خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: امان از سیاست! که رد پایش در هر مسئله‌ای دیده می‌شود. بررسی وقایع مختلف اعم از اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و ورزشی نشان می‌دهد هر کنش و واکنشی می‌تواند زمینه ساز مباحث جدیدی با مؤلفه‌های سیاسی باشد.
رویدادهای اخیر جوامع خودمان مهر تأییدی بر این مدعا است؛ از ماجرای اصلاح قیمت بنزین (اقتصادی) گرفته تا سیل سیستان و بلوچستان (اجتماعی) و اخیراً سلب میزبانی از تیم‌های باشگاهی ایران حاضر در جام باشگاههای آسیا (ورزشی) تماماً آمیخته با سیاست بوده‌اند. حتی اگر فرض کنیم که این رخدادها بدون درون مایه سیاسی آغاز شده‌اند اما ادامه حیات آنها و واکنش‌های ایجاد شده نشان می‌دهد علاوه بر حوزه‌های درگیر مسائل، سیاست نیز به نوعی دخالت دارد.
تازه‌ترین مسئله‌ای که اتفاقاً رد پای سیاست را به وضوح می‌توان در آن دید، مسئله سلب میزبانی از تیم‌های باشگاهی ایران حاضر در جام باشگاههای آسیا است. اتفاقی که خیلی زود با وقایع اخیر از جمله ترور شهید حاج قاسم سلیمانی و یارانش و حمله موشکی سپاه به پایگاه آمریکا و سقوط هواپیمای اوکراینی گره خورد.
شاید همین موارد کافی بود تا افراد ذی نفوذ در AFC (کنفدراسیون فوتبال آسیا) زمینه سازی یک دسیسه جدید علیه جمهوری اسلامی ایران را آغاز کنند؛ با اینکه بدبین‌ترین تحلیل گران هم فکر چنین دسیسه‌ای را نمی‌کردند اما انتشار این خبر برای نخستین بار از سوی یک رسانه سعودی به خوش‌بینترین تحلیل‌گران و دنبال کنندگان ورزش اثبات کرد که دیگر ورزش و سیاست جدای از هم نیستند و قطع به یقین ورزش ایران قربانی نفوذ دشمنانش شده است.
آن‌طور که مشخص است بیانیه کنفدراسیون فوتبال آسیا دلیل سلب میزبانی را ناامنی در ایران عنوان کرده است، حال اینکه اگر قرار باشد با این دلیل مسئله میزبانی را مورد بررسی قرار داد، کشور عربستان که در حال جنگ با یمن است به طور قطع ناامن‌ترین کشور منطقه است؛ کما اینکه بارها مورد اصابت موشک‌های انصارالله قرار گرفته است.
با این حال، مرد بحرینی AFC زهر خودش را ریخت و با وارد کردن شوکی بزرگ به فوتبال ایران، سایه ابر سیاه را گسترده‌تر کرد تا همچنان اتفاق‌های تلخ ادامه داشته باشد. در مقابل مدیران چهار باشگاه ایرانی استقلال، پرسپولیس، سپاهان و شهر خودرو با هماهنگی و اتحادی مثال زدنی در حمایت از اتحاد شکل گرفته حاصل از خون حاج قاسم سلیمانی و یارانش و در پاسخ به اقدام بی‌شرمانه AFC از رقابت‌های آسیایی انصراف دادند.
در همین باره، این روزها فضای مجازی و کاربران با هشتگ #تروریسم_ورزشی سعی کردند اعتراض خودشان را به گوش جهانیان و مدیران AFC برسانند.
محمد باقر حاجی زاده در این باره نوشت: «من بلد نیستم یعنی من زبان دنیا رو بلدم، من سایه جنگ رو از مملکت برمیدارم، من به پاسپورت ایرانی عزت میدم، اونقدری که الان احمقای سعودی-اماراتی AFC جسارت کنن، و ایران رو یک کشور جنگ‌زده‌ی ناامن جلوه بدن که نمیشه توش ۹۰ دقیقه توپ‌بازی کرد.»
پیمان هم نوشت: «یه روزنامه تیتر زده ایران از AFC تضمین خواست؛ جان مادرتون دست از این بازیا بردارید، فردا یکیتون میاد تیتر میزنه امضای شیخ سلمان تضمین است و دوباره ایران به جای گلابی، بادمجانAFC نصیبش میشه.»
امیر نوشت: «مگه آرامکو همین چند وقت پیش با موشک‌های یمنی هدف قرار نگرفت؟ مگه یمن با عربستان نمیجنگه؟ پس چرا بازی تیم‌های عربستانی باید برگزار بشه؟ ایران مگه جنگه که بازیهاش باید تو زمین بیطرف باشه؟»
کاربر دیگری هم نوشت: «کنفدراسیون فوتبال آسیا رسماً نمایندگان ایران را از میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا محروم کرد. خداقوت روحانی خسته نباشی پهلوان کجای مجلس نشستی، ورزش کشورتم تحریم شد.»
