وقایع ۲۴ ذی الحجه مبنای اعتقادی مسلمین جهان

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - حجت الاسلام سیدکاظم مدرسی*: روز ۲۴ ماه ذی الحجه الحرام یادآور دو خاطره مهم تاریخی در اسلام است. واقعه تاریخی اول عبارت است از روزی که امیرالمومنین حضرت علی (ع) در آن روز در حال رکوع انگشتر خود را به سائل فقیر عنایت کردند و این عمل خالصانه و ایثارگرانه امیرالمومنین به قدری ارزشمند بود که آیه ۵۵ سوره مائده در شأن آن نازل شد.

این آیه می‌فرماید: همانا سرپرست و ولی شما تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آوردند، نماز را برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند.

در طول تاریخ اسلام به واسطه این آیه شریفه که در مدح و ثنای خاص حضرت علی (ع) وارد شده، افراد زیادی خواسته‌اند این آیه را مربوط به خود بدانند لذا در نماز و رکوع نماز سعی کردند هدیه به سائل بدهند بلکه این آیه با آنها هم تطبیق کند اما خلوص نیت حضرت علی و قصد قربتی که آن حضرت داشتند سبب شد این آیه در شأن او نازل شود و احدی نتواند این آیه را به طرف خود را برگرداند.

جا دارد که مؤمنان هم با یادآوری این خاطره مهم و توجه به این آیه شریفه و با توجه به فضائل و مناقبی که این آیه شریفه در رابطه با حضرت علی (ع) دارد، روز ۲۴ ذی الحجه را گرامی بدارند و آن را سرمشق خود را برای انفاق به فقرا و نیازمند با اخلاص و همراه با ایثارگری قرار دهند.

واقعه دوم جریان مباهله است. جریان مباهله این بود که بعد از گفتگوی فراوان نصارای نجران با رسول خدا در مورد حضرت مسیح، سرانجام علمای نصارا از پذیرفتن حق خودداری کردند و کار نهایتاً به مباهله کشیده شد.

مباهله یعنی نفرین کردن دو نفر نسبت به یکدیگر که هرکس ناحق می‌گوید گرفتار مجازات و عقاب الهی شود.

در این امر توافق شد و در ۲۴ ذی الحجه مسیحیان نجران خواستند با رسول خدا مباهله کنند و یکدیگر را نفرین کنند که آیه ۶۱ سوره آل عمران نازل شد و کسانی که طرف مسیحیت بودند با دیدن هیئتی که پیامبر وارد صحرای مباهله شدند، عقب نشینی کردند.

البته شکل و شمایلی که اهل سنت برای ورود پیغمبر و اهل بیتشان در صحرای مباهله نقل می‌کنند، جالب است.

در تاریخ آمده که در صحرای مباهله پیغمبر جلوتر حرکت می‌کردند، بعد از ایشان حضرت فاطمه (س) و پشت سر امیرالمومنین علی (ع) و حسنین نیز در کنار پیامبر بودند. اینجا معلوم می‌شود که فاطمه زهرا (س) حلقه اتصال بین نبوت کبری و ولایت عظمی هستند و این حادثه علاوه بر حقانیت اسلام و حقانیت نبی مکرم اسلام، فضیلت بزرگی برای اهل بیت عصمت و طهارت به ویژه حضرت علی (ع) است که انفسنا و انفسکم را بیان می‌کند و این دو جریانی که در ۲۴ ذی الحجه واقع شد قبل از آنکه فضیلت باشد، باید مبنای اعتقادی ما برای تشخیص حق و حقیقت باشد.

*امام جمعه محمد آباد، استاد حوزه علمیه و عضو شورای فرهنگ عمومی یزد