آزاده گودرزی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد لکه های مشاهده شده بر روی برگ درختان نخل در هرمزگان بیان داشت: طی سال های گذشته، لکه برگی های درختان خرما به عنوان یکی از مهمترین و شایع ترین بیماری های این محصول در بسیاری از مناطق کشت خرما در استان هرمزگان شناخته شده اند.
محقق بخش گیاهپزشکی این مرکز گفت: علائم بیماری لکه برگی درختان خرما شامل ایجاد لکه هایی به طول یک میلیمتر تا چند سانتیمتر روی برگچه هاست که به وسیله رگبرگ ها محدود می شوند.
به گفته وی، رنگ لکه ها از قهوه ای روشن تا سیاه متغیر است و در برخی موارد لکه ها به وسیله هاله زرد رنگی احاطه شده که در صورت فراهم بودن شرایط محیطی مساعد برای گسترش بیماری، لکه ها به یکدیگر می پیوندند و بخش های وسیعی از سطح برگ ها را فرامی گیرند.
گودرزی تشریح کرد: در این صورت است که علائم سوختگی روی برگ ها مشاهده شده که علاوه بر برگچه ها، روی محور اصلی برگ و دمبرگ ها نیز به صورت لکه های مدور تا نامنظم به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه مشاهده می شوند.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات افزود: به منظور سبب شناسی بیماری لکه برگی خرما، طی سال هال ١٣٩٦ تا ١٣٩٨، نمونه های برگ درختان خرما دارای علائم لکه برگی از مناطق مختلف استان هرمزگان جمع آوری شده و بر اساس نتایج حاصل از بررسیهای آزمایشگاهی مقدماتی، تعدادی از عوامل قارچی از نمونه های جمع آوری شده جداسازی شدند.
وی خاطرنشان کرد: شناسایی جدایه های قارچی در سطح گونه بر اساس خصوصیات ریخت شناسی ماکروسکوپی و میکروسکوپی و همچنین انجام آزمون های مولکولی صورت گرفت و بر این اساس مشخص شد که عوامل بیمارگر احتمالی مولد لکه برگی درختان خرما غالباً به شاخه آسکومیکوتا تعلق دارند.
گودرزی گفت: همچنین بر اساس انجام آزمون های بیماری زایی، نقش هر یک از گونه های قارچی جداسازی شده در ایجاد علائم بیماری به اثبات رسید.
محقق بخش گیاه پزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی با اشاره به اینکه رطوبت از عوامل بسیار تعیین کننده در وقوع بیماری لکه برگی درختان خرما به شمار می رود بیان داشت: نخستین علائم بیماری در ابتدای فصل پاییز و معمولاً پس از وقوع نخستین بارش های پاییزه ظهور می یابند که از این رو، مدیریت صحیح آبیاری و رعایت فاصله مناسب بین درختان به منظور ایجاد تهویه مناسب در باغ در مدیریت بیماری نقش قابل توجهی دارند.
وی افزود: رعایت بهداشت باغ، شامل هرس برگ های آلوده، جمع آوری بقایای گیاهی آلوده و سوزاندن آنها در خارج از محیط باغ به منظور پیشگیری از شیوع بیماری امری بسیار ضروری است و توصیه می شود محلول پاشی درختان با قارچ کش های شیمیایی محافظتی در ابتدای فصل پاییز و پس از انجام هرس به منظور پیشگیری از وقوع بیماری صورت گیرد.
نظر شما