اگر خواهان شناخت فردی باشیم باید به اثر و عمل او نگاه کنیم . یکی از شیوه های شناخت خدای متعال، قرائت قرآن کریم و تدبیر در آن است و برای معرفت یافتن به اهل بیت نیز به سخنان و سیره عملی ایشان توجه می نمائیم.
در مورد حضرت علی این یگانه دهر، یکی از راه های شناخت مولی الموحدین مطالعه سخنان ایشان است که اکثر فرموده های این امام همام در نهج البلاغه جمع آوری شده است .
فانی بودن دنیا
من شما را از دنیا می ترسانم که درکام شیرین است و در دیده سبز و رنگین. پوشیده در خواهش های نفسانی، و با مردم دوستی ورزد با نعمت های زودگذر این جهانی. متاع اندک را زیبا نماید و در لباس آرزوها در آید، و خود را به زیور غرور بیاراید. شادی آن نپاید، و از اندوهش ایمن بودن نشاید. فریبنده ای است بسیار آزار دهنده، رنگ پذیری است ناپایدار ، فنا شونده ای مرگبار ، کشنده ای تبهکار. چون با آرزوی خواهندگان دمساز شد و با رضای آنان هم آواز، بینند سرابی بوده است و بیش از آن نیست.
ویژگیهای آنان که دنیا را رها کرده اند
آنان که خواهان دنیا نیستند، دلهاشان گریان است، هر چند بخندند و اندوهشان فراوان است هر چند شادمان گردند و با نفس خود در دشمنی بسیار به سر برند، هر چند دیگران بر آنچه نصیب آنان شده، غبطه خورند.
غفلت انسان
یاد مرگ از دلهای شما رفته است و آرزوهای فریبنده جای آن را گرفته. دنیا بیش از آخرت مالکتان گردیده و این جهان، آن جهان را از یادتان برده . همانا شما برادران دینی یکدیگرید، چیزی شما را از هم جدا نکرده، جز درون پلید و نهاد بد که با آن به سر می برید نه هم را یاری می کنید، نه خیرخواه همید، نه به یکدیگر چیزی می بخشید ، و نه با هم دوستی می ورزید.
دنیا محل آرامش نیست
دنیا خانه نیست ، شدن است و رنج بردن و دگرگونی پذیرفتن و عبرت گرفتن . نشان نابود شدن، اینک روزگار، کمان خود را به زه کرده است، تیرش به خطا نرود، و زخمش به نشود، بر زنده تیرمرگ ببارد و تندرست را به بیماری از پا در آرد و نجات یافته را درناتوانی و ماندگی دارد. خورنده ای است که روی سیری نبیند، نوشنده ای است که تشنگی اش فرو ننشیند و نشان رنج دنیا، اینکه آدمی فراهم می کند آنچه نمی خورد و می سازد آنچه در آن نمی نشیند .
دنیا محل آزمایش
دنیا خانه ای است که از گزند آن ایمنی نیست، مگر هم در آن خانه ، کاری کنند که توشه آخرت است نه به کار دنیا پردازند. چه آن مایه حسرت است. مردم به دنیا مبتلایند و به بوته آزمایش در آیند. پس آنچه برای دنیا گرفته اند، حساب آن بکشند، و از آنان بستانند و آنچه برای جز دنیا به دست آورده اند، بدان رسند و در نعمت آن بمانند. دنیا در دیده صاحب خردان، چون سایه پس از زوال است، که گسترده ناشده در هم رود، و افزون نشده کاهش یابد.
سفارش به مردم
بندگان خدا! شما را سفارش می کنم این دنیا را که وانهنده شماست واگذارید، هر چند وانهادن آن را دوست نمی دارید. دنیایی که تن ها را کهنه می کند، هرچند نوشدن آن را خوش دارید. مثل شما و دنیا، چون گروهی همسر است که به راهی می روند و تا در نگرند آن را می سپرند و یا قصد رسیدن به نشانی کرده اند و گویی بدان رسیده اند.
چه کوتاه است فرصت کسی که تازد تا راهی که در پیش دارد به سر رسد و یا آنکه روزی فرصت دارد نه بیش و مرگش از در رسد، و خواهانی شتابان در پی او افتاده، و او را می راند تا در دنیا نماند. پس در عزت و ناز دنیا بر یکدیگر پیشدستی مکنید و به آرایش و آسایش آن شادمان مشوید و از زیان و سختی آن ناشکیبا مباشید که عزت و نازش پایان یافتنی است و آرایش و آسایش آن سپری شدنی، و زیان و سختی آن تمام شدنی؛ و هر مدتی از آن سرآمدنی وهر زنده آن مردنی.
نظر شما