تاریخ و اهداف سلفی ها ؛ اتحاد نامقدس با بعثی ها

شخص محمد بن عبدالوهاب از یک خانواده یهودی ترک تبار واز نوادگان شولمان یهودی که بعدها نام خود را به سلیمان تغییر داد به شمار می رفت.

سلیمان که نام اصلی او" شولمان قرقوزی"  واز اهالی منطقه " بورصه " ترکیه بود به دمشق مهاجرت کرد ودر منطقه ای موسوم به " دوما " دراطراف دمشق فعلی سکنی گزید وبعدها برای همسویی با جامعه سوریه ادعا کرد که به دین اسلام گرویده است.

او سپس به مصر وحجاز مهاجرت کرد و مدعی شد از قبیله بنی ربیعه است وبا استفاده از جهل اهالی "العینیه" حجاز بدعت های  جدیدی را وارد اسلام کرد.

سلیمان در منطقه حجاز ازدواج کرد واز وی فرزندانی باقی ماندند که یکی از آنان عبدالوهاب بن سلیمان بود که وی پدر محمد بنیانگذارمذهب وهابیت به شمار می آید.بعدها محمد بن عبدالوهاب خود را به خانواده آل سعود نزدیک کرد واین نزدیکی به شکل گیری وهابیت ودر نهایت سلفی گری منجر شد.

محمد بن عبدالوهاب ومحمد بن سعود که بعدا حکومت ال سعود را پایه گذاری کرد، موافقت کردند که یکی رهبری مذهبی ودیگری رهبری سیاسی حجاز را به عهده بگیرند.

هدف محمد بن عبدالوهاب از پایه گذاری مذهب وهابیت تقابل شدید با مذهب تشیع بود که به تدریج دامنه نفوذ آن به شرق عربستان از جمله ظهران و القطیف و الاحساء کشیده شد .

محمد بن عبدالوهاب ومحمد بن سعود با کمک یکدیگر تلاش کردند تا از طریق قتل شیعیان شرق حجاز که از آنان به عنوان " رافضی ها" نام می بردند، خرافات را در میان اهالی حجاز گسترش دهند.تاریخ نجد وحجاز نشان می دهد که وهابیون دست به کشتار های خونینی در مناطق شرقی عربستان زدند و مساجد مخصوص شیعیان را منهدم کردند.

پس از خروج عثمانی ها از جزیره العرب و خاورمیانه وشمال آفریقا وشکل گیری نظام آل سعود به کمک انگلیس، وهابیت به عنوان مذهب رسمی دولت حجاز شناخته شد که سلفی ها در حقیقت جزئی از ارکان مهم این مذهب انحرافی و شبهه انگیز به شمار می ایند.

سلفی ها هرگونه اصلاحات دینی و بهره گیری از علوم روز را حرام می دانند وهیچگونه حقوقی برای زنان قائل نیستند. همچنین بیش از 5 هزار موسسه به ظاهر خیریه برای گسترش تعالیم سلفی گری ومبارزه با مظاهر تمدن انسانی تشکیل شد که عمده سرمایه گذاران این موسسات مالی، تاجران وهابی وسلفی های عربستان هستند.

عملیات 11 سپتامبر 2001 در آمریکا وانفجار های لندن ومادرید توسط گروه های سلفی صورت گرفت .

اگرچه سلفی ها به ظاهر با تمدن غرب مخالفند، اما گفته می شود که سازمان های جاسوسی آمریکا ، رژیم صهیونیستی و اروپا در شکل گیری فعالیت های این مجموعه نقش داشته اند.

سلفی ها از 1992 و پس از شکست ارتش رژیم صدام در جنگ کویت به تدریج برای مقابله با قیام شیعیان جنوب وفرات مرکزی عراق، خود را به رژیم صدام نزدیک کردند.

رژیم صدام معدوم که پس ازسرکوب انفاضه شعبانیه درسال 1991به شدت مورد نفرت شیعیان قرارگرفته بود تحت عنوان موج گسترش ایمان"الحمله الایمانیه" اختیارات وسیعی به سلفی ها و وهابی ها وسران سنی مذهب عراق از جمله شیخ حارث الضاری، احمد الکبیسی، مهدی الصمیدعی وعبدالرزاق الهیتی ومحمد بشار الفیضی داد.

عزت ابراهیم الدوری جانشین شورای فرماندهی حزب بعث عراق سرپرستی تشکیلات سلفی ها را در عراق به عهده داشت.

پس از سرنگونی رژیم صدام ، وهابی ها و سلفی ها و نیز عناصر حزب بعث عراق در یک ائتلاف نا مقدس تلاش کردند تا از شکل گیری یک نظام دموکراتیک و پارلمانی که بر آراء اکثریت ملت عراق تکیه داشته باشد، جلوگیری کنند.

انفجارهای متعدد وقتل شیعیان ورهبران دینی وتخریب اماکن متبرکه وترورشخصیت های سیاسی عراق ازجمله اقدامات این فرقه ضاله به شمار می آید.