حدود يك ميليون فرصت شغلي در بخش كشاورزي ايجاد مي شود

به گزارش خبرنگار اقتصادي مهر، توسعه فعاليتهاي بخش كشاورزي نيازمند تحولات ساختاري و تحول در اين بخش است اين در حالي است كه پيش شرط ايجاد فرصتهاي شغلي جديد و تغيير روند كاهشي اشتغال به روند افزايشي نيز، علاوه بر اينكه مستلزم افزايش سرمايه گذاري هاي بخش خصوصي و گسترش اعتبارات دولتي است، نيازمند جذب هزاران فارغ التحصيل كشاورزي نيز است .
آمارها نشان مي دهد فعاليتهاي كشاورزي در صورت ارائه برنامه هاي  آموزشي، ايجاد واحدهاي عرضه كننده خدمات فني و تخصصي و ايجاد واحدهاي تحقيق و توسعه در واحدهاي بزرگ بهره برداري ، توان جذب بيش از250 هزار فرصت شغلي تخصصي را در طول سالهاي 88-1378خواهد داشت.
بر اساس سرشماري سال 1375، حدود33 هزار و 58 نفر از شاغلان كشور در بخش كشاورزي اشتغال داشته اند به عبارت ديگر 04/23 درصد شاغلان ايران در سال 75 دربخش  كشاورزي و ماهيگيري مشغول به كار بودند .
براساس سرشماري آبان ماه 1380در زمينه ويژگيهاي اشتغال و بيكاري خانوار، سهم بخش كشاورزي و ماهيگيري از اشتغال كشور07/26 درصد بر آورد شده و با اعمال اين نسبت سهم بخش كشاورزي از كل اشتغال كشور يعني 151 هزار و 761 شغل در سال 1378 معادل 3956 هزار نفر برآورد مي شود .
لذا مي توان گفت كه بخش كشاورزي طي سه سال 1375  تا 1378 عملا با رشدي معادل 6/5 درصد  توانسته است 598 هزار فرصت شغلي جديد در كشور ايجاد كند . مقايسه تطبيقي متوسط رشد سالانه اشتغال  در بخش كشاورزي ( 6/5 درصد ) با كل اقتصاد (4/1 درصد ) نشان مي دهد كه اولا شتاب متوسط رشد سالانه ايجاد فرصت شغلي جديد در بخش كشاورزي در سه سال مورد بررسي بسيارزياد ( 4 برابر كل اقتصاد )  بوده و ثانيا   سهم بخش كشاورزي در ايجاد فرصتهاي  شغلي  جديد نيز در همين دوره از حدود 23 درصد  به حدود 26 درصد افزايش يافته است .
براساس وضع موجود اشتغال در سال (1375)   بيش از 2/52 درصد از شاغلان  بخش كشاورزي  را بيسوادان ، 8/44 درصد  را سطوح تحصيلي زير ديپلم ، 5/2 درصد را ديپلم و47/0 درصد را  فارغ التحصيلان اين بخش  تشكيل مي داد .
از نظر گروه شغلي نيزدر اين بخش  بيش از  2/87 درصد را كاركنان ماهر8/9 درصد را كارگران ساده و 04/0 درصد را متخصصان و تكنسينها تشكيل مي دهند .
وضع شغلي كاركنان بخش كشاورزي نيز بدين صورت بوده  كه 5/95 درصد  در بخش خصوصي،  65 درصد  كاركنان مستقل ، 7/3 درصد  كارفرمايان ، 2/12 درصد را مزدبگيران بخش خصوصي و6/14درصد را كاركنان فاميلي بدون مزد تشكيل مي داد.
بررسي ها نشان مي دهد در دهه هاي اخير يعني از هنگامي كه داده هاي سرشماري عمومي نفوس و مسكن در فاصله هر 10 سال يك بار آمار مربوط به شاغلان فعاليتهاي كشاورزي و ويژگيهاي آنان مانند گروههاي فعاليت، گروههاي شغلي، وضع شغلي ، سن ، تحصيلات را در اختيار پژوهشگران قرار داد، مشخص شد با وجود روند كاهشي سهم فعاليتهاي كشاورزي در اشتغال كشور، هنوز اين بخش نزديك به 24 درصد از شاغلان كشور را در فعاليتهاي خود جذب كرده است .
همچنين تحليل ساختاري مهاجرتهاي روستايي به شهرها و اثر آن بر بيكاري شهري و بخش كشاورزي نيز نقش مهمي دركاهش اشتغال در بخش كشاورزي داشته است .
نبود فرصت شغلي مناسب در سطح روستاها ، عدم تامين فرصتهاي شغلي مناسب و كافي براي جوانان روستايي از مهمترين عوامل مهاجرت قشر جوان روستاها به شهر ها است
اين در حالي است كه مي توان با  پرداختن به فعاليتهاي غير كشاورزي  و توسعه آنها با توجه  استعدادهاي بالقوه و با لفعل  هر منطقه و مزاياي بسيار اين بخش مانند تنوع ، درآمد زايي بيشتر ، تاثير پذيري  كمتر از پارامترهاي  محيطي و ريسك در آمدي  پايينتر موجب افزايش  گرايش جوانان روستايي به  روستاها و  زمينه اشتغال در روستاها را فراهم آورد