به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام محمد مهدی زردوزنیا، محقق و مدرس حوزه علمیه خراسان بیان کرد: حوزه‌های علمیه برای اینکه بتوانند جایگاه حقیقی خود را به واسطه توان مورد نیاز طلاب در جامعه داشته باشند نیازمند برنامه ریزی آموزشی هستند.
وی افزود: حوزه‌های علمیه در برنامه ریزی آموزشی باید روش تدریس را مورد بازنگری قرار داده و متحول و اثر بخش کنند و با تغییر روش تدریس توانایی و مهارت‌های لازم در طلاب را به وجود بیاورند تا آنها بتوانند نقش واقعی خود را که مشاور عالی زندگی در جامعه است را پیگیری کنند و خدمات ضروری زندگی را براساس نظر خداوند متعال ارائه کنند.
محقق و مدرس حوزه علمیه خراسان گفت: اگر ما در برنامه ریزی آموزشی روش تدریس را مورد بازنگری قرار ندهیم، متأسفانه کسانی که این قابلیت‌ها را ندارند این فضا را پر می‌کنند و برنامه ریزی زندگی مردم را در یک فضای سکولار پیگیری و انجام می‌دهند.
وی در خصوص ضرورت پرداختن حوزه علمیه به مباحث آموزش تفکرگرا و پژوهش محور، گفت: ما اگر بخواهیم طلبه‌ها به جایگاه اصلی برسند، بدون توجه در برنامه ریزی آموزشی، متن‌های آموزشی و مدل‌های تدریس آموزشی این امر امکان پذیر نیست چرا که الان عمده کاری که در حوزه‌ها آموزش است که در دانشگاه‌ها هم به همین صورت انجام می‌گیرد و اگر این شیوه‌های آموزشی اصلاح نشود، این امر محقق نمی‌شود.
حجت الاسلام زردوزنیا بیان کرد: در کشورهای توسعه یافته نه تنها شیوه‌های آموزشی خود را اصلاح کردند بلکه وارد فضاهای دوم، سوم و چهارم شدند یعنی آنها از فضایی که این مرکز باید یک مرکز آموزشی باشد گذشته‌اند و مرکز آموزشی را به مرکز پژوهشی تبدیل کرده‌اند یعنی آموزش را در ضمن پژوهش انجام می‌دهند، بعد از آن آموزش را به حوزه اجرا و عمل گره زدند و اجرایی محور کرده‌اند و فضای چهارم مراکز آموزشی دانشگاهی خود را پشتوانه خلاقیت در حوزه رقابت اجرا قرار دادند اما ما هنوز از فضای اول صحبت می‌کنیم.
وی ادامه داد: برای هرگونه تحولات در حوزه‌های علمیه همیشه دفتر تبلیغات متصدی بوده و باید باشد چون حوزه‌ها کار خود را انجام می‌دهند نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم فضاهایی که الان بر فعالیت‌های خود متمرکز هستند، مجال توجه پیدا کنند، دفتر تبلیغات به عنوان یک مرکز مکمل بیرونی می‌تواند این رسالت تحول را پیگیری کند و منشأ ایجاد و اثر شود.
محقق و مدرس حوزه علمیه خراسان با بیان اینکه حوزه‌های علمیه برای دستیابی به جایگاه حقیقی خود نیازمند تحول هستند، نقش طلاب را در این خصوص مؤثر دانست و افزود: طلاب نگرش خود را نسبت به فضای اولاً تعریفشان از طلبگی، دوم اینکه کاری که در آینده باید انجام دهند و سوم فضای تحصیلی که آن قابلیت‌ها و آن کار برایشان ایجاد می‌کند کاملاً عوض کنند در غیر این صورت ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که یک ذهنیت اشتباه سرچشمه و منشأ برای یک رفتار درست باشد.
وی در پایان اظهار داشت: برای تغییر، باید نگرش‌ها تغییر کند وقتی طلبه بداند برای چه به حوزه آمده، در حوزه چه اتفاقی باید بیفتد، خروجی حوزه چه باید باشد و او بعداً باید چکار کند، اگر این ذهنیت اصلاح شود امید تحول در ساحت‌ها و ایده‌های دیگر آن نیز است.
نظر شما