به گزارش خبرنگار مهر، با توجه به آماری که هر ساله نسبت به کشته های ناشی از تصادفات رانندگی آنهم به دلیل انجام رفتارهای مخاطره آمیز اعلام می شود، متاسفانه از گذشته های دور تا امروز برای اغلب مردم عادت شده در مقاطعی که پلیس و هر گونه شرایط بازدارنده برای آنان وجود نداشته است، نسبت به رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی بی توجه باشند.
به گفته رئیس پلیس راه کشور، همواره در جاده های کشور اگر پلیس باشد تخلفی اتفاق نمی افتد اما به محض خارج شدن وسایل نقلیه از ناحیه دید ماموران پلیس راه، احتمال انجام رفتارهای مخاطره آمیز و تخلفات رانندگی بسیار بالا است.
بر اساس آنچه که عنوان می شود، هر تیم پلیس راه می تواند تا شعاع 30 کیلومتری را پوشش دهد ضمن اینکه هر یک از این نیروها شعاع دیدی تا محدوده 2 کیلومتری دارد بنابراین تحت چنین شرایطی باز هم 28 کیلومتر از منظر دید پلیس به دور است و عموما تصادفات شدید در همین فاصله 2 کیلومتری بعد از تیم های پلیس راه اتفاق می افتد.
از سوی دیگر، گرچه کنترل رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی و تامین ایمنی ترافیک در جاده ها بر عهده پلیس راه کشور است اما به واقع چقدر از ما به فرهنگ خودکنترلی در این زمینه دست یافته ایم؟ البته طی سال های اخیر با پرداخت دقیق پلیس راهور ناجا نسبت به موضوع تعمیق فرهنگ ترافیکی این امر تا حدودی در میان مردم جا افتاده هرچند که هنوز هم نسبت به وضعیت کنونی کشورهای در حال توسعه یا توسعه یافته عقب هستیم.
در همین زمینه رئیس اداره سوانح و پیشگیری از حوادث وزارت بهداشت با بیان اینکه متوسط سن کشته های ناشی از حوادث ترافیکی 35 سال است، از کشته شدن اغلب جوانان بر اثر حوادث و سوانح ترافیکی در جاده ها خبر داده است.
بر اساس آمارهای موجود نیز ایمنی موتورسواران یکی از مهمترین عوامل در کاهش حوادث رانندگی بوده بطوریکه 25 درصد مرگ و میر ناشی از تصادفات را موتورسواران و راکبین آن تشکیل می دهند. همچنین در شرایطی که استفاده از کلاه ایمنی در سراسر کشور اجباری شده اما از مجموع 97 درصدی موتورسواران دارای کلاه ایمنی، فقط 13 درصد از کلاه ایمنی استفاده می کنند.
به همین لحاظ حوادث جاده ای با 40 درصد سهم، بخش اعظمی از حوادث در کشور را به خود اختصاص می دهد ضمن اینکه این آمار در برخی مناطق ایران به 50 درصد هم می رسد.
بنابراین باید گفت تا چه زمان می توان از وجود ماموران با تجربه پلیس در راه ها و جاده های کشور بعنوان عاملی بازدارنده نسبت به اعمال رفتارهای مخاطره آمیز و رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی استفاده کرد؟ چرا که شرایط مختلف آب و هوایی و بسیاری شرایط دیگر موجب تحمیل مشکلات روحی و روانی خاص و نیز فرسودگی این نیروها در جاده های کشور می شود.
طی سالهای اخیر در کشورهای توسعه یافته تنها در مواردی خاص از نیروهای پلیس راهنمایی و رانندگی برای تامین ایمنی و امنیت سفرهای جاده ای استفاده می شود و صرفا این وظیفه به دستگاه های هوشمند کنترل سرعت و ثبت تخلفات رانندگی سپرده می شود. ضمن اینکه شرایط استفاده از خودروهای شخصی در این کشورها به گونه ای است که مردم ترجیح می دهند از وسایل حمل و نقل عمومی برای انجام سفرهای درون شهری و برون شهری خود بهره گیرند.
اما وضعیت ایران در مقایسه با این کشورها به گونه ای دیگر بوده به طوریکه بسیاری از مسوولان کشور از عقب ماندگی های موجود در این زمینه ابراز نگرانی می کنند.
همچنین ایمنی وسایل نقلیه بعنوان یکی از ارکان سه گانه ایمنی سفرها از جمله مواردی است که متاسفانه مورد بی توجهی قرار می گیرد و این در حالی است که همواره شاهد آنیم بسیاری از تصادفات بر اثر نقص فنی وسایل نقلیه تولید داخل موجب شده تا عواملی نظیر استاندارد نبودن کمربند ایمنی، فقدان سیستم های ترمز هوشمند و کیسه هوا (ایربک) در خودروهای داخل موجب مرگ رانندگان و سرنشینان آن شود.
به گفته معاون عملیات ترافیکی پلیس راهور ناجا در نوروز امسال، تعداد کل وسایل نقلیه درگیر در تصادفات فوتی جاده ها 444 دستگاه بود که تنها 9/2 درصد از این خودروها ، معادل 13 دستگاه دارای سیستم ترمز ABS و کمتر از یک درصد دارای سیستم ایربک بوده اند.
البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که هر از چند گاهی برخی دستگاه های مربوطه نظیر پلیس راهنمایی و رانندگی، گزارشاتی در رابطه با ایمن نبودن وسایل نقلیه تولید داخل منتشر و ابلاغیه هایی برای رفع اینگونه نقائص به شرکت های خودروساز داخلی ارایه کرده اند. اما افزایش کشته های ناشی از وجود نقائص فنی متعدد و نیز عدم برخورداری از استانداردهای ایمنی خودروها در کشور دلیلی بر عدم پاسخگویی مناسب به این هشدارهاست.
این موارد گوشه ای ناچیز از مشکلاتی است که همواره عدم رفع آن در کشور موجب می شود تا همه ساله شاهد مرگ هموطنان در جاده ها و راه های کشور باشیم. ضمن اینکه اغلب کشته های این گونه حوادث، نان آوران خانواده ها هستند و فقدان این افراد موجب می شود تا بار مشکلات معیشتی سنگین تری بر خانواده ها و نیز جامعه برای تامین بخشی از این نیازها قرار داده شود.
در هر حال، باید تلاش کرد هفته بین المللی ایمنی راه ها که امسال برای نخستین بار در سطح جهان برگزار می شود به انجام یک سری برنامه های نمادین ختم شود. ضمن اینکه حسن استفاده از تعامل ایجاد شده میان پلیس راهور ناجا، وزارت راه و ترابری، صنایع خودروسازی، آموزش و پرورش، وزارت بهداشت و سایر سازمان های دخیل در برقراری ایمنی سفرهای برون شهری، قابل تحسین است. همین تعاملات میان دستگاهی می تواند زمینه ای مساعد برای به نتیجه رساندن بسیاری از طرحهای بر زمین مانده ناشی از عدم هماهنگی دستگاه ها و بخش های مربوطه برای احداث آزادراه ها، اعمال استانداردهای ایمنی خودرو در شرکت های خودروساز داخلی و ... باشد.
نظر شما