به گزارش خبرنگار مهر، در دنیای پر رقابت امروز به زعم عده‌ای از کارشناسان دنیای بی رحمی در عرصه رقابت و تغییرات ناشی از فکر خلاق برخی مدیران، مدیریت بیش از هر زمان دیگری در پیشبرد امور و پیشرفت سازمانها موثر است.
دراین دوره، مدیران به عنوان گردانندگان اصلی سازمانها، با قوت، قاطعیت، منطق، پیگیری وتیزبینی خود جهت واهداف محوری سازمان را تعیین کرده و کارکنان را در راه رسیدن به تعالی سازمانی هدایت می نمایند. بنابراین شاید سرمایه گذاری بر روی تربیت مدیرانی موفق، باید در هر جامعه خواهان پیشرفت و طرح در سطح جهانی، امری الزامی به نظر رسد.
در این میان اختصاص مدت زمان مناسب به مدیران شایسته برای انجام برنامه ها و مدیریت از مهمترین وظایف مدیریتی است که فرآیند شایسته سالاری را که امروز مورد تاکید بسیاری از دولت ها است، تکمیل می کند. ثبات مدیریت مقدمه و لازمه برنامه ریزی و تصمیم گیری بلندمدت و استراتژیک محسوب شده و از بسیاری دوباره کاری ها، سردرگمی ها و ابهام میان کارکنان و نیزتضییع منابع جلوگیری می کند.
ازسوی دیگر تغییرات بسیار آن هم به صورت بی مورد، علاوه بر هزینه های مستقیم، هزینه ای غیرمستقیمی مانند کاهش انگیزه و بهره بروری کارکنان و مدیران و از بین رفتن حافظه سازمانی به همراه دارد.
دوره ماندگاری وزیران
در ربع قرن گذشته به طور متوسط مدت تصدی هر وزیر در نظام جمهوری اسلامی ایران در حدود 40 ماه بوده ، این درحالی است که اعداد مربوط به دوره ماندگاری تا حدود زیادی از تغییرات شدید ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی و شرایط خاص و تثبیت نشده و همچنین دوران جنگ تحمیلی 8 ساله، تاثیر پذیرفته و متوسط کل را کاهش داده است. در صورتی که انتظار می رود با تقریبا 8 ساله بودن عمر دولتها، متوسط ماندگاری وزیران بالاتر از این باشد.
دراین میان، دوره ماندگاری وزرای صنایع و معادن با 67 ماه بیشترین و وزرای امور اقتصادی و دارایی با حدود دو سال کمترین است.
پس از وزارت صنایع و معادن، وزرای جهادکشاورزی، کار و اموراجتماعی با ماندگاری 56 تا 51 ماه در رتبه های بعدی قرار گرفته اند. در طرف مقابل نیز، بعد از وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارتخانه های کشور، علوم، تحقیقات و فناوری و دفاع به ترتیب دارای کمترین ثبات مدیریتی بوده اند.
متوسط دوره ماندگاری وزارت امور اقتصادی و دارایی طی 27 سال گذشته 24ماه، وزارت کشور26ماه ،وزارت علوم تحقیقات و فناوری 32ماه، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح35ماه، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی35ماه، وزارت راه و ترابری35ماه، وزارت امورخارجه36ماه، وزارت بازرگانی38ماه، وزارت آموزش و پرورش39ماه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی40ماه، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات40ماه، وزارت نفت45ماه، وزارت نیرو45ماه، وزارت مسکن47ماه، وزارت تعاون47ماه، وزارت کار و امور اجتماعی51ماه، وزارت جهادکشاورزی56ماه و وزرات صنایع ومعادن 67ماه بوده است.
دوره ماندگاری وزیران بعد از جنگ
بعد ازگذران تغییرات مرحله دوساله اولیه پیروزی انقلاب اسلامی، سه دولت هر یک درحدود 8 سال بر روی کار بوده اند. طی17سال گذشته، وزارت امورخارجه با 142ماه درصدر و وزارتخانه های نفت و نیرو به ترتیب با 118 و 101 ماه در رده های بعدی قرار دارند. همچنین وزارتخانه های بهداشت و درمان، کشور و اموراقتصادی و دارایی به ترتیب با طول عمر مدیریت 39ماه، 38ماه و 32ماه کمترین رده ها را به خود اختصاص داده اند. نکته حائز اهمیت این است که وزارت امور خارجه از سال 1360 تاکنون فقط سه وزیر داشته است.
