وفات حضرت ابوطالب (ع) در روز هفتم
بنا به نقل شیخ مفید روز هفتم ماه رمضان سال دهم بعثت حضرت ابوطالب عم و یار با وفاى پیامبر وفات یافت.
همان مرد بزرگوارى که در تمام نشیب و فرازهاى دوران رسالت و قبل از رسالت برادرزاده عزیزش را یارى کرد و شر قریش را از او بازداشت و قلب پیامبر را در تبلیغات و رسالت الهى مسرور کرد.
ابوطالب عمو و حامی بزرگ پیامبر اسلام و از شخصیتهای بزرگ قریش بود. ابوطالب مردی سخاوتمند، با درایت و بانفوذ، صاحب رأی و اندیشه و عدالت مدار بود که قبایل عرب مکه قبولش داشتند و او را داور خود میشناختند.
او نیز در داوری جانب حق را نگه میداشت. و با وجود این، مردی تنگدست، اما بلند طبع بود. وی مردی سخنور و شاعر بود. اشعار وی در مجموعه ای با عنوان "دیوان ابوطالب" گردآوری شده و از مشهورترین قصاید او قصیده لامیه است.
نظر شما