مارکو گریگوریان هنرمندی بیقرار بود

به گزارش خبرگار مهر، در این مراسم آیدین آغداشلو درباره مارکو و آثارش گفت: "هنوز به اندازه کافی درباره مارکو صحبت نشده و حکایت همچنان باقی است. پیش از این که گریگوریان آوانگارد باشد و تاثیر بر هنرمندان دیگر داشته باشد، خود این هنرمند و معنایش برای ما مهم است. وجود مارکو و حضورش برای ما مغتنم بود، چرا که تاثیرش در جای جای هنر و فرهنگ دیده می شود. او جزو کسانی بود که به دنیا معنایی را اضافه کرد."

این هنرمند در ادامه افزود: "او در طول زندگی بیتابی داشت و هر چیزی برایش گذرا بود، نگاهش به هنرهای تجسمی از همین بیقراری مایه گرفت و ادامه پیدا کرد. او در دوره بسیار کوتاهی اگر از سبک، روش یا عنصری به شگفت می آمد، در نهایت استادی با این تاثیر آثارش را می آفرید. این هنرمند مجموعه دار بود، فیلم بازی کرد، گالری دار و علاقمند به جمع آوری آثار آرشیل گورکی بود."

ژانت لازاریان، از نزدیکان مارکو گریگوریان، با اشاره به اینکه وضعیت آثار مارکو در ارمنستان بلاتکلیف است، گفت: "مارکو 15 سال پیش تمام آثار و کلکسیونش را به تنها موزه ارمنستان داد و با قول وزیران فرهنگ در هر دوره قرار شد موزه مختص آثار او تاسیس شود. برای همین مارکو به مسئولان فرهنگی ارمنستان نامه نوشت که خانه اش را تبدیل به موزه کند و آثارش را به خودش بدهند. ولی تا زمان مرگ جواب نامه نیامد و هنوز هم پاسخ نداده‌اند و این آرزوی مارکو محقق نشده است."

وی در خاتمه گفت: "تنها راه این است که در بیرون از ارمنستان با حالت اعتراض دلسوزانه خواستار ساخته شدن موزه ای از آثارش در ارمنستان یا خارج از این کشور باشیم. برای همین توماری اعتراض آمیز را برای یتیم ماندن آثار مارکو امضا می کنیم و به همراه چند تن از هنرمندان مطرح به سفارت این کشور می بریم."

میراحمد میراحسان هم درباره آوانگاردیسم و جن زدگی و آریاسپ دادبه درباره ارتباطات و تاثیر فرهنگ های ایران و ارمنستان سخنرانی کردند. در پایان این مراسم تعداد زیادی از هنرمندان و علاقمندان آثار مارکو تومار اعتراض آمیز را امضا کردند. همچنین مجله "حرفه، هنرمند" نیز بخشی از مجله خود را به مارکو اختصاص داده و همزمان با چاپ این مجله، این بزرگداشت برگزار شد.