در شرایطی که بحث موازی کاری دستگاهها و نهادهای دینی و ضعف حاصل از این موازی کاری، فرهنگ و هویت ما را تهدید و مسئولان به ساماندهی این نهادها به منظور جلوگیری از موازی کاری تأکید دارند، عرصه قرآن کشور نیز می رود که در این ورطه خطرناک گرفتار شود .
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان دارالقرآن الکریم، مجلس شورای اسلامی، وزارت اوقاف و امور خیریه و اتحادیه تشکلهای قرآنی برخی از نهادهایی هستند که در حوزه قرآن فعالیتهای مختلف و متنوعی دارند .
تجربه ثابت کرده که تعدد مراکز رسیدگی به امور فرهنگی که همواره با عدم هماهنگی همراه است، ضربه ای بر بدنه آن عرصه است که تا جبران آن، می بایست راه طولانی را طی کرد .
بی تردید موازی کاریها، هدر رفتن امکانات مختلف را در پی داشته و مانعی برای پیشرفت هستند، با روشن بودن چنین موضوعی و داشتن تجربه عرصه دین، سؤال اینجاست که چرا باید مرحله آزمون و خطا را طی، و در مسیری قرار گیرم که نتیجه و پایان آن از ابتدا مشخص است .
تعدد مراکز فعال در عرصه های مختلف، شرایطی را ایجاد می کند که برخی مباحث، موضوعات و فعالیتها از سوی چندین دستگاه مورد توجه قرار گرفته و بسیاری نیز از سوی هیچ یک دیده نشده، در فراموشی کامل به سر می برند .
مشکل بزرگتر در این عرصه شانه خالی کردن از بار مسئولیتها و گریز از ضعفها و کم کاریها است،تعدد مراکز فعال در حوزه ای خاص بستری را ایجاد می کند که وقتی ضعف و مشکل بزرگی در جامعه خودنمایی می‌کند، تمام دستگاههای فعال در یک عرصه خاص، خود را از مسئولیت مبرا دانسته و وظیفه این مهم را به دستگاه دیگر نسبت می دهند!
در چنین فضایی اگر کار مثبتی هم انجام شود، سایر نهادها شکایت به طور غیررسمی کرده و آن را وظیفه ای تلقی می کنند که مربوط به آنها بوده و مورد دخالت دستگاهی دیگر قرار گرفته است .
ناگفته پیدا و آشکار است که موازی کاری و تعدد دستگاه و نهاد فعال در عرصه ای خاص، کمتر به پویایی و رشد آن حوزه انجامیده و بیشتر تضعیف فعالیتها و جایگاه را در پی دارد .
در این حال، بهتر نیست به جای افزایش شمار دستگاهها و نهادها، که هر یک از آنها به اعتبار و امکانات خاص نیاز دارند! اعتبار و امکانات در اختیار یک نهاد یا دستگاه خاص قرار گرفته و تمام مسئولیتها به آن واگذار، که در صورت بروز و ظهور ضعف نیز تکلیف همگان برای رجوع به دستگاهی مشخص برای پاسخگویی روشن باشد ؟
بی تردید یک دستگاه بسیار بیشتر از چندین دستگاه در مقابل اهداف و رسالتهایی که بر عهده گرفته احساس مسئولیت کرده و با جدیت و قوت بیشتری فعالیت خواهد کرد، چرا که امکان طفره رفتن و سپردن مسئولیت به دیگری وجود ندارد .
شاید مسئولیت پذیری دستگاههای متعدد در عرصه قرآن را بتوان به اهمیتی که برای این کلام الهی و نقش آن در زندگی انسان قائل هستند نسبت داد اما در این شرایط نیز باید گفت، همین اهمیت ، دلسوزی و حساسیت ایجاب می کند بهترین راهکار را برای فعالیت و گسترش فرهنگ قرآنی انتخاب کرد .
نظر شما