به گزارش خبرنگار مهر، کارشناسان و فعالان محیط زیست می‌گویند اداره کل محیط زیست استان سیستان و بلوچستان هیچ برنامه علمی و منسجمی جهت رفع تعارض افرادمحلی با گاندوها ندارد و به جای آنکه خود پیشنهاد دهنده طرح‌های آبرسانی و آموزشی باشد، مانع اجرای درست طرح‌های مختلف پیشنهادی بوده و صرفاً به چند اقدام نمایشی دست زده است.
آن‌گونه که این فعالان می‌گویند این اداره کل تنها حدود ۶ تا ۷ تانکر خریداری کرده و برچسب اداره کل محیط زیست زده تا صدها روستا و هزاران نفر جمعیت ساکن در مناطق زیستگاه گاندو را با آن آبرسانی کند و با بودجه‌های آموزشی نیز به خرید عروسک برای کودکان محلی اقدام کرده که خود نسل‌اندر نسل با این حیوان از نزدیک آشنا هستند.
به گفته این فعالان نه در شمال استان و نه در جنوب استان اعتبارات درستی جذب نشده و کارهای اولویت‌دار با کارهای نمایشی جایگزین شده که بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد.
مشخص نیست گرفتن ۶ تانکر و برچسب زدن روی آن در این منطقه وسیع چه تاثیری دارد وقتی زندگی افراد محلی وابسته به آب است و حتی همان تانکر خریدن هم کار محیط زیست نیست وقتی اداره امور عشایری و روستایی وجود دارد و باید طبق نظام و سیستم منظمی انجام شود.
فعالان محیط زیست با بیان اینکه اداره کل محیط زیست این استان در سال‌های اخیر هیچ گونه عملکرد قابل توجهی نداشته است تأکید می‌کنند که کار محیط زیست فرهنگ‌سازی و حفاظت از گونه‌هاست و باید شرایطی را فراهم کند که مردم بتوانند درست تصمیم بگیرند و برخورد درستی با حیوان داشته باشند.
کارشناسان می‌گویند نهادهای مختلفی برای آبرسانی در منطقه و حتی بهسازی وضعیت برکه‌ها پیشنهادها و طرح‌هایی داشته‌اند با این حال در مقابل کلیه طرح‌های پیشرو و پیشنهادی تنها واکنش این اداره کل این بوده که «سازمان» اجازه نمی‌دهد، «سازمان» با ما همکاری نکرد و «سازمان» اعتبار نمی‌دهد. ادعایی که دست کم با عناوین طرح‌های مرتبط با احیای تالاب هامون و گاندو سازگار نیست و از آن مهم‌تر آنکه عیسی کلانتری در نزدیک به ۴۰ مورد به اداره کل استان‌ها تفویض اختیار کرده است ادارت کل استانی از بابت تصمیم‌گیری و صدور مجوز واقعا دستشان باز است، اگر بخواهند اقدامات مفید و موثر برای منطقه انجام دهند.
فعالان محیط زیست تأکید می‌کنند هر جای دنیا که کروکودیل دارد نه تنها حفاظت شده‌اند که با تکثیر و پرورش اضافه بر ظرفیت طبیعی به بهره‌برداری اقتصادی هم دست یافته اند و جامعه محلی از منافع آن بهره‌مند شده‌اند و به این ترتیب با ورود بخش خصوصی به حفاظت نه تنها یک گونه ارزشمند حفظ شده و هر ساله تعدادی به طبیعت بر می‌گردند بلکه معیشت تازه‌ای برای مردم محروم ساکن زیستگاه گاندوها نیز فراهم می‌شود اما در شرایط کنونی وضعیت تنها مرکز نگهداری گاندوها نیز اسفبار است.
محیط‌بانانی که از این مرکز نگهداری می‌کنند دو تاسه سال است که حقوق بسیار پایین خود را هم دریافت نکرده‌اند، گاندوهایی که در طبیعت باید هفته‌ای یک تا دو بارغذا بخورند، دو تا سه ماه یک بار غذا دریافت می‌کنند و با توجه به چند لایه فنس‌کشی محدوده نگهداری گاندوها برای ورود به طبیعت و شکار و جبران کمبود غذایی که به آن‌ها تحمیل شده راهی هم ندارند.
اساسا هدف از نگهداری کروکودیل‌ها در اسارت این است که شرایط بهتری برایشان فراهم شود و با رشد سریه جمعیت تعدادی به زیستگاه اصلی برگردند نه این که حیوان از همان اندک غذایی که در طبیعت نصیبش می‌شود هم محروم باشد و به او غذا ندهیم و دست و پای حیوان هم بسته باشد و هیچ راهی برای بقا نداشته باشد.
فعالان محیط زیست می‌گویند وقتی این اداره کل هیچگونه بیلان کاری و گزارش عمومی منتشر نمی‌کند از کجا معلوم که حتی اگر اعتباری از سازمان مرکزی برای ساخت یک مرکز آموزشی و نگهداری به استان برسد هم صرف خرید لاستیک برای ماشین‌های اداره کل نشود و اگر کارشناسان سازمان بودجه ای برای اقدامات حفاظتی تعریف کردند خرج عروسک‌سازی به عنوان کار آموزشی نشود؟
کارشناسان معتقدند مردم اینجا می‌دانند گاندو چیست و این مردم نیاز به برنامه آموزشی برنامه‌ریزی شده و مدون و بلند مدت دارند که مداوم و ادامه‌دار باشد و طی یک یا دو سال با هدف‌گیری مشخص تدوین شده باشد نه این که به آن‌ها عروسک بدهیم و بگوییم «من گاندو هستم من گاز می‌گیرم من دندان دارم نزدیک من شنا نکنید!»
اگر اداره کل محیط زیست استان سیستان و بلوچستان هیچ برنامه حفاظتی برای گاندو در این استان ندارد، دست کم به جای حرکات نمایشی، به کارشناسان و سایر نهادها اجازه دهد به ایمن‌سازی برکه‌ها برای کاهش ارتباط کروکودیل با انسان‌ها بپردازند و برای اجرای طرح‌های جامع و مؤثر آبرسانی اقدام کنند.
واقعیت آن است که با درگیری‌های اخیر میان گاندو و افراد محلی مساله دیگر تنها حفاظت از یک گونه ارزشمند در معرض انقراض نیست و بحث امنیت جانی مردم محلی نیز مطرح است. از همین رو شاید بیش از همه باید بر ضرورت ورود استانداری به موضوع تأکید کرد و از استاندار محترم سیستان و بلوچستان خواستار شد که با ورود تمام قد به موضوع از اداره کل محیط زیست این استان بپرسند به جز چند فعالیت تبلیغی همچون عروسک‌سازی و خرید چند تانکر آبرسانی و عکاسی از این برنامه‌های نمایشی برای انتشار در شبکه‌های اجتماعی چه فعالیت برنامه‌ریزی شده و علمی و منسجمی در این زمینه داشته‌اند؟ اساساً چه گزارش و بیلان کاری از این اداره کل در اختیار نهادهای مرتبط با موضوع (که اکنون دیگر به هیچ عنوان در محدودیت‌های اعتباری و اختیاری سازمان دست و پابسته و نحیفی چون محیط زیست نمی‌گنجد) قرار گرفته است؟
نظر شما