به گزارش خبرنگار مهر، احمد مسجد جامعی در جلسه امروز شورای اسلامی شهر تهران پس از گزارش دبیر شورایاری های منطقه ۶ به سابقه ارائه گزارش شورایاران در صحن شورا اشاره کرد و گفت:عرف ما این بود که در گزارش دهی شورایاری ها نماینده ای هم از شهرداران مناطق در صحن حضور پیدا می کردند و امکان گفتگو فراهم می شد. این حضور از این جهت اهمیت داشت که در برخی موارد نیاز بود شهرداران یا نمایندگان آنها در باره مسائل طرح شده در صحن، توضیح و گزارش بدهند که بعضا دوستان شورایار هم در خصوص توضیحات ارائه شده اظهار نظر می کردند.
مسجدجامعی ضمن بیان این نکته که تلاش شد تا انتخابات اخیر شورایاری ها به سلامت و دقت انجام شود، بیان داشت: تلاش شورایاران این است تا نفعشان برای جامعه شهری و شهروندان بیشتر شود و لازم است ما هم بدانیم که این نفع در فراهم کردن شرایط گفتگوی انتقادیست که در صحن شورا هم انجام می شود. ضرورت دارد همه ما در این کار مشارکت داشته باشیم.
عضو شورای اسلامی شهر تهران در ادامه عرف معمول در ارائه گزارش شورایاران را مورد اشاره قرار داد و گفت: زمانی که نمایندگان یک محله گزارش می دادند دوستان شورایار محله هم در جلسه حضور داشتند و اگر می خواستند با برخی اعضا صحبت هم می کردند. بدین ترتیب زمینه گفتگو فراهم می شد و اعضای شورا از نظرات شورایاران آگاه شده و با آن ها به تبادل نظر می پرداختند.
وی ضمن اظهار امیدواری که این روند در این دوره از شورا هم اتفاق بیفتد، تاکید کرد :طبعا برای اینکه نظم جلسات حفظ شود شورایاران محله می توانند در پایان جلسه اعضای شورا را ببینند و با آنها گفتگو کنند و قرارهایشان را بگذارند. این روند باعث گفت وگو و مشارکت بیشتر شورایاران در امور می شود که از نتایج حضور آن ها در صحن شوراست.
مسجدجامعی گفت: مهمترین مسئله این منطقه طرح توسعه دانشگاه تهران است که خانم نژاد بهرام بیش از بقیه به آن پرداختند و نسبت به آن اشراف دارند. کل دانشگاه تهران در این محل واقع شده و میراث بسیار ارزشمند علم دانشگاهی و آکادمیک ایران در اینجاست و حتی بخش مهمی از خاطرات دوره انقلاب هم در همین مرکز علمی است.
وی در توضیح تاریخچه دانشگاه تهران بیان کرد: توسعه دانشگاه تهران از زمان پهلوی اول آغاز می شود. این مکان ابتدا باغ جلالیه بوده که به دانشگاه تهران تبدیل می شود و تا پایان پهلوی اول تقریبا تا خیابان طالقانی گسترش پیدا می کند.
عضو شورای شهر تهران در ادامه افزود: وجود دانشگاه تهران باعث شد بسیاری از خانه های اطراف آن، محل سکونت اساتید بنیان گذار علم آکادمیک جدید در ایران شود. این خانه ها بعضی ثبت شده، بعضی متاسفانه تخریب شده و برخی هم باقی مانده است. مثلا از باغ جلالیه بخشی باقی ماند که کوچه طهمورث در آنجا بود و متاسفانه دیگر چنین کوچه ای نداریم که آن هم برای خودش ماجرایی است. لازم است به این موضوعات مربوط به منطقه ای که دانشگاه تهران در آن قرار دارد در سطح شورا و شهرداری به آن پرداخته شود. موضوع دانشگاه تهران گرچه به لحاظ کالبدی در منطقه ۶ واقع شده اما صرفا محلی نیست و ابعادش وسیعتر است.
نظر شما