اسماعیل فصیح در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: زمانی که در بیمارستان بستری بودم مجوز کتاب "تلخکام" بعد از دو سال انتظار صادر شد و این کتاب بعد از انتشار با استقبال خوب مردم مواجه شد و قرار است از سوی ناشر تا چند روز دیگر تجدیدچاپ شود.
وی اضافه کرد: من اندکی توانایی های حرکتی خود را باز یافته ام اما بخشی از حافظه ام را نمی توانم به یاد بیاورم وگرنه دوست داشتم زندگی نامه ام را مکتوب کنم.
نویسنده کتاب "ثریا در اغما" با مرور بخش هایی از رویدادهای تاریخ معاصر که ناظر آنها بوده، خاطرنشان کرد: من در طول هفتاد سال زندگی سقوط دو پادشاه را دیده ام. از نزدیک شاهد نهضت ملی شدن صنعت نفت بودم و همچنین شاهد وقوع انقلاب بزرگی در کشورم بودم. بعد برای تحصیل به ایالات متحده رفتم. 19 سال هم در شرکت نفت کار کردم و کتابهای زیادی منتشر کردم.
وی افزود: در مجموع زندگی پرماجرایی داشتم که نوشتن و خواندن آن خالی از لطف نخواهد بود. من فرزند دوازدهم پدر و مادرم بودم. قطعا اگر بخواهم روزی زندگی نامه ام را بنویسم سر آغاز آن زمانی خواهد بود که پدرم در 15 سالگی در میدان گلوبندک شاهد عبور کالسکه ای بود که جسد ناصر الدین شاه را از شاه عبد العظیم به سمت کاخ مرمر می برد و در آن هیاهو با دختر یکی از کاسبان آن محل آشنا شد که بعدها به ازدواج او درآمد و آن زن مادرم بود.
اسماعیل فصیح اضافه کرد: من دیگر قادر به نوشتن نیستم و تا زمانی که وضع جسمی ام بهتر نشود دیگر نمی توانم برای نوشتن خودکار به دست بگیرم. هم اکنون به کمک دوست خبرنگاری تلاش می کنم خاطرات قدیم را به یاد بیاورم و او هم این خاطرات را ضبط می کند. اما این شیوه اصلا با چیزی که من در ذهن دارم فاصله دارد.
نظر شما