به گزارش خبرگزاری مهر، اما نکته اصلی اینجاست که در "نابودگر 4" دیگر خبری از آرنولد شوارتزنگر نخواهد بود. آرنی که چند سالی است از دنیای فیلم و سینما جدا و وارد عرصه سیاست و فرمانداری کالیفرنیا شده، ظاهرا نه وقت آن را دارد که دوباره عضلاتش را برای علاقمندان سینما به نمایش بگذارد، نه علاقه‌اش را.
حساب جیمز کامرون هم که جداست. فیلمساز بسیار موفق هالیوودی و خالق پرفروشترین فیلم تاریخ سینما که دو قسمت اول "نابودگر" را کارگردانی کرده بود، چند سال پیش درباره اینکه چرا میلی به ساخت قسمت سوم فیلم ندارد، خیلی راحت پاسخ داده بود: "من داستان را تعریف کرده‌ام."
در هر حال گفته می‌شود فیلمنامه "نابودگر 4" نوشته شده و حتی بدون حضور آرنولد هم فیلم برای اکران در تابستان 2009 آماده می‌شود تا به فاصله شش سال پس از آخرین حضور ترمیناتور بر پرده سینماها، تب آدم ماشینی‌هایی که از آینده به گذشته آمده‌اند، دوباره دنیا را فرابگیرد. اما آیا "نابودگر" بدون آرنولد شوارتزنگر و بدون جیمز کامرون می‌تواند بخشی از موفقیت دو قسمت نخست یا حتی موفقیت نسبی قسمت سوم بدون کامرون را تکرار کند؟
جیمز کامرون در شرایطی "ترمیناتور" را در سال 1984 که 27 سال بیشتر نداشت و آرنولد شوارتزنگر هم بیشتر به عنوان قهرمان سابق پرورش اندام جهان شناخته می‌شد تا یک بازیگر سینما. فیلم با بودجه‌ای بسیار محدود و در حدود 5/6 میلیون دلار ساخته شد و همان سال در اکران منطقه آمریکای شمالی بیش از 38 میلیون دلار فروخت که برای اوایل دهه هشتاد کاملا پذیرفتنی و موفقیت‌آمیز به نظر می‌رسید.
فروش 78 میلیون دلاری در سطح بین‌المللی هم مهر تائیدی بود بر "نابودگر". اما نکته مهمتر استقبال منتقدان از فیلم بود که آن را در میان 10 فیلم برتر سال 1984 هفته‌نامه معتبر تایم قرار داد و همین الان هم سایت معتبر Rotten Tomatoes به آن نمره 100 از 100 داده است.
"نابودگر 2: روز داوری" سال 1991 با بودجه‌ای حدود 100 میلیون دلار ساخته شد که تا آن زمان پرخرجترین فیلم تاریخ سینما به شمار می‌آمد. اما با شکست دادن فیلم‌هایی مثل "رابین هود" و انیمیشن "دیو و دلبر" حدود 205 میلیون دلار فروخت و پرفروشترین فیلم سال لقب گرفت. فیلم نامزد شش جایزه اسکار در بخش‌های فنی شامل بهترین فیلمبرداری و بهترین تدوین هم شد که چهار جایزه در بخش‌های صدا، چهره‌پردازی، جلوه‌های ویژه و تدوین صدا برد تا از منتقدان هم نمره قبولی گرفته باشد.
"نابودگر 2: روز داوری" انقلابی در عرصه جلوه‌های ویژه صوتی و تصویری بود و هنوز هم پس از گذشت بیش از 15 سال و پیشرفت‌های اعجاب‌انگیز در دنیای فیلم و سینما، برخی جلوه‌های تصویری آن به نظر خیره‌کننده می‌رسد.
یکی دیگر از نکته‌های جالب مجموعه فیلم‌های "نابودگر"، شخصیت اصلی داستان یا همان ترمیناتور است که در فیلم نخست یک تبهکار و شریر بالفطره بود و در قسمت دوم تبدیل به یک قهرمان شد. این نخستین و تنها شخصیت تاریخ سینماست که هم در فهرست بهترین‌ها جای دارد و هم در فهرست بدترین‌ها.
پس از موفقیت دو قسمت "نابودگر"، بلافاصله بحث ساخت قسمت سوم هم پیش آمد. اما این بحث بیش از یک دهه بی هیچ نتیجه‌ای دنبال شد و تلاش برای ترغیب جیمز کامرون برای نشستن روی صندلی کارگردانی "ترمیناتور 3" بیهوده بود. ضمن اینکه سن و سال آرنولد هم بالاتر رفته و او بیشتر تلاش خود را برای ورود به دنیای سیاست متمرکز کرده بود و وقت چندانی برای بازی در فیلم‌های سینمایی به ویژه اکشن‌های پرخرج و بزرگ نداشت.
در هر حال، جاناتان موستو فیلم را سال 2003 با بازی آرنولد ساخت و به فاصله چند ماه پس از اکران "نابودگر 3: خیزش ماشین‌ها"، آرنولد به عنوان سی و هشتمین فرماندار کالیفرنیا سوگند یاد کرد؛ ایالتی که گفته می‌شود چهارمین اقتصاد برتر دنیا را دارد و رفع و رجوع امور آن فقط از عهده غولی چون آرنولد برمی‌آید. حالا کسی می‌تواند "نابودگر" را بدون آرنولد و جیمز کامرون تصور کند؟
ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ ــ
منبع: روزنامه "تهران امروز"، شماره 132، دوشنبه 24 اردیبهشت، صفحه سینما، ستون حرف امروز
نظر شما