.فيلمها در سرتاسر دنيا ابزاري براي انعكاس اوضاع اجتماعي هستند

در يك نگاه كلي مي توان گفت آثاري كه در سالهاي گذشته ارايه شده اند از كيفيت بهتري برخوردار هستند.اين مسئله از دو جهت قابل بررسي است .نخست اينكه توليدات سالهاي پيش از فيلمبرداري هاي هوشمندانه بهره مند بودندو بيننده از طريق مشاهده تصاوير به مفاهيم عميق دست مي يافت، دوم اينكه مضمون فيلمها بسيار قوي بودند.كارگردانهاي ايراني همواره ثابت كرده اند كه نگاهي حاكي از نقد دارند و در مسائل مهم اجتماعي اظهار نظرمي كننداما اين امر در محصولات امسال ديده نمي شود.اينگونه به نظر مي رسد كه همگي هم پيمان شده اند تا بر روي پروژه هاي مشابه كار كنند.سينماي ايران در سال گذشته آثاري را چون "خانه اي به روي آب "و "ارتفاع پست " ارائه داد .اين فيلمها در عين حال كه متفاوت هستند ديدگاههاي صادقانه فيلمسازان را به نمايش مي گذارند.اين امر در توليدات امسال بروز چنداني ندارد.در يك كلام مي توان گفت كه مخاطب را تحت تاثير قرار نمي دهند.

در اين ميان يافتن آثار قابل توجه كار دشواري نيست .به عنوان مثال من فيلم "بهشت جاي ديگري است "، "فرش باد " ،"نفس عميق " و "دنيا " را بسيار دوست دارم .نكته مثبت فيلم"بهشت جاي ديگري است " اين است كه وقايع در يك جامعه سنتي رخ مي دهدوتضاد ميان سنت و مدرنيته قابل توجه است.در كل مي توان گفت كه فيلمي خوش ساخت است .از ديگرآثار ارزشمند امسال مي توان به فيلم "راي باز" اشاره كرد.اين اثر در عين حال كه بسيار قوي است ،نمايانگر نوع ديدگاه كارگردانش است واز اين نظر فيلمي شخصي به نظر مي رسد.بهترين مزيت فيلم اين است كه هر كس مي تواند بر داشت شخصي اش را از آن داشته باشد.

"فرش باد " فيلم خوش ساختي است ،"كمال تبريزي " در مقام كارگردان مي داند كه از فيلمش چه مي خواهد.ساختار فيلم سنتي است و شباهت بسياري به آثار افسانه اي دارد علاوه بر اين كه به وضوح مي توان دريافت كه فيلم محصول مشترك است . ،"نفس عميق " بسيار زيباست چرا كه از سوژه جديدي برخوردار است اما سادگي فيلم با تجملات كاراكتر ها هم خواني ندارد.در مورد فيلم "دنيا " بايد بگويم كه اين فيلم حس قشنگي از طنز دارداز همين رو توانسته ايده هاي زيبايي را در مورد زندگي ارايه دهد.ساختن آثار طنز در سراسر دنيا كار دشواري است.

ساخت آثاري كه مشكلات زنان را ترسيم مي كنند نه تنها در ايران بلكه در تمامي كشورها ضروري است. در اين ميان تمامي رسانه ها بايد دست در دست سينما دهند تا معضلات زنان را انعكاس دهند. "تهمينه ميلاني " از جمله كرگردانهاي مطرح ايران است.او ايده هاي خوبي دارد و ما بارها در مورد آنها با هم صحبت كرده ايم اما حقيقت امر اين است كه"واكنش پنجم " با استانداردهاي اين كارگردان مطابقت ندارد.فيلمها در سرتاسر دنيا ابزاري براي انعكاس اوضاع اجتماعي هستند. ارائه ايده ها بايد به گونه اي باشد كه مخاطب را به تفكر وادارد.گاهي اوقات حس همذات پنداري با كاراكتر هاي فيلم به حدي افزايش مي يابد كه بيننده تا ساعتها پيرامون سرنوشت آنها مي انديشد .اين اتفاقي بود كه در فيلم "دو زن " رخ داد اما متاسفانه نمي توان آن را به "واكنش پنجم " تعميم داد.

فستيوال فجر تنها فستيوال بين المللي ايران است، كاركرد آن را چگونه بررسي مي كنيد؟

فستيوال فجر مديريت خوبي دارد و همه چيز از پيش برنامه ريزي شده است اما آنچه كه ما دوست داريم درفستيوال هاي جهاني رعايت شود، امكان مشاهده فيلم در كنار مخاطبان وطني است .عكس العمل مخاطبان در كشورهايي كه از پشتوانه غني فرهنگي برخوردارند براي ما بسيار جذاب است. ما در جشنواره فجر فيلمها را در محيطي بسته تماشا مي كنيم و گاهي اوقات قادر به درك آنها نيستيم اگر اين امكان فراهم شود كه فيلمها را با حضور ايرانيان ببينيم بسيار خوب خواهد بود.