تامی لی جونز و چارلیز ترون در صحنه‌ای از "در دره الله"
در پی نمایش"در دره الله"، چند فیلم با مضمون مصائب سربازان امریکایی که در عراق می جنگند، نمایش داده می شود. "حرمت از دست رفته" با بازی جان کیوساک یکی از این فیلم هاست. این فیلم که در جشنواره فیلم ساندنس با استقبال خوب منتقدان روبرو شد، ماه اکتبر در سینماهای آمریکا اکران می شود. "حرمت از دست رفته" داستان مردی است که همسرش حین خدمت در عراق به قتل رسیده و اکنون خانواده او با چالشی بزرگ روبروست.
کیوساک گفت وقتی پنتاگون مانع انتشار عکس هایی شد که تابوت های بازگشته از جنگ را پوشیده در پرچم نشان می داد، به قدری خشمگین شد که تصمیم گرفت دراین فیلم بازی کند. او گفت: "حس می کنم برای مردم داستان هزینه های انسانی جنگ جالب است، نه به لحاظ سربازان درگیر جنگ، بلکه از نظر نوع رهبری آن."
"اجرا" با بازی ریس ویترسپون فیلم دیگری با این مضمون است. ویترسپون در این فیلم نقش همسر یک مهندس شیمی متولد مصر را به عهده دارد که بدون آنکه اتهام اش مشخص باشد دستگیر می شود و او را به بازداشتگاهی مخفی منتقل می کنند تا تحت بازجویی سیا قرار گیرد. موج فیلم های ضد جنگ تا سال 2008 ادامه می یابد.
"تلفات ممنوع" کیمبرلی پیرس درباره یک سرباز که حاضر به بازگشت به عراق نمی شود، در ماه مارس اکران می شود، همین طور فیلم The Hurt Locker که فیلمبرداری آن اخیرا در اردن و عراق شروع شده است.
دارل وست، یک کارشناس در زمینه مسائل سیاسی و رسانه های جمعی در دانشگاه براون به خبرگزاری فرانسه گفت که اعتقاد دارد موج تولید این نوع فیلم ها بازتاب انتقادات گسترده و بی علاقگی فراگیر نسبت به جنگ در عراق است. وست گفت: "فیلم های ضد جنگ از راه می رسند، برای اینکه نظر افکار عمومی در مخالفت با جنگ کاملا شفاف است. وقتی در بحبوحه جنگی که پای آدم ها در آن در میان است، فیلمی می سازید، خود را در معرض خطر قرار می دهید. اما اکنون در حالی که دو سوم آمریکایی ها جنگ در عراق را اشتباه می دانند، بهترین موقع برای اکران چنین فیلم هایی است."
وست با اشاره به اینکه در دو سال اخیر نظر افکار عمومی در آمریکا نسبت به جنگ به شدت تغییر کرده، گفت: "در سال 2004 بوش به پشتوانه جنگ علیه تروریسم دوباره انتخاب شد، اما اکنون این اعتقاد وجود دارد که تشکیلات او سیاست خارجی را له کرده و کشور را به منجلاب کشیده است. پس اکنون با امنیت می توان به شیوه ای که تا دو یا سه سال پیش امکان اعمال آن وجود نداشت، تشکیلات بوش را زیر سوال برد."
معمولا فیلم های جنگی تا پایان جنگ مربوطه ساخته نمی شوند. جنگ ویتنام، هر چند فیلم هایی کلاسیک مانند "اینک آخر الزمان"، "شکارچی گوزن" و "جوخه" را به همراه داشت، اما این فیلم ها عملا تا چند سال پس از پایان آن جنگ در سال 1975، ساخته نشدند.
لو هریس، سردبیر Movies.com، تولید فیلم هایی درباره جنگ عراق را ناشی از سیاسی شدن بیش از پیش هالیوود دانست و گفت: "هالیوود اکنون بسیار سیاسی تر از قبل است و کمتر از حرف زدن درباره این مسئله هراس دارد. حتی فیلمسازان و بازیگران هم در مقایسه با مثلا سال های 1960 سیاسی تر شده اند. اکنون میزان سرخوردگی از جنگ بسیار بیشتر از قبل است، برای اینکه بسیاری از مردم با آن مخالف هستند، هر چند جنگ همچنان ادامه دارد."
اما هریس اعتقاد دارد موفقیت احتمالی این فیلم ها در نهایت بسته به توان آنها برای سرگرم کردن تماشاگران است. او هشدار داد: "تصور می کنم اگر فیلم های ساخته شده سرگرم کننده باشند و بازیگران هم خوب باشند، موفقیت آنها قطعی است. اما اگر قرار باشد پیام های خود را بر سر تماشاگران بکوبند، به جایی نمی رسند."
نظر شما