به گزارش خبرنگار مهر، امروزه بیشتر مطالعات عصب شناسی در انسان به کمک روشهای غیر تهاجمی مانند تصویر سازی تشدید مغناطیسی (ام آر آی) و الکتروانسفالوگرام انجام میشود.
با این حال تفسیر دقیق دادههای حاصل از روشهای فوق بر فعالیت نورونها هنوز به طور کامل میسر نشده است. از این رو با هدف درک رابطه میان دادههای حاصل از ام آر آی و الکتروانسفالوگرام در سطح جمعیت نورونی، محققان کشور با همکاری پژوهشگران خارجی، با استفاده از الگوی تحلیل چند متغیری، پژوهشی طراحی کردند که طی آن به ارزیابی این مسئله پرداختند که اگر محرک تغییر کند رابطه تحت تأثیر قرار خواهد گرفت یا خیر.
بدین منظور دادههای حاصل از ام آر آی و الکتروانسفالوگرام ۲۱ فرد سالم در حالی ثبت شد که اشیا روزمره را از زوایای مختلف مشاهده میکردند؛ سپس این دادهها با دادههای حاصل از الکتروکورتیکوگرام بیماران صرعی که همان محرکها را دریافت میکردند ارتباط داده شد.
نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی Frontiers In Neuroscience منتشر شده است گزارش داد، مقایسه دادههای الکتروانسفالوگرام و الکتروکورتیکوگرام نشان میدهد سیگنالهای دسته بندی اشیا به سرعت در سیستم بینایی ظاهر شده و با هر دو روش مذکور با تأخیر زمانی مشابه قابل شناسایی است.
از همبستگی میان دادههای الکتروانسفالوگرام و الکتروکورتیکوگرام زمانی کاسته شد که مقیاس و جهت قرار گیری اشیا تحت نمایش تغییر داده شد. مقایسه دادههای ام آر آی با الکتروکورتیکوگرام به طور کلی ارتباط قویتری را در ناحیه اکسیپیتال نسبت به ناحیه تمپورال نشان میداد که به دلیل تفاوت نسبت سیگنال به نویز در ام آر آی بود.
به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد ارتباط پیچیده ای بین سیگنالهای ام آر آی، الکتروانسفالوگرام و الکتروکورتیکوگرام در سطح دادههای جمعی وجود دارد که به زمان پس از آغاز محرک، ناحیه مورد بررسی و محتوی بصری مورد استفاده وابسته است.
دکتر سید مهدی خلیق رضوی، دکتر رادوسلاو مارتین سیچی و فاطمه ابراهیمی نیا در پژوهشگاه رویان، دانشگاه آزاد برلین و دانشگاه تهران این پژوهش را به نتیجه رساندند.
نظر شما