"سینماکارت" ؛ طرحی که رها شد

به گزارش خبرنگار مهر، پائیز سال 82 سخنگوی انجمن سینماداران درباره طرح فروش مکانیزه بلیت سینماها صحبت کرد. بر اساس این طرح قرار بود بلیت سینماها از طریق اینترنت و طراحی کارت ویژه ای صورت بگیرد که در مجموع اطلاع مخاطبان از برنامه سینماها و خرید و رزرو بلیت را آسانتر می کرد. مسئولیت اجرای طرح نیز بر عهده موسسه سینما شهر قرار گرفت.

بخشی از هدف ارائه طرح "سینماکارت" بررسی دقیق آمار فروش سالن ها و دسترسی آسان به میزان فروش بلیت و درآمد آثار سینمایی عنوان شد. قرار شد خانه سینما در اجرای این طرح همکاری کند. همچنین طراحی و ارائه بخش نرم افزاری بر عهده وزارت ارشاد قرار گرفت و ایجاد امکانات بخش سخت افزاری و نصب و راه اندازی آن بر دوش سینماداران گذاشته شد.

همزمان با ارائه طرح، مسئله خرید و رزرو اینترنتی بلیت سینماها نیز مطرح شد. بر این اساس تمامی سالن هایی که با حمایت موسسه سینما شهر مورد بازسازی و تعمیرات اساسی قرار می گرفتند، این امکان را به دست می آوردند که بلیت های خود را از طریق اینترنت عرضه کنند و مخاطبان با مراجعه به سایت هایی که معرفی شده بود، امکان رزرو ردیف و شماره صندلی دلخواه خود را به دست می آوردند.

برنامه ریزی بر اساس فعالیت سینماکارت و فروش اینترنتی بلیت سینماها همچنان ادامه یافت به گونه ای که در روزهای پایانی سال 84 صحبت از پیوستن "سینماکارت" به شبکه بانکی شتاب پیش آمد. بر این اساس دارندگان این کارت ها می توانستند به طور مستقیم از پایگاه اینترنتی موسسه رسانه های تصویری خرید کنند و امکان انجام کارهای بانکی و رزرو بلیت سینما، هواپیما و قطار را نیز به دست آورند.

البته این امکان هیچ وقت در اختیار دارندگان این کارت ها قرار نگرفت. چون رایزنی های وزارت ارشاد و خانه سینما با بانک های کشور برای به رسمیت شناختن "سینماکارت" به جایی نرسید. یکی از دلایلی که باعث شد "سینماکارت" وارد سیستم بانکی شتاب نشود، این مسئله بود که بانک ها به دلیل مسائل امنیت بانکی اصولا حاضر به پذیرفتن این کارت ها نبودند.

به گفته شاهین طالبی مسئول واحد مکانیزه موسسه سینما شهر، در حال حاضر از حدود 50 سالن سینمایی که در شهر تهران مشغول فعالیت هستند، 25 سالن امکان استفاده از طرح مکانیزه را دارند و اکنون حدود 15 تا 20 هزار نفر از ساکنان تهران عضو طرح "سینماکارت" هستند و این کارت را در اختیار دارند.

البته به گفته طالبی بیشتر متقاضیان "سینماکارت" را کارکنان ارگان ها و سازمان های دولتی تشکیل می دهند و کمتر افراد عادی برای دریافت این کارت به سینما شهر مراجعه کرده اند. همچنین معمولا انگیزه بیشتر کسانی که عضو این سیستم می شوند خرید بلیت جشنواره فیلم فجر است.

در حال حاضر افرادی که این کارت ها را در اختیار دارند، برای خرید بلیت از گیشه سینماها بیش از افرادی معطل می شوند که آن استفاده نمی کنند. مسئول واحد مکانیزه موسسه سینما شهر دلیل این مطلب را استفاده سینماها از کارت های اینترنتی به جای خرید خط ADSL عنوان کرد. سرعت پائین کارت های اینترنتی شرایط وصل سینماها به مرکز را دشوار می سازد و همین امر معطلی دارندگان کارت ها را در پی دارد.

اکنون طرح "سینماکارت" در موقعیتی قرار دارد که احتمال جمع آوری آن افزایش یافته است. البته در صورتی که این طرح جمع نشود، به اندازه ای کارآیی خود را از دست داده است که در طول سال فقط سینما فرهنگ به دارندگان سینماکارت خدمات مناسبی ارائه می کند. هر چند این سینما نیز برای مخاطبان دائمی خود اقدام به صدور کارت های ویژه و جداگانه کرده است.

به نظر می رسد مهمترین مشکلی که این طرح با آن مواجه است، تغییر مدیریت ها و در نتیجه تغییر سیاست ها و دیدگاه برنامه ریزان بخش های اجرایی برای فعالیت بهتر طرح است. به عبارت دیگر، وقتی طرحی ارائه می شود شرایط اجرایی آن به گونه ای تعریف نمی شود که تغییر مدیریت ها خللی در آن وارد نکند. این در شرایطی است که هر طرح بودجه خاص خود را برای اجرایی شدن صرف می کند.

مسئله اصلی اینجاست که در چنین طرح هایی یا اصولا همه جوانب امر دیده نمی شود تا امکان حیات آن طی سال های متمادی امکانپذیر باشد یا اینکه در صورت پیش بینی همه مسایل، مدیران بعدی حاضر به بازخوانی طرح مورد نظر نیستند. یعنی اگر این طرح ایرادهایی دارد باید با برنامه ریزی جدید یا اعمال تغییرات اساسی در شکلی دیگر به کار خود ادامه دهد تا تلاش ها و هزینه های صورت گرفته به هدر نرود.