به گزارش خبرگزاری مهر، تفاوت های رفتاری و شخصیتی انسان و علل ژنتیکی یا محیطی بروز این رفتارها از دیر باز مورد توجه دانشمندان بوده است. درمورد انسان سخت است که بتوان وجود ژن های شخصیت را اثبات کرد، چرا که عوامل مختلفی در رفتار انسان و کنترل تجربی این رفتارها نقش دارند. با وجود این گروهی از دانشمندان بین المللی به سرپرستی زیست شناسان موسسه ماکس پلانک سوئیس موفق شدند به دلایلی تجربی برای تائید وجود "ژن کنجکاوی" درنوعی پرنده جنگلی ساکن مناطق مختلف، دست یابند.
این پرنده که Parus major نام دارد، دارای ابعادی متوسط به طول 14 سانتی متر و وزن 16 تا 21 گرم است. این پرنده که در دسته پرندگان خوش آواز جای دارد داری یک طوق سیاه در اطراف گردن است که ضخامت این طوق در جنس های نر و ماده متفاوت است. سر این پرنده، سفید و بدنش زرد یا زرد مایل به سبز است . این پرنده در اروپا، جزایر بزرگ مدیترانه، ترکیه و بخشی از خاورمیانه ساکن است.
این دانشمندان با بررسی رفتاری این پرنده موفق به شناسایی ژنی شدند که Drd4 نام دارد و در ترکیبات نوعی گیرنده در مغز که در واقع محل دریافت پیام های انتقال دهنده های عصبی است، حضور دارد.
نتایج این تحقیقات که در مجله "شرح موضوعات انجمن سلطنتی لندن" منتشر شده است، نشان می دهد که این ژن که مسئول کنجکاوی و انگیزه کسب تجربیات بهتر است، در پرندگان مناطق مختلف، براساس نوع تاثیرات محیط نسبت به گونه های دیگر، باعث بروز رفتارهای متفاوت می شود.
مطالعه این ژن در سطح سلولی نشان می دهد که در ساختار ژن Drd4 در این پرندگان، 73 "پلی مورفیسم" (چندریختی) مشاهده می شود که از این تعداد 66 پلی مورفیسم از نوع "چند ریختی تک نوکلئوئیدی" (SNPs) هستند. در این نوع از چند ریختی ها در 2 گونه ژن تنها یک نوکلئوئید تغییر می کند که می تواند علت اصلی میزان حس کنجکاوی باشد.
در این خصوص بارت کمپنارس از موسسه ماکس پلانک اظهار داشت : "درصورتی که بخواهیم اهمیت نقش اکولوژیکی و تکاملی دگرگونی های شخصیتی در جمعیت های حیوانات آزاد را درک کنیم، شناخت بسیاری از مکانیزم های ژنتیکی در سطح سلولی مولکولی می تواند به ما کمک کند."
گروهی از دانشمندان بین المللی با بررسی رفتارهای نوعی پرنده موفق به شناسایی ژنی شدند که مسئول رفتارهای شخصیتی این جانوران است.
کد خبر 485420
نظر شما