رمضان؛ فرصتی برای بازگشت به ارزشهای فراموش شده

پرهیز از گناه از جمله اعمالی است که می بایست در ماه مبارک رمضان جدی گرفته شده و با اهتمام ویژه ای مورد توجه مسلمانان قرار گیرد .

دوری از گناه، علاوه بر اینکه از معصیتهای انسان می کاهد، زمینه و بستری فراهم می آورد تا انسان به خالق هستی نزدیکتر شده، مسیر خیر و کمال را طی کند .

خیرخواهی و نوع دوستی، نیز از دیگر اعمال شایسته ای هستند که در بسیاری موارد شاهد کمرنگ شدن آنها و عدم توجه کافی اقشار مختلف به این دو ارزش هستیم .

در ماه مبارک رمضان که انسان ناخودآگاه و درونی، میل به نیکی و پرهیز از بدی دارد، بهترین فرصت است تا با عنایت ویژه به این موضوع نیکیها را افزایش داده و تلاش کنیم که میل به آن را در درون خود نهادینه کرده و در مقابل ضمن دوری از بدی و گناه، زمینه پرهیز از آن را به صورت یک دیوار حفاظتی در درون خود تشکیل دهد .

در این ماه روحیه تعاون ، همکاری و کمک به یکدیگر در جامعه افزون می شود و این امر به برکت جلسات تبلیغی و معنویت ماه رمضان و در سایه برنامه عمومی مسلمانان که همان روزه گرفتن است، ایجاد می شود .

ذکر دعا و روزه  در این ماه انسانها را به سوی حق و معنویت هدایت می کند، در این ماه افراد خود را موظف و مسئول می دانند که اعمال ناشایست را انجام ندهند به همین دلیل آمار نشان می دهد که در این ماه تنشها کاهش می یابند و افراد با ترک آب و غذا این اعتماد به نفس را به دست می آورند که بسیاری از معاصی و عادات نادرست را نیز ترک کنند.

این ماه ارزش و اهمیت بسیاری دارد چنانکه در روایات آمده است که خواب در این ماه، عبادت محسوب می شود . در بیان عظمت و ارزش روزه همین بس که خداوند فرموده است روزه متعلق به من است و خود پاداش آن را خواهم داد . 

رمضان تمرین همدردی  با مردم، ایجاد حس مشترک ایمان، درک فقرا و فرصتی برای رسیدن به اهداف معنوی است، رمضان به نوعی تداعی کننده قیامت است و تمرین  توجه به میهمانی که تاکنون به آنها بی توجه بوده ایم .