کیانوش جواداسلامی که در نمایش «بازرس هاند واقعی» در نقش بازرس به ایفای نقش می پردازد درباره این تجربه به خبرنگار مهر گفت: یکی از خوبی های متن این است که کاراکتر اصلی ندارد و تقریباً نقش ها به صورت مساوی در میان بازیگران به چرخش در می‌آید. معتقدم بازی کردن شخصیتی که در دل نمایش، خودش مشغول بازی است و تقریباً نابازیگر است کار سختی است ولی با توجه به اینکه نقش ها و به ویژه نقش من در حال تغییر است و نقش فردی را بازی می کنم که خودش را به جای برادر فلجش جا می زند و در آخر اجرا خودش را به عنوان بازرس هاند معرفی می کند به شخصه برای من جالب توجه است و با آن ارتباط برقرار می کنم.
وی درباره استقبال از تئاتر که این روزها بیشتر از گذشته مورد کم لطفی قرار گرفته است، بیان کرد: استقبال از تئاتر و به ویژه کارهای جوانان خیلی کم شده است و اگر هم مخاطبی هست بیشتر به سمت استفاده از تئاترهایی که بازیگران مشهور دارند، تغییر رویه داده است و مخاطبان خیلی کمتر، از گروه‌های جوانی که بی نام و در ابتدای راه هستند، استقبال می‌کنند در حالی که معتقدم این موضوع جز ضربه زدن به بدنه تئاتر عایدی دیگری ندارد.
جواداسلامی ادامه داد: در میان مردم مرسوم شده است که وقتی می‌خواهند به تماشای تئاتری بروند، بیشتر به دنبال اسامی بازیگران مشهور می‌گردند و توجهی به نام نویسنده و یا کارگردان آن اثر ندارند به عنوان مثال ما کاری از تام استوپارد را روی صحنه می بریم و بدون شک این فرد جزو بزرگان و یکی از نوابغ حوزه نمایشنامه نویسی است و می‌تواند بر غنای کار بیفزاید در حالی که به نظر می رسد برخی از تماشاگران توجهی به این مساله ندارند. مورد دیگر اینکه اگر اجرایی در سالنی بزرگ و مطرح به صحنه رفت حتماً دال بر خوب بودن آن نیست به طوری که به کرات پیش آمده اجراهایی که در سالن های کوچک روی صحنه رفته‌اند از اجراهایی که در تئاتر شهر و یا تالار وحدت به نمایش گذاشته شده‌اند قابل قبول تر هستند.
این بازیگر جوان تئاتر درباره اجرا در سالن های خصوصی تئاتر گفت: معتقدم وجود تئاترهای خصوصی خوب است اما هدفگذاری در آن از همه چیز مهم‌تر است. هنرمندان ما باید از تفکراتی اشتباه مبنی بر اینکه اگر در سالن های خصوصی اجرا بروند با ممیزی کمتری روبرو می‌شوند، فاصله بگیرند چون بالاخره کارشناسانی از اداره کل هنرهای نمایشی آن را مورد بازبینی قرار می‌دهند.
وی در پایان یکی از دلایل اجرای نمایش‌های بی کیفیت را افزایش سالن های خصوصی دانست و یادآور شد: البته ما تئاتری‌ها هم باید در نظر داشته باشیم که چه کاری برای تئاتر انجام دادیم و چقدر به کیفیت تئاتر و نوع بازی خود توجه کرده‌ایم. به نظرم این ارتباط دو سویه میان مخاطبان و عوامل تئاتر همواره باید مد نظر قرار بگیرد چون اگر نخواهیم این موضوع را تشخیص دهیم، می‌تواند منجر به حذف گروه از صحنه تئاتر شود. به زعم بنده کارگردانان به صرف اینکه تجربه کنند نباید به سراغ اجرای عموم بروند چون که اجرای عموم برای دیده شدن است و تجربه برای پلاتو، سالن های دانشگاهی و سالن های خصوصی.
نمایش «بازرس هاند واقعی» برگرفته از نمایشنامه ای به همین نام به نویسندگی تام استوپارد است و داستان ۲ منتقد را روایت می کند که به تماشای یک داستان معمایی، جنایی، پلیسی نشسته اند تا درباره آن مقاله ای بنویسند اما در حین اجرای نمایش هر ۲ به سمت کمدی کشیده می شوند و در مسیر اتفاقات نمایش قرار می گیرند.
این نمایش به کارگردانی شهاب بهرامی و تهیه کنندگی پگاه احمدی زاده قرار است از ۱۹ تا ۲۹ خرداد ساعت ۲۱:۱۵ و به مدت ۱۰ شب در تماشاخانه مهرگان به صحنه برود.
نظر شما