نرخ عدم ثبات روی دیگر سکه دوره ماندگاری است و ازتقسیم تعداد افراد دریک پست بر بازده زمانی مورد بررسی در آن پست حاصل می شود. در این میان، وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی، کشور و علوم به ترتیب با 52٪، 48٪ و 40٪ بالاترین عدم ثبات‌ها و وزارت صنایع و معادن با 18٪ کمترین را دارا بوده اند.
البته اعداد فوق به این معنا هستند که به عنوان نمونه درمورد وزارت امور اقتصادی و دارایی عدد 52٪ بیانگر آن است که در 27 سال گذشته 13نفر پست وزارت داشته اند و تقریبا هر دو سال یک وزیر عوض شده اند.
در دو سال اول بعد از انقلاب با توجه به شرایط خاص، نامشخص بودن بسیاری از قوانین و مقررات، تعدد رویکردها و تعویض دولت ها ثبات مدیران در حدود یکسال است یعنی حداکثر مدت وزارت اندکی بیش از یک سال بوده است.
در دوره دوم که تا انتهای جنگ و در دولت میرحسین موسوی است، این شاخص در حدود 45 ماه است یعنی افرادی که در این دوره وزارت را تجربه کرده اند، به طور متوسط هر فرد 45 ماه وزیر بوده است.
در دوره سوم ثبات بیش از دوره های دیگر است و وزرا بیشتر از 69 ماه عمر کرده اند. در دوران ریاست جمهوری خاتمی به طورمتوسط دوره ماندگاری مدیران حدود 56 ماه بوده است. البته متوسط ماندگاری وزرا در دولت نهم را می توان پس از 4سال فعالیت به طور دقیق اعلام کرد. در عین حال، در دو سال اخیر 5 وزیر کابینه دولت نهم تغییر کرده اند.
در این میان، وزیر نفت و صنایع و معادن که به تازگی جای خود را به افراد دیگری در دولت نهم داده اند به طور متوسط 24 ماه در کابینه حضور داشتند. اما فرهاد رهبر، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی نیز 15 ماه عمر را در کابینه نهم تجربه کرد. اما شاید کمترین دوره عمر وزرا در کابینه نهم به پرویز کاظمی و محمد ناظمی اردکانی وزرای رفاه و تعاون بود که با حکم رئیس جمهور پس از یکسال از فعالیت از سمت‌های خود کنار گذاشته شدند.
به گزارش مهر، در دوسال اول پیروزی انقلاب 50 نفر، دوره نخست وزیری میرحسین موسوی 61 نفر، دولت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی 43نفر و دولت سیدمحمد خاتمی 39 نفر سمت وزارت داشته اند. تاکنون 20 نفر در دولت نهم در سمت وزیر فعالیت کرده یا می‌کنند.
پرکارترین وزیر
طی 27 سال اخیر، علی اکبر ولایتی در وزارت امورخارجه با 190ماه ماندگارترین وزیر در یک وزارتخانه بوده که از سال 1360 تا نیمه 1376 متصدی این وزارتخانه بوده است.
همچنین بیژن نامدارزنگنه با خدمت در وزارتخانه های جهادسازندگی، نیرو و نفت ماندگارترین وزیر در دولت ها با بیش از 20 سال وزارت است.از سوی دیگر بنی صدر و شهید تندگویان به ترتیب در وزارتخانه های امورخارجه و نفت هریک با مدت وزارت یک ماه کمترین دوره ماندگاری در بین وزیران را داشته اند.
به گزارش مهر، تغییرات در سطح وزرا در کابینه دکتر محمود احمدی نژاد با تغییر پرویز کاظمی و محمد ناظمی اردکانی وزرای رفاه و تعاون شروع شده و پس از کنار رفتن فرهاد رهبر از سمت رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی، نوبت به علیرضا طهماسبی وزیر صنایع و معادن و سید کاظم وزیرهامانه وزیر نفت رسید. گفتنی است، با درگذشت ناگهانی جمال کریمی راد وزیر فقید دادگستری، غلامحسین الهام جایگزین وی شده است.
نظر شما