فرزاد ذوالقدر با بیان مطلب فوق به خبرنگار مهر گفت: کشورهایی اروپایی طی چند سال اخیر سرمایه گذاری خیلی خوبی روی تکواندو داشته اند و اثرات آن نیز پیشرفت چشمگیر تکواندو این منطقه است که به خوبی در مسابقات قهرمانی اروپا و همین رقابتهای انتخابی المپیک قابل مشاهده بود. کسب سهمیه المپیک توسط تکواندوکارانی از لهستان، بوسنی یا مقدونیه بیانگر همین موضوع است.
وی ادامه داد: در واقع همه کشورها سخت کار می‌کنند تا خود را به سطح اول تکواندو جهان برسانند. در این مسابقات هم شاهد رقابتهای بسیار نزدیک و جذابی بودیم. همه تکواندوکاران حاضر با آمادگی بالا برای کسب سهمیه آمده بودند و مشخص بود که برای رسیدن به پیروزی همه تلاش خود را به کار می‌گرفتند. برای خیلی از کشورها حضور در بازی‌های المپیک خیلی اهمیت ویژه ای دارد و همین موضوع باعث شده که مسابقات کسب سهمیه همیشه در سطح فنی بالایی برگزار شود و شاید یکی از سخت‌ترین تورنمنت‌های دنیا باشد.
ذوالقدر به نتایج تیم ملی بلغارستان هم اشاره کرد و ادامه داد: در وزن ۶۸- کیلوگرم واقعاً شایستگی کسب سهمیه را داشتیم. تکواندوکار ما مبارزات خوبی انجام داد که در یک قدمی رسیدن به سهمیه المپیک از رسیدن به این مهم بازماندیم و متأسفانه در پیکار نیمه نهایی برابر رقیب ترکیه‌ای در چند ثانیه پایانی نتیجه تغییر کرد و این هم از جذابیت‌های ورزش است. در وزن ۵۸- کیلوگرم نیز یک تکواندوکار ۱۷ ساله را جایگزین خودم کردیم که او هم با دو پیروزی خوب به نیمه نهایی رسید و در این مرحله برابر تکواندوکار پرتغالی، یکی از بهترین‌های این وزن با مدال‌های جهانی، اروپایی و تجربه حضور در المپیک، باخت. در بخش بانوان هم پتانسیل بالایی نداریم. قبلاً هم گفته بودم که کار سختی پیش رو داریم و امیدوارم بتوانیم برنامه بلند مدتی که به فدراسیون ارائه دادیم گام به گام پیش برده و به هدف مورد نظر یعنی حضور در المپیک ۲۰۲۴ برسیم.
سرمربی ایرانی بلغارستان در مورد علت غیبت در این رقابتها گفت: از ناحیه دست راست دچار آسیب دیدگی شدم، حتی احتمال این بود که در صورت تشدید آسیب دیدگی کار به عمل جراحی کشیده شود. با این وجود تا آخرین روز هم برای حضور در این مسابقات تلاش کردم، فدراسیون هم همکاری خوبی داشت. حتی حاضر شدم با مسئولیت خودم مبارزه کنم، که در نهایت از سوی کمیسیون پزشکی وزارت ورزش بلغارستان مجوز لازم را برای من صادر نشد و این شانس تلاش برای حضور در المپیک را از دست دادم.
وی در پایان گفت: حضور در تیم ملی به عنوان سرمربی و تکواندوکار مسئولیت مضاعفی است و در این مورد به زودی جلسه‌ای با رئیس فدراسیون خواهیم داشت و شرایط را بررسی می‌کنیم. عاشق تکواندو و مبارزه روی «شیء هاپ چانگ» و خیلی علاقمند به ادامه مبارزه هستم، ولی واقعاً سخته و شاید امکان ناپذیر باشد که هر دو کار را در یک رشته انفرادی با هم انجام دهم. ولی خودم به این نتیجه رسیده ام که زمان آن رسیده تا تمام تمرکزم را بگذارم روی مربیگری، همه چیز در آن جلسه مشخص خواهد شد.
نظر شما