نیایش؛ نقطه اتصال انسان به خالق هستی

اذا سألک عبادی عنی فانی قَریب أجیب دعوةَ الداع اذا دعان فلیستَجیبوا لی ولیؤمنوا بی لعلهم یرشدون .

هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند ، بگو : یقیناً من نزدیکم ، دعاى دعا کننده را زمانى که مرا بخواند اجابت می  کنم  . پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند ، تا به حق و حقیقت راه یابند و به مقصد اعلى برسند .

سوره بقره، آیه 186      

یکی از مهمترین حالات روحی انسان، راز و نیازهای او با خالق هستی است، این حالت نقطه اتصال انسان با خداوند است که ارتباطی قوی به شمار می رود .

دعا یکی از بهترین حالات عبودیت و بندگی است . انسان در زمان دعا نشان می دهد که نیازمند خالق است که در واقع این حالت کمال بندگی و عبودیت است .

دعا از مصادیق ابراز فقر، بندگی و نیازمندی و راهکاری برای برقراری ارتباط خالصانه و بی واسطه با خداوند متعال است .

انسان به جهت نیازمندی و برای دستیابی به آرامش روحی و روانی همواره نیاز به دعا و راز و نیاز به درگاه هستی دارد و از طرفی خداوند نیز به دلیل بنده نوازی و توجهی که به بندگان خود دارد دعا را سفارش کرده و وعده استجابت آن را نیز به بندگانی که خالصانه و صادقانه و با دل پاک به درگاه هستی متمایل شوند، داده است .

برای متمایل شدن به درگاه هستی زمان و مکان مشخصی قید نشده و بندگان خالص خداوند هر زمان که اراده کنند می توانند رو به خداوند کرده، ضمن راز و نیاز، درخواستهای خود را نیز طلب کرده و امیدوار باشند که مورد لطف و عنایت خداوند قرار می گیرند .

اما شک نیست که ماه مبارک رمضان ، زمان خاص و ویژه ای بوده و توصیه مؤکدی نیز به منظور بهره گیری از معنویت این ماه، دعا به درگاه خداوند و ارتباط با معبود شده است .

هنگام سحر یکی از زمانهای خاص ماه مبارک رمضان است که به دعا و راز و نیاز با خالق هستی سفارش بسیار شده و البته اجابت درخواستها نیز در صورتیکه درخواست کننده و درخواست شرایط خاص را داشته باشد، مورد اجابت واقع خواهند شد .

برکات معنوی رمضان بسیار است و بندگان فهیم و موقعیت شناس، به خوبی از این فرصت ارزشمندی که سالانه در اختیار انسان قرار گرفته استفاده کرده، با کسب فیضهای بسیار، خود را برای یکسال آینده بیمه خواهند کرد .