کودک، روزه داری والدین را در ماه مبارک رمضان می بیند و با درک کودکانه خود از حالت معنوی ایجاد شده در والدین و فضای منزل، به اصرار از والدین می خواهد که او نیز این موقعیت را تجربه کند .
در فرهنگ ما برای پاسخگویی به این نیاز و آرزوی کودکان روزه "کله گنجشکی" رایج است . در این روزه از سحر تا اذان ظهر کودکان چیزی نخورده، اذان ظهر افطار کرده و دوباره تا مغرب و زمان افطار از خوردن و آشامیدن پرهیز می کنند .
در این روزه، کودک معنویت سحر، انجام اعمال ثواب و پرهیز از گناه و همچنین روحانیت افطار را به خوبی تجربه کرده و همدلی را می آموزد .
قرار گرفتن در چنین موقعیتی کودکان را از همان سنین ابتدایی، با شرایط روزه، اعمال مرتبط با آن و البته حال و هوای معنوی و سازنده روزه داری و برکات ماه مبارک رمضان آشنا ساخته، در سازندگی و بالندگی معنوی بسیار مؤثر و سازنده خواهد بود .
چنین شروعی در نهادینه کردن انجام صحیح و دقیق اعمال عبادی بسیار نقش خواهد داشت .
بی تردید والدین می بایست به همان مقدار که برای سلامت جسمی کودکان خود نگران بوده و به آن توجه دارند، سلامت روانی و معنوی فرزندان خود را نیز به شایستگی مورد توجه داشته و به منظور سازندگی و هدایت دقیق و صحیح آن اقدامات لازم را داشته باشند .
ماه مبارک رمضان فرصت بسیار ارزشمندی برای پرداختن به این موضوع است، فضای معنوی و روحانی که محیط خانه و اجتماع را در بر می گیرد، زمینه یادگیری و پذیرش را در کودکان ارتقاء بخشیده و کمک می کند هر آنچه شنیده و دیده می شود، در ذهن ماندگار و در آینده دور یا نزدیک به صورت عملی خودنمایی کند .
بنابراین شایسته و لازم است که والدین با در نظر داشتن ارزشها و تأثیرات این ماه پرفیض و برکت، زمینه تربیت معنوی قوی و عمیق را در فرزندان خود ایجاد کرده و آنها را به سوی کمال هدایت کنند .
تشویق به روزه و پرداختن به اموری که قبول و پذیرش آن را ممکن می سازد، از جمله دوری از گناهان مختلفی چون دروغ، غیبت و تهمت و اعمال خیری چون نوع دوستی، خیرخواهی و کمک به نیازمندان برای تقویت معنوی کودکان بسیار مؤثر است .
نظر شما