به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از فدراسیون کشتی، محمدرضا طالقانی رئیس اسبق فدراسیون کشتی و عضو هیأت رئیسه فدراسیون گفت: در کودکی چون پدرم اسم زیبای پهلوانی را به یدک می‌کشید، به سمت کشتی کشیده شدم. در سال ۱۳۵۵ و در حالی که سرباز بودم در جام جهانی آمریکا دوم شدم و پس از قهرمانی در تیم ملی در لوزان سوئیس دستم شکست و در عین حالی که داشتم کشتی گیر خوبی می‌شدم یک مرتبه انقلاب شد و راه من رفت به سمت انقلاب و امام (ره).
رئیس اسبق فدراسیون کشتی در مورد چگونگی گره خوردن زندگی اش با انقلاب گفت: در جام آریامهر که ۱۷ تیم خارجی هم برای حضور در آن آمده بودند، شرکت نکردم و تعدادی از کشتی گیران دیگر هم به تأسی از من در این رقابت‌ها شرکت نکردند. من شب پنجشنبه در منزل حاج مهدی عراقی که رئیس هیأت و از بچه محل‌های من بودند حضور یافتم و او به من گفت پهلوان کاری کردید کارستان، و در آخر هیأت هم حاج آقا امامی کاشانی واعظ هیأت ما به من گفت پهلوان با ما به پاریس می آیی که من فقط یک یا علی گفتم.
وی در مورد اینکه چرا در جام آریامهر شرکت نکرد گفت: آن زمان که در بحبوحه اعتراضات، همه مردم از ما می‌خواستند که الان تظاهرات است و مردم را می کشند و شما هم کشتی نگیرید. من نوکر مردم هستم و این مسائل را به هم تیمی‌هایم منتقل کردم. آنها هم یک متن نوشتند که کشتی نمی‌گیرند و اسم مرا زیر آن نوشتند و بعد از آن هم کشتی نگرفتیم.
طالقانی در مورد اینکه آیا پس از این کار با وی برخورد شد، گفت: اولین تبعات این کار این بود که من را از اردو بیرون کردند و به تبع من ۳۷ نفر از ۴۲ نفر از اردو آمدند بیرون. من در آنجا درس مشتی گری و مرام را از بچه‌های کشتی آموختم.
وی ادامه داد: آن زمان مثل الان نبود که ورزشکاران خودروی مدل بالا داشته باشند، همه ی ما سوار ۲ تا پیکان، ۲ تا هیلمند و ۲ تا ژیان شدیم و با حضور در یک امامزاده دست روی هم گذاشتیم و بعد از آن هم رفتیم مجله دنیای ورزش و اعلام کردیم ما در کاپ آریامهر کشتی نمی‌گیریم. این خبر مانند توپ در شهر ترکید و روزنامه‌ها نوشتند کشتی گیران به صف مردم پیوستند و عکس من را هم چاپ کرده بودند. این موضوع باعث شد همان روز در کاخ شاه جلسه گذاشتند و مسابقات را لغو کردند و تیم‌های خارجی هم برگشتند. بعد گفتند که تا هیاهو بخوابد بلدیم که با طالقانی چه کار کنیم.
پیشکسوت کشتی کشور در مورد زندانی شدنش گفت: یک روز بعد از آنکه با آقای کاشانی قرار گذاشته بودیم به پاریس برویم، مأموران آمدند جلوی درب خانه ما و مرا خواستند و وقتی رفتم دم درب خانه یک کشیده به صورت من زدند و مرا دستبند زده به باغ شاه سابق بردند و ۲۹ روز در آنجا زندانی بودم.
وی در خصوص رفتنش به پاریس گفت: وقتی زندانی شدم آقایان رفتند پاریس و من بعد از سپری کردن زندان، با چند نفر از دوستان به پاریس رفتیم و من در محضر حضرت امام خمینی (ره) و سایر یاران انقلاب بودم.
طالقانی در مورد خصوصیات امام (ره) گفت: امام خمینی دنیای خیلی بزرگی داشت و دیدش در سطح جهانی بود. من از ایشان درس‌های زیادی یاد گرفتم ولی دوست ندارم در مورد سفرم به نوفل لوشاتو زیاد صحبت کنم.
وی ادامه داد: من در مورد امام خمینی (ره) یک چیز را درک کردم و آن را در یک کلمه می گویم که آیه قرآن کریم است؛ هر کس خدا را در نظر بگیرد همیشه یک قلب مطمئن دارد و این موضوع در من یک اثر بسیار زیاد گذاشت. حتی پس از سخنرانی ایشان در هلی کوپتری که با امام (ره) در راه بیمارستان هزار تخت خوابی بودیم، دیدم ایشان محاسن خود را شانه می‌کرد و آرامش بسیار عجیبی داشت.
طالقانی در مورد اینکه چه شد که محافظ امام (ره) شد، گفت: چند روزی که در نوفل لوشاتو بودم حاج احمد آقای خمینی به من گفت شما بادیگارد خصوصی حاج آقا هستید، اما من متوجه نمی‌شدم و فقط می‌گفتم یا علی و ترسی نداشتم.
وی در مورد اینکه انقلاب روی کشتی ایران تأثیری داشت گفت: کشتی‌گیران به مسابقات آسیایی، المپیک مسکو و المپیک لس آنجلس اعزام نشدند و در این چندین سال که کشتی گیران اعزام نشدند، می‌توانستند مدال‌های خوبی را بگیرند.
این پیشکسوت کشتی در مورد اینکه اگر کار سیاسی می‌کرد می‌توانست اثرگذارتر باشد گفت: به من پیشنهاد دادند قائم مقام سازمان تربیت بدنی و یا استاندار شوم اما من گفتم من ورزشکارم و فقط می‌خواهم کشتی بگیرم و به ورزش بپردازم.
طالقانی در پایان در مورد اینکه ۴۲ سال از گذشتن انقلاب اسلامی می‌گذرد و در حال حاضر ایران را چگونه می بیند گفت: ما احتیاجی نداریم به شعار دادن و تظاهر کردن، من عشقم به این مملکت است. اگر هرکاری بخواهند حاضرم انجام بدهم تا مملکت من به جایی برسد که همه نگاهش کنند و من می گویم چو ایران نباشد تن من مباد. همه باید کنار هم بایستیم و باید کار کنیم تا در همه چیز از جلمه دانش، ورزش، اقتصاد و فرهنگ سرآمد باشیم.
نظر شما