به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام رضا اسلامی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در آئین افتتاحیه و رونمایی از سایت جدید پایگاه تخصصی فقه حکومتی وسایل که در سالن همایش‌های غدیر دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد، با بیان اینکه فقه مسائل مستحدثه و فقه حکومتی و فقه سیاسی با هم مرتبط هستند، اظهار داشت: نباید فقط سراغ اینکه رویکرد حکومتی به فقه سؤالش چیست و حلش چیست برویم، چراکه خود فقه سیاسی هم مباحث زیادی دارد.
وی با بیان اینکه بخش عمده‌ای از مسائل فقه مسائل مستحدثه حکومتی است، گفت: مباحثی از جمله فقه الاولویات و فقه المقاصد همگی از جمله مباحثی هستند که باید در فقه حکومتی بررسی شود، یا فرض کنید سند چشم انداز بیست ساله که در کشور مطرح است یک نوع فقه فرضی است، در گذشته ما اصطلاح فقه فرضی داشتیم که برخی فقها قبول نداشتند ولی وقتی به این نقطه رسیده ایم متوجه شدند که گریزی از آن نیست.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: فقه فرضی دو شاخه دارد یک قسم از فرضیات در اولویت و نزدیک به وقوع نیستند که ممکن است بگوییم با آنها کاری نداریم ولی برخی فرضیات، مترقب الوقوع است و اگر الان سراغش نرویم چند سال دیگر می‌مانیم.
وی با تأکید بر اینکه باید در بیانیه گام دوم انقلاب ظرفیت فقه الاولویات دیده شود، خاطرنشان کرد: اولویت بخشی در فقه یعنی فقه اهم و مهم که به نظر می‌رسد هم از نظر فقهی و هم اصولی جای کار دارد.
حجت الاسلام اسلامی در ادامه عنوان کرد: دفتر تبلیغات و پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی نیز چند سال پیش بحث‌های جدیدی که نیاز به سوال پردازی و جستار گشایی داشت را مورد بررسی قرار داد که ما در این طرح برای مسائل جدید، نظام مسائل درست می‌کردیم و از پژوهشگران می‌خواستیم در این باره نظر بدهند که ازجمله آنها اصول فقه حکومتی بود که سعی کردیم آن را به زبان ساده مطرح کنیم و اتفاقاً مجموعه خوبی هم از کار درآمد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به اینکه شعارهای سال نیز جای بحث فقهی دارد، گفت: بنده خودم در سه چهار مورد از شعارهای سال مقاله نوشته ام که به نکات خوبی در این بین رسیدم و همچنین در کارگاه‌های مشق اجتهاد در مورد مشکلات فقه در جهان معاصر بحث کردیم از جمله اینکه حوزویان باید اهتمام کنند و بحث‌های تخصصی در فضای عمومی از بین برود.
حجت الاسلام اسلامی در پایان تصریح کرد: این مسأله به این معنا است که نباید پژوهشگران و فرهیختگان حوزوی اجازه بدهند یا با کم توجهی زمینه را برای افراد غیر متخصص در امور مختلف فراهم کنند تا در مسائل تخصصی اظهار نظر کنند که این سایه افکندن فضای عمومی بر فضای تخصصی مسأله ای خطرآفرین برای فقه است.
نظر شما