به گزارش خبرنگار مهر، بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی؛ در کشورهای صنعتی استعمال دخانیات عامل 90 درصد موارد سرطان ریه در مردان و 70 درصد سرطان ریه در زنان و همچنین 56 الی 80 درصد کل بیماریهای حاد تنفسی و 22 درصد بیماریهای قلبی و عروقی است. ضمن اینکه، در جهان 8/8 درصد مرگها ناشی از دخانیات است که این آمار در مردان 14 درصد و زنان 8/3 درصد است.
نسبت بیماریهای ناشی از دخانیات در جهان، 12 درصد بیماریهای قلبی عروقی، 66 درصد برونشیت و سرطان ریه و 38 درصد بیماریهای حاد تنفسی است.
در چین احتمال استعمال دخانیات در افراد بی سواد 9/6 برابر افراد تحصیل کرده است همین آمار برای برزیل 5 برابر است.
در انگلستان، کانادا، لهستان و ایالات متحده چنانچه مصرف دخانیات حذف شود اختلاف بین میزان مرگ و میر فقرا و اغنیا در سنین میانسالی به یک دوم تا دو سوم کاهش پیدا می کند.
در بنگلادش برآورد شده است که اگر افراد فقیر سیگار نکشند، 5/10 میلیون نفر کمتر دچار فقر غذایی می شوند.
افراد فقیر سیگاری بین 10 تا 17 درصد درآمد خانواده را صرف تهیه محصولات دخانی می نمایند.
حدود 5 درصد جنگلهای کشورهای در حال توسعه به واسطه استفاده از چوب درختان برای خشک کردن برگهای توتون تخریب می شود.
برآوردهای آماری انجام شده روی افراد سیگاری در سال 1995 نشان داده که با افزایش 10 درصد مالیات محصولات دخانی 42 میلیون نفر از افراد سیگاری در همین سال، سیگار کشیدن را کنار می گذارند که در نتیجه آن حداقل 10 میلیون نفر از کام مرگ و میر ناشی از مصرف دخانیات نجات می یابند.
در سال 2003 شیوع مصرف دخانیات در بین مردان حدود 50 درصد در کشورهای در حال توسعه و حدود 35 درصد در کشورهای با درآمد بالا بوده است.
در انگلستان (سال 1998) شیوع استعمال دخانیات در بین زنان و مردان در سطوح اقتصادی و اجتماعی بالا به ترتیب 10 و 12 درصد در حالی که بین زنان و مردان در سطوح اجتماعی اقتصادی پایین بترتیب 35 و 40 درصد بوده است.
در بنگلادش چنانچه 5/10 میلیون نفر از افرادی که دچار فقر غذایی هستند پول خود را به جای خرید دخانیات صرف تهیه مواد غذایی مورد نیاز بنمایند می توانند جلوی مرگ و میر روزانه 350 کودک زیر 5 سال را بگیرند.
طبق گزارش بانک جهانی، افزایش 10 درصدی قیمت محصولات دخانی موجب 4 درصد کاهش در کشورهای با درآمد و کاهش 8 درصدی در کشورهای با درآمد پایین و متوسط می شود که این کاهش بیشتر در گروههای سنی جوانان ونوجوانان و افراد کم در آمد صورت می گیرد.
سهم دخانیات در ایجاد خطر مرگ و میر زودرس، بین افارد بر حسب سطح سواد متغیر است.
در سال 1996 خطر مرگ ناشی از بیماریهای مرتبط با استعمال دخانیات بین مردان 35 تا 69 ساله لهستانی تحصیل کرده 5 درصد و در افراد کمتر تحصیل کرده حدود 2 برابر بوده است.
کشت توتون وخشک کردن برگ آن باعث فقیر کردن زمینهای ارزشمند و خسارت وارد نمودن به محیط زیست می شود.
سهم دخانیات در اقتصاد (از طریق به کارگیری مشاغل و در آمدهای مالیاتی دولتها) نسبت به هزینه هایی که بر دوش خانواده ها، سلامت عمومی، محیط زیست و اقتصاد ملی وارد می کند بسیار ناچیز است.
در حال حاضر فقیرترین مردم بنگلادش هزینه ای که صرف مواد دخانی می کنند بیش از 10 برابر هزینه هایی است که برای آموزش و تحصیلات صرف می نمایند.
در سه استان و یتنام پول هزینه شده توسط افراد سیگاری برای تهیه مواد دخانی در طی سال بیش از 6/3 برابر هزینه هایی است که برای تحصیلات، بیش از 5/2 برابر هزینه ای که برای تهیه پوشاک و 90/1 برابر بیش از هزینه ای است که صرف مراقبت های بهداشتی می نمایند.
در سال 1998 هزینه مراقبت های بهداشتی بیماریهای ناشی از استعمال دخانیات در ایالات متحده 5/75 میلیارد دلار بر آورد شده است.
در سال 1999 برای هر یک از 5/46 میلیون فرد سیگاری در ایالات متحده هزینه های سالانه پزشکی 1623 دلار بیشتر از افراد غیر سیگاری و هزینه های ناشی از بهره وری از دست رفته بازای هر فرد 1760 دلار آمریکا برآورد شده است.
در انگلستان حق بمیه افراد سیگاری بیش از افراد غیر سیگاری است. حق بیمه ماهیانه برای یک زن 35 ساله سیگاری 65 درصد بیشتر از یک زن غیر سیگاری و این هزینه برای یک مرد سیگاری 75 درصد بیشتر از یک مرد غیر سیگاری تعیین شده است.
کودکان و کارگران توتون کار مرتبا از بیماری برگ سبز توتون (Green Tobacco Sickness) شکایت دارند. این بیماری به علت جذب نیکوتین به پوست از طریق تماس با برگ سبز گیاه توتون ایجاد می شود.
استفاده وسیع از سموم دفع آفات در مزارع توتون و عدم استفاده از وسایل محافظت فردی موجب بروز بیماریها و مسمومیتهای شدیدی همچون ناهنجاریها ژنتیکی ، تاثیرات حاد بر سیستم های عصبی ، تنفسی و گردش خون با نشانه هایی از قبیل تهوع، گرفتگی عضلات، تشنج، مشکلات تنفسی، چشمی، ضایعات کلیوی و... همراه است.
48 درصد اعضای خانواده های کشاورز توتون از بیماریهای مرتبط با سموم آفت کش رنج می برند.
در برزیل نرخ خودکشی در بین کارگران و کشاورزان توتون کار به علت استفاده از سموم ارگانوفسفره بیش از 7 برابر آمار کشوری است.
نظر شما