ادیب وحدانی نویسنده و منتقد موسیقی ضمن بیان این مطلب در دومین سمینار بررسی موسیقی زیرزمینی که در محل خبرگزاری مهر برگزار شد گفت : عمده آثار تولید شده درحوزه موسیقی از کیفیت خوبی برخوردار نیستند و این بی کیفیتی تنها مختص به موسیقی زیرزمینی نیست بلکه به نظرمن اغلب آثاری که از کانال های رسمی هم مجوزمی گیرند دچار این مشکل هستند.
وی افزود:دلیل این افت کیفیت هم بسیار واضح است چراکه بسیاری از این موزیسین ها به دلیل نبود درآمد کافی نمی توانند به طور تمام وقت روی موسیقی کار کنند و آنچه را که مطلوب است ارائه دهند و در نهایت تاسف باید بگویم آهنگسازانی را سراغ دارم که با وجود احترامی که برای هنرموسیقی قائل هستند برای گذران زندگی مجبورند به مشاغلی چون مسافرکشی روی آورند که با این اوصاف چطور می توان توقع تولیدیک موسیقی خوب و با کیفیت راازآنها داشت.
این پژوهشگر در ادامه خاطرنشان کرد : بخش عمده ای از شکل گیری موسیقی زیرزمینی به دلیل وجود اختلاف فاحش در میزان پذیرش موسیقی سنتی و موسیقی غیر سنتی با آن نوع موسیقی است که مورد قبول کانال های رسمی نیست در واقع خواست و پذیرش مردم از موسیقی با آنچه که به عنوان محصولات فرهنگی به آنها ارائه می شود بسیارمتفاوت است و دقیقا به دلیل وجود این اختلاف ،عامه مردم به این نوع موسیقی رو می آورند و خطر جدی تر اینکه این نوع موسیقی با گذشت زمان به زبان توده تبدیل می شود.
دکتر وحدانی افزود : با ایجاد محدودیت و به قولی حبس این نوع موسیقی نمی توان تغییری درکیفیت و ذات این نوع موسیقی به وجود آورد به نظرمن اگر فضای مناسب برای برگزاری کنسرت این گروه ها به وجود آید و بازخوردهای مخاطب سنجیده شود،هم شنونده متوجه می شود که این نوع موسیقی آن چیزی نیست که می خواسته و هم گروه های زیرزمینی متوجه کاستی ها و نقاط ضعف خود می شوند و درصدد رفع آن بر می آیند ورفته رفته از زیرزمین به روی زمین می آیند.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت : سال 83 سالن دانشگاه فارابی را برای برگزاری کنسرت در اختیار گروه های زیرزمینی گذاشته بودند روزهای اول سالن 200 نفری بیش از ظرفیت خود مخاطب می پذیرفت اما این تعداد در اجراهای متوالی این گروه ها به کمتر از ظرفیت واقعی سالن رسید بنابراین تنها راه منطقی و البته آموزنده برای اصلاح این نوع موسیقی ایجاد فرصت مناسب برای برگزار کردن کنسرت است.
نظر شما