فروش شستا کفاف یک ماه هزینه های تامین اجتماعی

اکبر شوکت در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: قرار بود دولت از سال ۹۷، هر سال ۵۰ هزار میلیارد تومان به تأمین اجتماعی پرداخت کند که متأسفانه این مبلغ تخصیص نیافت و فقط در سال گذشته ۳ یا ۴ هزار میلیارد تومان به حساب سازمان واریز شد و همچنین به دلیل مطالبات وزارت بهداشت از تأمین اجتماعی، در روزهای پایانی سال ۹۸، دولت مبلغی از اسناد خزانه به تأمین اجتماعی پرداخت کرد تا بتواند بدهی‌های خود را پرداخت کند.

وی خاطرنشان کرد: هر ماه تأمین اجتماعی برای پرداخت حقوق بازنشستگان و هزینه‌های جاری خود چندین هزار میلیارد تومان هزینه می‌کند در حالی که توانایی تأمین این منابع را ندارد و مجبور است از بانک رفاه وام بگیرد و در مجموع میزان وام‌های دریافتی آن به ۳۰ تا ۴۰ هزار میلیارد تومان رسید و مجبور شد پالایشگاه لاوان و همچنین سهام یکی از شرکت‌های بزرگ خود را در ازای بدهی‌ها به بانک رفاه واگذار کند.

عضو هیئت امنای سازمان تأمین اجتماعی افزود: بخش اعظم پرداختی‌های تأمین اجتماعی توسط حق بیمه‌هایی که کارفرمایان واریز می‌کنند تأمین می‌شود که از ابتدای شیوع کرونا این موضوع هم به تعویق افتاد و پیش بینی می‌شد ۸ تا ۹ هزار میلیارد تومان حق بیمه دریافتی طی این مدت داشته باشد در حالی که تا امروز ۵۰ درصد هم پرداخت نشده است.

شوکت به بدهی دولت به تأمین اجتماعی اشاره کرد گفت: میزان بدهی‌های دولت در حال حاضر به بیش از ۲۵۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد در حالی که دولت اعلام می‌کند که بدهی‌ها نصف این مبلغ است.

به گفته وی سال گذشته ۳۰ هزار میلیارد تومان میزان بدهی سنواتی دولت به سازمان تأمین اجتماعی بود که اگر آن را در ۷ سال گذشته دولت روحانی ضرب کنیم، میزان بدهی‌ها بسیار بیشتر از مبلغی که دولت عنوان می‌کند، می‌شود.

وی افزود: حتی اگر کل شرکت سرمایه گذاری شستا را نیز واگذار کنیم فقط کفاف خرج یک ماه سازمان تأمین اجتماعی را می‌دهد.

شوکت گفت: سال گذشته کل سود شستا به اندازه ۷ تا ۸ هزار میلیارد تومان بود که هزینه یک ماه سازمان تأمین اجتماعی است و ۱۱ ماه دیگر را باید از حق بیمه‌ها پرداخت کنیم و عملاً با مشکل کسری بودجه روبرو می‌شویم.

عضو هیئت امنای سازمان تأمین اجتماعی تأکید کرد: فروختن اموال و دارایی تأمین اجتماعی برای تأمین پرداخت مستمری‌ها و هزینه‌های جاری کار درستی نیست و معنای خوبی نیز ندارد و مانند این است که لباس خود را برای تأمین غذای روزانه بفروشیم.