به گزارش خبرنگار مهر، دکتر محمدباقر خرمشاد روز گذشته در جمع خبرنگاران در پاسخ به این پرسش که ضرورت ها و اولویت های کاری تشکل ها و جنبش دانشجویی چیست، گفت: وزارت علوم نباید برای جنبش دانشجویی اولویت تعریف کند چرا که فعالیت های سیاسی دانشجویی همواره در حالت جنبشی نیست و در مواقعی نیز از بحث جنبش دانشجویی خارج می شود و وارد بحث فعالیت های سیاسی دانشجویی می شود.
وی ابراز امیدواری کرد: مجموعه فعالیت های جمعی دانشجویی در راستای اهداف دانشگاهها که عبارت است از بحث علم، تولید علم، بالا بردن آگاهی، ساماندهی شوند که این آگاهی می تواند آگاهی سیاسی و اجتماعی باشد.
خرمشاد گفت: در فضای آرامش، ثبات، تفاهم مبنی بر خردورزی می توان طوری پیش رفت که در شأن دانشگاه باشد و در همین چارچوب ما دست همگان را می فشاریم و وظیفه خود می دانیم که کمک کنیم.
وی در پاسخ به این پرسش که با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه دانشجو باید نقد منصفانه داشته باشد و نقدپذیر متواضعانه باشد، آیا شرایط این امر در دانشگاهها وجود دارد، گفت: به صورت نسبی این شرایط را شاهدیم و شاید یکی از عللی که ایشان این مساله را فرمودند، این باشد که مرز نقد در فضای فعالیت دانشجویی تعریف نشده یا کمتر تعریف شده یا اساسا فعالیت های جمعی دانشجویی مساوی با نقد در مفهوم افراطی آن تعریف شده است.
معاون فرهنگی وزارت علوم تأکید کرد: نقد، نفی نیست. نقد "مرگ بر، استعفا باید دهد، اخراج باید گردد" نیست. نقد یعنی نگاهی عالمانه به یک پدیده، دیدن نقاط ضعف و قوت آن و نقاط ضعف را برجسته کردن به گونه ای که راه آن نشان داده شود. نقد یعنی طلبکار شدن با هدف بهینه سازی، وادار کردن مسوولان به اینکه جلوتر را ببینند.
وی افزود: برخی مواقع اتفاقی افتاده که این دو پدیده در فضای گذشته فعالیت سیاسی دانشگاه وجود داشته است. برخی مواقع نقد به حالت افراطی آن اتفاق افتاده و علاوه بر آن طوری شد که همه قابل نقدند و باید نقد شوند، به جز خود تشکلهای دانشجویی که حتی مقدس ترین مباحث را می توانند نقد کنند ولی چنانچه یک تشکل دانشجویی مورد نقد قرار گیرد غیرقابل تحمل می‌شود.
خرمشاد اظهار داشت: لازمه پیشرفت آن است که ما حق نقد را اتفاقاً از خود داریم و این نقد را باید در عین حالی که جریان نقادانه و گزنده ای نسبت به دیگران داریم از خود شروع کنیم و آمادگی پذیرش نقد را هم داشته باشیم که اگر این موضوع محقق شود می‌تواند بسیار رشد دهنده در کلیت جامعه باشد. بدان معنا که موتوری باشد که سایر اجزای دانشگاه را هم به همراه خود بکشد.
نظر شما