حیدر هم نوشت: «عربستان، کشوری که خودش پدر معنوی داعش بوده پیگیر محرومیت تیم‌های ایران در لیگ ۲۰۲۰ آسیا است. طبیعی هست نابودی داعش در سوریه و عراق به قدری برای گاوهای سعودی سنگین بوده که با این روش‌ها بخواهد جبران مافات کند؛ هرچند، یا حیدر کرار زند نقش به زودی بر پرچم سبز عربستان سعودی.»
محمد شیروانی نیز نوشت: «درحالی که عربستان با یمن در جنگ قرار داره و همین امروز هم مورد هدف موشکی قرار گرفته، میتونه تو کشور خودش میزبان بازی آسیایی باشه، اما ایران به عنوان امن ترین کشور خاورمیانه نمیتونه. مگر سیاسی کاری جز خط قرمزهای فیفا نبود؟»
سید حسین عبدی هم با اشاره به حضور پرشور تماشاگران ایرانی در ورزشگاه‌ها نوشت: «لیاقت کنفدراسیون فوتبال آسیا همون تیم‌های حوزه خلیج فارسه که ۳۰-۴۰ تا تماشاچی با بلندگو بیان برای تیم‌شون آواز بخونن. آسیا لیاقت آزادی رو نداره.»
عرفان هم نوشت: «اولین بار نبود که همه دیدیم سیاست ضد ایرانی هم‌پیمانان آمریکا ساری و جاری در ورزش اونهاست؛ یکبار با محروم کردن از البسه و توپ خارجی، یکبار با ویزا صادر نکردن برای رزمی‌کار مون، یکبار با معطلی در فرودگاه و این بار این اقدام ناعادلانه و سیاسی AFC و … موارد مشابه دیگه.»
سیدمصطفی دارابی نوشت: «اینکه فدراسیون فوتبال آسیا، تیم‌های ما رو تحریم کرد که عجیب نیست، دنیا، دنیای زور و زر و تزویره، مهم اینه، بعضی سلبریتی های ورزشی و طرفدارانشون که مدام از اونوری ها دفاع می‌کردن و تقصیر رو به گردن ایران می‌نداختند، فهمیدند با چه جونورای وحشی طرف هستند.»
سعید نوروزی هم با تشریح اهمیت حضور تیم‌های ایرانی در رقابت‌های آسیایی نوشت: «کنفدراسیون آسیا محرومیت تیم‌های ایران از میزبانی رو تأیید کرد! این حماقت و تروریسم ورزشی مطمئناً ضررهای اقتصادی هنگفتی برای AFC و اسپانسرهاش داره؛ چون طبق آمار از ۲۵ بازی پرتماشاگر در تاریخ لیگ قهرمانان ۱۸ بازی مربوط به تماشاگران ایرانی هست. این یعنی سقوط فوتبال آسیا بدون ایرانی‌ها.»
محمد آسمانی نوشت: «بحرین و کویت با هم اندازه یک استان ایران هم نیستن و روی هم کمتر از ۱۰ درصد جمعیت ایران رو دارن ولی AFC بخاطر دو باشگاه کویتی و بحرینی قوانین رو زیرپا گذاشته و ایران پهناور ۸۵ میلیونی و باشگاههای ایرانی با طرفداران میلیونی رو نادیده میگیره؛ این کار توهین رسمی به ملت ماست.»
مرتضی رجایی هم نوشت: « بعد از تروریسم ورزشی AFC علیه ایران، اگر کسی گفت ورزش را سیاسی نکنید و معتقد بود ورزشکاران ما حق دارند با رژیم غاصب صهیونیست مسابقه بدهند، از طرف من خیلی محکم حرفش را قطع کنید؛ هرچند جا دارد بزنید توی دهانش.»
عبدالعظیم قربانی نیز نوشت: «این حجم از انفعال از دولت خسته روحانی در برابر تروریسم فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و نظامی توسط دشمن نوبره!! الان هم که چند کشور دریوزه با تحریک AFC تروریسم ورزشی رو شروع کردن! همون موقع که تیمای سعودی‌ها گفتن ایران نمی‌آیم باید تو دهنی می‌خوردن تا الان به عزت کشور چنگ نندازن.»
موج واکنش‌های به تصمیم ناجوانمردانه و سیاسی AFC بیش از ای نی بود که مطالعه کردید؛ نکته حائز اهمیت دیگری که در این باره شنیده می‌شود تکرار همین تصمیم برای رقابت‌های ملی است.
اگرچه رایزنی‌ها با مدیران AFC همچنان ادامه دارد اما باتوجه به پشت پرده این رخداد مشخص است که مرد بحرینی کنفدراسیون فوتبال آسیا تحت فشار سعودی‌ها و اماراتی‌ها تصمیمی به نفع ایران نخواهد گرفت.
نظر شما