به گزارش خبرنگار مهر، محمد رضا مجاهدی غروب پنج‌شنبه در همایش پیاده‌روی به مناسبت هوای پاک در محل جاده سلامتی شاهرود ضمن بیان اینکه زمانی غلبه اقدامات نمایشی در زندگی فردی و ابعاد اجتماعی بروز پیدا می‌کند هزینه‌های گسترده‌تری را به دنبال دارد، ابراز داشت: این سوال مطرح است که احساس خوشبختی یا تظاهر به خوشبختی می‌کنیم؟ در مدیریت شهری طی سال‌های اخیر تحت عنوان کلید واژه توسعه با برداشت غلط از این مفهوم پروژه‌های بی کاربردی کلید می‌خورد.
وی با بیان اینکه نقد اکثر همین پروژه‌های شهر با هشتک شاهرود در مسیر توسعه قابل رؤیت است، افزود: زمانی کشورهای توسعه یافته را مطالعه می‌کنیم اقدامات در شهرهای ایران مسیر عکس انجام می‌شود چراکه این نمایش توسعه یافتگی را از سوی برخی مدیریان می‌توان دید.
این فعال حوزه معماری و شهرسازی ضمن بیان اینکه گاهی این نقد مطرح که هر مسئولی از این پروژه‌ها به فکر ساخت رزومه برای خودش است، ابراز داشت: یک بار یاد بگیریم شهرها سیاست گرا و برنامه پذیر هستند پروژه محوری را کنار بگذاریم.
مجاهدی با بیان اینکه قبل از تعریف پروژه ابتدا بنگریم که سیاست و برنامه ما برای شهر چیست، تصریح کرد: سپس بعد از طی مراحل مذکور بر آن اساس باید حرکت کرد، مجموعه‌ای از پروژه‌های پراکنده شهر بهتری نمی‌تواند بسازد به این فکر کنیم که آیا واقعاً در مسیر احساس خوشبختی برای شهروندان و توسعه گام بر می‌داریم؟ یا تنها نمایشی از توسعه ارائه شده است.
وی با بیان اینکه چرا گاهی این تفکر بین مدیران وجود دارد که باید کار بزرگ صورت گیرد تا اقدام زیر بنایی انجام شود، افزود: اتفاقاً کشورهای توسعه یافته می‌کوشند تا خرد، علم و دانش را به عنوان زیر بنای هر کاری در نظر بگیرند اگر طرحی را می‌توان ارزان‌تر انجام داد در اولویت قرار دارد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه لزوماً شهرها با ساختن بیشتر بهتر نشده بلکه بدتر هم شدند، ابراز داشت: مصداق آن این دو پروژه احداث پل شاهوار و طبیعت است و باید پرسید چه لزومی دارد این همه بارگذاری روی منطقه انجام شود؟
مجاهدی ضمن بیان اینکه احداث پل تنها مسیر را طولانی‌تر کرده است، تصریح کرد: توجیه کار کجا است؟ در پاسخ مسئولان به کلمه چشم‌انداز می‌رسیم حال سوال مطرح می‌شود که تمام مسیر جاده سلامتی چشم‌انداز شهر دارد و منظر کوه به چشم می‌خورد و در همین طراز در حال ساخت پل هستیم.
وی ادامه داد: اگر منظر طبیعت است هماهنگ کردن آن با سازه کار مهمی و حساسی به شمار می‌رود و در احداث این دو پل کمترین توجهی به آن نشد ما ایرانی‌ها از زمان ساسانیان پل ساز بودیم و این عقده و حقارت در ما وجود ندارد از سویی دانش مهندسی انباشته شده پیش روی ما است و منطقی باید از آن استفاده شود لذا مداخله بصری این سازه نیز نادرست است.
استاد دانشگاه‌های شاهرود با بیان اینکه بخش مهمی از داشتن هوای پاک وابسته به سیستم حمل و نقل است و اصلاح آن از اقدامات ضروری که باید برای کار شهری انجام شود، ابراز داشت: یک سو تفاهم ایجاد شده که چون بشر خودرو شخصی را اختراع کرد لذا همه طراحی‌ها باید بر این اساس باشد.
مجاهدی با بیان اینکه در بحث مدیریت شهری مهم جا به جایی افراد و نه خودرو است، در ادامه تصریح کرد: در تجربه شهرهای مختلف دنیا ۱۵ زیان با موضوع حرکت خودروها ثبت شد که آلودگی هوا تنها یک مورد آن است لذا آن را با اصلاح کاربری‌ها توزیع متوازن امکانات، حمل و نقل همگانی و دوچرخه جایگزین کردند.
وی اضافه کرد: سال ۹۸ شورای عالی شهرسازی و معماری خواسته طرح جامع حمل و نقل همگانی تی. او. دی برای شاهرود تهیه شود و باید پرسید چقدر کار انجام شده و در چه مرحله‌ای قرار دارد؟ چرا این طرح‌ها را در نقاط غیر ضروری و تقاطع‌ها اجرا می‌شود؟ در پاسخ ایمنی سیستماتیک مهم‌تر از ایمنی نقطه‌ای است.
نظر شما