به گزارش خبرگزاری مهر، این نرم افزار پیشرفت های مربوط به داروی ضد سرطانی cetuximab را شناسایی کرده است. این دارو به وسیله فاکتور 10 در آزمایشات آزمایشگاهی کشش چسبنده خود را افزایش داده است و به گفته دانشمندان این تغییری است که می تواند به تولید داروهایی با دوز پائین تر و در عین حال تاثیرگذاری بیشتر منجر شود.
بر اساس گزارش تکنولوژی ریویو، بروس تیدور از زیست شناسان محاسباتی در MIT که این پروژه را سرپرستی کرده است گفت: از طریق مدل سازی ریاضیاتی سیستم های بیولوژیکی پیچیده می توان پیش بینی هایی درباره چگونگی بهبود داروها در قالبی معین و تعیین شده ارایه کرد. نکته جالب این است که این روند در داروسازی غیرمعمول است.
سیستم ایمنی بدن انسان به صورت مداوم مولکول های آنتی بادی تولید می کند که ذرات خارجی را شناسایی و خلع سلاح می کنند. پزشکان برای درمان بیماریهای مختلف حتی سرطان با استفاده از داروهای مبتنی بر آنتی بادی، از مزایای سیستم دفاع طبیعی بدن استفاده می کنند.
با این حال تولید داروهای مبتنی بر آنتی بادی فرآیندی سخت، پیچیده و زمان بر است. دانشمندان در این پروژه از آنتی بادی های موش استفاده کرده و به آنها آنتی ژن تزریق کردند. آنها تلاش کردند تا این مولکولها را به وسیله پرورش دادن آنها در مخمر بهبود داده و در عین حال جهش های رندمی را نیز دنبال کردند که موجب چسبیده شدن شدیدتر آنتی بادی ها به آنتی ژن ها می شوند.
در این پروژه محققان تلاش کرده اند تا این فرآیند را به وسیله انتقال آن به رایانه ارتقا بخشند.
نظر شما