اگر اخلاق اداری در زندگی کاری انسان وجود و حضور داشته باشد، کارکردن شیرین و توأم با رضایت شغلی و احساس رضایتمندی و خودشکوفایی از یک سو و رضایت مردم و پیشرفت امور و شکوفایی کاری از دیگر سوی است .
رشد وشکوفایی استعدادهای انسان در جهت کمال مطلق، در عرصه کار و عمل بر پایه های اخلاق اداری است. فقدان اخلاق اداری یعنی محو زمینه و بستر شکوفایی انسان و جامعه در جهت کمال مطلق.
حضور اخلاق اداری، کارکردن را از شکل تکراری، خسته کننده و ملال آور بیرون برده و به انسان احساس تعالی می بخشد و همین احساس تعالی در نفس کارکردن و مناسبات انسانی با دیگران به شدت تأثیر می گذارد.
اما در مقابل با شکسته شدن حریمهای اخلاقی، همه حریم ها می شکند و زمانی که حریم ها شکسته شود، هر پلیدی می تواند در باطن و ظاهر و در مناسبات و روابط ظاهر شود.
وقتی انسان از محدوده فردی خارج و در پیوند با دیگر انسانها قرار می گیرد و این پیوند صورتی اداری می یابد، اگر اخلاق نیک حاکم بر روابط انسانی نباشد، فاجعه چندین برابر می شود. به همین دلیل است که والاترین ملاک در هر سازمان اداری متخلق بودن به اخلاق انسانی است .
نظر شما