به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای این نشست حسین نظری دبیر انجمن تصویرگران کتاب کودک و نوجوان به موضوع تفاوت های میان تصویرگری دستی و دیجیتال اشاره کرد و از تصویرگران مدعو خواست تا در این باره به سخنرانی بپردازند.
پژمان رحیمی زاده - تصویرگر کتاب کودک - گفت: هنر دیجیتال به نوعی خلق اثر به واسطه کامپیوتر است که شاهد گسترش آن در هنرهایی چون انیمیشن، معماری و گرافیک بوده ایم و البته امروز در بخش کتاب های کودک و نوجوان نیز مشاهده می شود.
وی ادامه داد: من اعتقاد دارم تصویرگری که به مبانی کار خود اشراف نداشته باشد حتی با حضور کامپیوتر نیز نمی تواند به خلق اثر مطلوبی دست یابد. گرچه دنیای دیجیتال توانست جایگزین قلم و کاغذ شود و برامکانات تصویری بیفزاید اما واقعیت این است که فعالیتی که می توان به وسیله کار دستی در تصویرگری انجام داد قابل قیاس با هنر دیجیتال نیست. البته ناگفته نماند که بعید نیست در آینده این اتفاق به وقوع بپیوندد و همان هنر ناب را که در کار دستی وجود دارد، در عرصه دیجیتال و فضاهای مجازی نیز مشاهده کنیم.
این تصویرگر اضافه کرد : واقعیت این است که متن با داشتن ویژگی های منحصر به خود به تصویرگر نشان می دهد که چگونه می تواند به ساختن تصاویر مرتبط بپردازد. گذشته از اینکه تکنیک همواره جزئی از کار تصویرگر به شمارمی رود باید گفت تفکری که پشت طرح نویسنده یا تصویرگر وجود دارد بیش از تکنیک حائز اهمیت است.
سپس حمید رضا بیدقی دیگر تصویرگر کتاب های کودک نیز تصریح کرد: امروز برخی تصویرگران به مقوله تفکر در اثر بی توجه هستند و تنها به این فکر می کنند که چطور می توان تکنیک های نوتری را به اثر تزریق کرد. درحالی که تکنیک تمام پیام های مستتر در اثر را بازگو نمی کند. این مسائل ناشی از این است که ما هرگز در طول فعالیت تصویرگری از خود نپرسیده ایم تصویرگری چیست و یا اصلا وظیفه اصلی تصویرگر در قبال متن چه می تواند باشد. زمانی یک چشم انداز نسبت به هنر تصویرگری وجود داشت و آن این بود که می گفتند تصویرگری هنری میان نقاشی و گرافیک است ولی امروز تصویرگری با تشکیل انجمن ها هویتی مستقل یافته است.
این تصویرگر خاطرنشان کرد: اگر هنرمند بتواند از فناوری های دیجیتال، کامپیوتر و... به عنوان یک ابزار یاد کند، مسلما روال اثری که خلق خواهد کرد اصولی تر طی می شود و تفکر در قالب اصلی ترین مولفه در اثر جلوه گر می شود. درواقع کامپیوتر درست مانند جعبه مداد رنگی است که به هنرمند در رنگ و لعاب بخشیدن به اثر کمک می کند. اما متاسفانه امروز برخی تصویرگران از کامپیوتر مثل دستگاه های کپی استفاده می کنند و سهم تفکر در این میان ناچیز می ماند.
بیدقی افزود: تصویرگران امروز با تصویرگران دیروز به کلی تغییر کرده اند و در تصویرگران امروز می توان سطح آگاهی گسترده تری را مشاهده کرد. تصویرگران فعلی به ابعاد این هنر اشراف دارند و حتی مبانی چاپ و رنگ را به خوبی می شناسند. گرچه به اجمال به اهمیت تفکر در اثر اشاره کردم اما نمی توان نقش ابزاری کامپیوتر و عرصه دیجیتال را در ارتقای آگاهی های هنرمندان در سطوح مختلف نادیده گرفت.
پژمان رحیمی زاده نیز در پایان گفت: اگر مشاهده می کنیم که در برخی مواقع یک تصویر در بطن متن به شکل نامطلوبی چاپ می شود، دلیل بر بی دانشی هنرمند نبوده و نیست. استاندارد نبودن اغلب چاپخانه های ما، وضعیت نامطلوب کتاب سازی و سایر معضلاتی که در حوزه نشر وجود دارد به این امر دامن می زند. این درحالی است که درصد اندکی از کتاب های تولید شده مولفه هایی چون کتاب سازی خوب، طرح جلد مناسب و یا حتی چاپ بر روی کاغذ های گلاسه و استاندارد را دارند.
به گزارش مهر، در پایان این نشست هنرمندان به پرسش های حاضران پاسخ دادند.
نظر شما