به گزارش خبرگزاری مهر، سعید نمکی، در پیامی به مناسبت روز معلم، نوشت: او که همه چیز را آفرید، انسان را خلق کرد و اولین آموزگار آفرینش شد و پیامبرش را فرمود تا بخواند و بندگانش را تعلیم داد با قلم تا یاد بگیرند بنویسند عشق. که عشق اسطرلاب اسرارش بود و کلید گنج پنهان معانیش.
آنگونه که منسوب است به حکیم فرزانه نیشابور:
چون جود ازل بود مرا انشا کرد بر من ز نخست درس عشق املا کرد
وانگاه قراضه ریزه قلب مرا مفتاح در خزائن معنا کرد
و شب‌های قدر را آفرید تا فزون تر از هزار ماه باشد و در یکی از این شب‌ها یکی از شاگردان مکتب خانه عشقش را به محراب دلدادگی کشاند تا خود معلم یگانه جوانمردی و عدالت پروری شود و بر کرسی استادی فنا شدن در دریای بیکران عشق معبود بر مسند شهید والامقام قربانگاه مسجد کوفه اش بنشیند و چهارده ماه اساتید و دانشجویان علوم پزشکی کشور را عشق و توان داد تا در مبارزه با ویروس منحوس، تن بر آتش بلا بسپارند. در تنگنای فشار زورمداران خارجی و طعنه و بی مهری بی وفایان داخلی لحظه‌ای از پا ننشسته و کاستی‌ها را با فدای جسم و جان خویش جبران کنند. با لطف او هزاران بیمار را از دام مرگ برهانند و خود بیمار شوند و گروهی نیز به جمع شهدایت بپیوندند و باز هم ایستاده اند تا کسی هراس نبودشان را نداشته باشد تا مردم سرزمین شان بیم بیماری، فقدان طبیب، دارو، پرستار و دیگر خدمتگزاران عرصه بهداشت و درمان آزارشان ندهد.
سخت‌ترین ایام تاریخ ایران زمین را با عزتی ماندگار رقم زدند اساتیدی که روزهای نخست، بی حفاظ و سپر، تن برآتش زدند تا دانشجویان شأن یاد بگیرند عاشقانه سوختن برای مردم وطن یعنی چه؟
درس عشق کدام است؟ و مکتب خانه عاشقی کجاست؟
استاد و دانشجوی شهیدم یادتان همواره چون ستاره‌ای تابناک در آسمان خاطر مردم نسل‌ها بدرخشد.
استاد و دانشجوی زخم خورده مانده در صحنه مبارزه سهمگین، جسم و جانت از گزند ایام محفوظ بماند.
دانشگاه و دانشگاهی عزیز برای ایرانی آباد و آزاد و سرافراز زنده و شاداب بمانی.
استاد سربلند روزت بلندتر از آفتاب تیرماه ایران زمین فرخنده و تابناک باد.
نظر شما