خبرگزاری مهر، گروه استانها – رسول مرادی*: بیستم صفر و چهلمین روز بعد از عاشورا امسال هم سرانجام فرا رسید.
آری آفتاب اربعین، آخرین ماه قمری صفر در آخرین سال شمسی قرن چهاردهم طلوع کرد؛ چه اربعین عجیبی دیدیم در این روزگار عجیب؟!
امسال دست بلند تقدیر، پای زائران را از تشرف به کربلا کوتاه کرد آن‌هم به وسیله ویروس کرونا.
درست است امسال شیوع ویروس کرونا مانع از برگزاری بزرگترین تجمع بشری جهان در کربلا و حرم یار شد و نتوانستیم کنار قدم‌های جابر، قدم بگذاریم اما دلدادگان سید الشهدا و امام آزادگان این بار نه با پای تن، بلکه با پای دل، دل خود را روانه نینوا کردند و کسانی که گوش جانشان شنواست، صدای ضربان قلب عاشقان و محبان فرزند شهید تشنه لب، رسول الله (ص) را از چهار گوشه دنیا در گرد حرم شش گوشه می‌شنود.
سال‌های قبل بعضی‌ها با هدف یا به هر دلیل بر پیاده روی اربعین خرده می‌گرفتند و می‌گفتند «این مراسم سیاسی است» اما جز حب و شور حسین (ع) که موهبتی است الهی، کدام سیاست می‌تواند میلیون‌ها نفر را از هر کشور و نژادی یکجا در یک زمان و مکان دور هم جمع کند.
امسال اما از راه غریب با امام غریب، سفره دل را که پر از دردهای جانکاه است در موکب جان می‌گسترانیم و شکوه می‌کنیم.
یا اباعبدالله؛ لای الامور الیک اشکو (از کدام دردها شما شکایت کنم) یا اباعبدالله همانگونه که برادران گناهکار یوسف (ع)، پدرشان یعقوب نبی (ع) را که نزد خدا آبرو داشت شفیع و واسطه کردند ما هم شما را که نزد خدا بسیار عزیز و پر عزت هستید واسطه می‌کنیم و از دردهای بی شمار شکوه می‌کنیم.
از فراق و غیبت طولانی مولا و منجی بشریت؛ حضرت صاحب الزمان (عج) در این زمان وانفسا و دنیای پر از ظلم و جور به شما شکایت می‌کنیم.
از فتنه‌ها و گرفتاری‌های طاقت فرسا، که صبر و ایمان خیلی‌ها را بر باد داد به شما شکایت می‌کنیم.
از کرونایی که جان بسیاری از عزیزانمان را گرفت و زندگی را بر ما تلخ و تنگ کرده به شما شکایت می‌کنیم.
از هجمه‌هایی که عمدی یا سهوی به بهانه‌های مختلف به مقدسات و خاندان رسالت علیهم السلام می‌شود به شما شکایت می‌کنیم.
از اینکه مثلاً برخی دانسته یا ندانسته می‌گویند: کرونا، خانه خدا و حرم های آل الله را که محل امن و سلامت هستند را به تعطیلی کشانده و ما معجزه‌ای نمی‌بینیم و از اینکه ما نتوانسته‌ایم مقدسات و فلسفه آنها را درست معرفی کنیم و مفاهیم آنان درست شناخته نشده به شما شکایت می‌کنیم.
از غفلت خود از خدا، که سرچشمه همه گناهان و گرفتاری‌هایمان است به شما شکایت می‌کنیم.
از عجز و بی‌ارادگی خود در توبه و بازگشت به خدایی که بازگشت همه به سوی اوست به شما شکایت می‌کنیم.
از دشمنانی که از سرتاسر دنیا دور ما دوره کرده‌اند و از هیچ فشار و آزاری علیه ما فروگذار نمی‌کنند به شما شکایت می‌کنیم.
از نسل کشی و کودک کشی مستکبران زور گوی جهان، از مسلمان کشی نامسلمانان، از قتل و جنایت مسلمان نماهای گرگ نهان که حتی سودای تخریب حرم های آل الله را داشته و دارند به شما شکایت می‌کنیم.
از برخی مسئولان نالایق که بر مسندهای مهم (که با توجه به تعداد شهدای گرانقدر انقلاب، به ازای هر صندلی مدیریت مهم در کشور به تعداد شهدای کربلا شهید داده‌ایم) ناسزاوارانه تکیه زده‌اند و جز سوءمدیریت یا سو استفاده چیزی از آنها دیده نمی‌شود و آرمان انقلاب و خون پاک شهدا را نادیده می‌گیرند و زندگی مردم را به این روز انداخته‌اند به شما شکایت می‌کنیم.
از خود ما و نفسمان که بزرگترین، دشمنمان است به شما شکایت می‌کنیم و از شما می‌خواهیم که از خدا بخواهید تا ما را هدایت و عالم و عامل به وظیفه حقیقی مان بگرداند و مانند حبیب پیرمرد موسفید، کربلا رو سفید شده و به سان حر، عاقبت به خیر شویم.
نظر شما