مهدی آذرسینا ضمن بیان این مطلب درگفتگو با خبرنگار مهر گفت : دراین میان نشر کتاب های آموزش موسیقی بیشترین آسیب را دید چراکه اغلب با ویراشی نامناسب منتشرشد و نکته بدتر اینکه تمام کتابهایی که تدریس می شود به پنجاه سال پیش برمی گردد به عنوان مثال کتابهای آموزش ساز ویلن ،تار و سه تاربا بدترین کیفیت از نظر محتوا و ویرایش به دست مخاطب رسید.
این آهنگساز، ادغام دفتر موسیقی با شعر در سال 85 را اقدامی غیر کارشناسی دانست و گفت : به نظر می رسد که مسئولان امور فرهنگی قصد محدود کردن موسیقی را دارند و می خواهند این هنر ارزنده را در حصار کلام و شعر قرار دهند واین در حالی است که موسیقی بیان پیچیده و تفسیر پذیری دارد که فهمیدن آن نیاز به شناخت و آگاهی دارد ولی شعر بیان مشخص تری دارد و اگر ازجنبه های فنی و هنری شعر بگذریم معنی و مفهوم شعر برای همه قابل درک است ضمن اینکه فراموش نکنیم هریک ازاین دو مقوله آنقدر ارزشمند و حیاتی است که نیاز به تقویت و پشتیبانی افراد متخصص دارد .
وی خاطر نشان کرد: حالا این سئوال پیش می آید که در جایی که مدیران مرکز موسیقی برای انجام کارهای روزمرة خود از قبیل دادن مجوز بر کنسرتها و نشر آثار موسیقایی با سختی و با تاخیر زیاد عمل می کنند؛ چگونه بحث شعررا هم به عهده گرفته اند؟ مگر اینکه منظور همان رسیدگی به شعرهائی باشد که اهالی موسیقی از آن به عنوان کلام و ترانه استفاده می کنندکه آن هم از قبل انجام می شده است .
آذرسینا همچنین درباره وضعیت اجرای کنسرت گروه های موسیقی گفت : به دلیل فشردگی در کارها کمتر فرصت دیدن کنسرت را داشته ام اما با این حال کنسرت گروه ایرانی به سرپرستی پژمان طاهری را دیدم که اجرای خوبی از جهت آهنگسازی ، تنظیم وکارگردانی گروه بود از سوی دیگر تکنوازی تار و نی در این اجرا بسیار چشم گیربود.
وی به حمایت از گروه های موسیقی جوان اشاره کرد وگفت : ابتکار و نوآوری خاصیت دوران جوانی است که به نظرمن مسئولان باید از پروبال گرفتن این گروه حمایت کنند چراکه معتقدم به صحنه آمدن این گروه ها بسیار با ارزش تر از راه انداختن ارکسترهای بزرگی چون ارکستر سمفونیک یا ارکستر ملی است و این درحالی است که تماشاگر علاقمند بهترین اجراهای آثار آهنگسازهای نامدار جهان را از طریق تصاویر ماهواره ای می بینند و می شنوند بنابراین سخت است که اجراهای ضعیف را بپذیرند.
این ردیفدان موسیقی درباره جشنواره موسیقی فجر گفت : ریز برنامه های جشنواره موسیقی فجر را بررسی کردم و تنها برنامه ای را که تصمیم گرفتم ببینم برنامة محسن نفر بود که برای دیدنش به فرهنگسرای بهمن رفتم به هر حال افرادی چون محسن نفر در جشنواره موسیقی فجر سال 85 را می توان نقطه قوت جشنواره و موفقیت بزرگی برای گردانندگان آن به حساب آورد ولی باید اضافه کنم که اصولا ذات موسیقی اصیل و گرانمایه ما با اجرای موسیقی مناسبتی سازگار و سفارش پذیرهم نیست و لازم است که طرز نگاه متولیان موسیقی در مقابل موسیقی و موسیقیدان هنرمند، به حدی توام با احترام و سنجیده و ظریف شکل بگیرد که او موقعیت را برای عرضة هنر مناسب بداند و از دل نغمه سرائی کند .
مولف کتاب "از متد ارف تا چهارگاه" در پایان درباره فعالیت های خود در سال 85 گفت : در بارة کارهای خودم باید عرض کنم که وضعیت انتشار آثار موسیقی نا بسامان بود و تا چند عامل فروش نوارنباشند و ترتیب پخش و تبلیغ آن را ندهند کاری به دست مردم نمی رسد تا محک بخورد و ارزشگذاری شود به هر حال در اول سال 85 به خاطر بحث هائی که در کمانچه نوازی موسیقی ایران باز شده بود سی دی های« صفیر سیمرغ» را که در کنسرت اجرا شده بود منتشر کردم و همچنین سی دی «خنیاگر» را در تابستان 85 که کار گروه با آواز سپیدة رئیس سادات و خودم بود منتشر کردم . کتاب دو جلدی متد ارف را با نام « از متد ارف تا چهارگاه »را هم که در جهت آموزش موسیقی به کودکان است ارائه دادم، انتشار این کتاب تقریبا در تمام مطبوعات منعکس شد .البته هر کدام از این کارها حاصل سالها تلاش بود که در سال 85 به نتیجه رسید . در ضمن بر روی کتاب «شعر یا موسیقی» هم که مشغول نوشتنش هستم، کار کرده ام.
نظر شما