به گزارش خبرنگار مهر، از اوان کودکی به همراه خانواده اش به شامات رفت. در سن هفت سالگی مانند کودکان دیگر راه مدرسه را پیش گرفت. مدرسه اش در بیروت بود و می گویند که با تنگدستی و مرارت های دور از وطن در مدرسه کشیش های فرانسوی درس می خوانده و مادر فاضله اش از همان سال ها فکری برای ارتقای روحی فرزندش کرده بود. شاید می دانست یا می خواست که پسرش مرد فیزیک ایران زمین شود.
به تدریج داشت قرآن کریم را حفظ می شد. نمی توانست از ادبیات فارسی فاصله بگیرد. طبیعت را جستجو می کرد و از همان آغاز نیز با زبان بی زبانی ندا می داد که می خواهد از اهالی تحقیق و تفکر شود. امروز به او می گویند استاد! استاد، قرآن کریم را حفظ و به آن اعتقادی ژرف داشته، دیوان حافظ را نیز از برداشته و به بوستان و گلستان سعدی، شاهنامه فردوسی، مثنوی مولوی و منشات قائم مقام اشراف کامل داشت.
در سن چهار سالگی اش نوه فردی شد که سفارت ایران در بغداد به وی واگذار شده بود، به همراه خانواده به آن شهر رفت اما دوام نیاوردند و راهی دمشق شد و پس از یک سال به شهر بیروت عزیمت کرد. در سن هفت سالگی در مدرسه فرانسوی در بیروت به طور شبانه روزی مشغول به تحصیل شد.
آغاز دوره متوسطه سید محمود مقارن با شروع جنگ جهانی اول شد و مدرسه فرانسویان در بیروت تعطیل شد و از آن پس در منزل از یک معلم خصوصی درس گرفت، از خانم گوهرشاد زبان فارسی آموخت و پس از دو سال برای ادامه تحصیل به مدرسه آمریکایی بیروت وارد شد.
دوران اعجاب آوری بود، فرض کنیم که شما تا دکتری درس بخوانید و بخواهند مدرک لیسانس دهند! سید محمود هم در مدرسه آمریکایی بیروت با همین مشکل مواجه شد. ابتدا به دلیل عدم آشنایی به زبان انگلیسی وی را در کلاس اول ابتدایی ثبت نام کردند ولی در آخر سال تحصیلی، زبان انگلیسی را فرا گرفت و مربیانش پذیرفتند که در کلاس پنجم ثبت نام کند.
وی در کالج آمریکایی به تحصیل ادامه داد. در سال ۱۲۹۹ لیسانس علوم و ادبیات خود را دریافت کرد. سپس در دانشکده مهندسی بیروت به تحصیل مشغول شد و مدرک مهندسی راه و ساختمان خود را از آن مدرسه در سال ۱۳۰۱ اخذ نمود. وی همچنین به تحصیل علوم پزشکی و نجوم و ریاضی در دانشگاه آمریکایی بیروت پرداخت و در رشته های زیست شناسی و برق به تحصیل مشغول شد.
پروفسور سید محمود حسابی محقق، فیزیکدان و متولد ۱۲۸۱هجری شمسی در سال ۱۳۰۵ در مدرسه عالی معدن در پاریس مدرک خود را دریافت و در سال ۱۳۰۶ دکترای فیزیک خود را از دانشگاه سوربن پاریس اخذ کرد.
استاد به چهار زبان زنده دنیا فرانسه، انگلیسی، آلمانی و عربی مسلط بود و به زبان های سانسکریت، لاتین، یونانی، پهلوی، لاتین، یونانی، اوستایی، ترکی، ایتالیایی و روسی اشراف داشته و زبان های باستانی را در تحقیقات خود به خصوص در امر واژه گزینی فارسی در برابر لغات بیگانه به کار می برد.
از جمله فعالیت های این استاد ارجمند پیش از آن که به ایران بازگردد، می توان به تعیین نقشه راه های لبنان، انجام وظیفه به عنوان مهندس راه و ساختمان در اداره راه سوریه،مهندسی برق در راه آهن برقی دولتی فرانسه اشاره کرد.
خانه و موزه دکتر حسابی
دکتر حسابی در سال ۱۳۰۶ به ایران بازگشت و در ابتدا در وزارت فواید عامه از دی ماه همان سال استخدام شد. از جمله فعالیت های وی می توان به تاسیس مدرسه مهندسی وزارت راه، نقشه کشی و نقشه برداری راه های ساحلی ایران میان بنادر خلیج فارس از بوشهر تا بندر لنگه، تاسیس دانشسرای عالی، ایجاد اولین ایستگاه هواشناسی، تهیه نقشه راه تهران به شمشک، نصب و راه اندازی اولین دستگاه رادیولوژی کشور، تاسیس اولین بیمارستان خصوصی در ایران، شروع واژه گزینی علمی، تاسیس و همکاری در قانون گذاری دانشگاه تهران، تاسیس دانشگاه فنی، تاسیس دانشگاه علوم، تاسیس نخستین رصدخانه برای پیگیری اطلاعات ارسالی از ماهواره ها در شیراز، تعیین ساعت ایران، تاسیس موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، تاسیس مرکز اتمی ایران، پایه گذاری اولین مدارس عشایری کردستان و دهها خدمت علمی، فرهنگی و اجتماعی به مردم ایران اشاره کرد.
این استاد گرانمایه سرانجام در ۱۲ شهریور سال ۱۳۷۱ هنگام معالجه بیماری قلب در بیمارستان دانشگاه ژنو بدرود حیات گفت.
نظر شما