرهنگ و تمدن ایران از خود نشان می دهند به همین جهت ایران شناسی کم کم تبدیل به یک رشته مستقل در دانشگاههای آلمان می شود. این سنت ایران شناسی در اواخر قرن 19 و 20 میلادی قوت بیشتری می گیرد.
دکتر زرین کوب، در ادامه با اشاره به اینکه نویسنده کتاب والتر هینتس در چنین فضایی است که با تاریخ ایران آشنا می شود گفت: کتاب یافته های تازه از ایران داشته است.
دکتر زرین کوب سخنان خود را اینگونه به پایان برد که والتر هینتس هر چند که یک مورخ است اما او را دراین کتاب درهیات یک دانشمند جامع الاطراف می بینیم که تسلط خود را در باستان شناسی و زبان شناسی نیز نشان می دهد.
نظر شما