دغدغه ما متون نمایشی تئاتر کودک است

عباس جهانگیریان، با اشاره به اینکه متولیان و مدیران فرهنگی نگاهی کودکانه به تئاتر کودک و حتی مقوله بودجه آن دارند به خبرنگار مهر گفت: "برای نمایشنامه‌نویسی کودک باید ملاحظات اقتصادی را در نظر داشت، زیرا به بزرگسال به عنوان حرفه‌ای نگاه و نویسنده از نظر مالی تأمین می‌شود، ولی برای نویسنده کودک این طور نیست. به همین خاطر کمتر شاهد نمایشنامه‌نویس حرفه‌ای در تئاتر کودک هستیم. ضمن اینکه برای حرفه‌ای بودن آموزش از همه موضوعات مهمتر است."

مدیر دفتر تئاتر کودک و نوجوان مرکز هنرهای نمایشی افزود: "تجربه پله پله فرد نیز یکی از عوامل مؤثر حرفه‌ای شدن است که وقتی درکنار دو عامل دیگر قرار می‌گیرد می‌تواند تاثیرگذار باشد. دفتر تئاتر کودک و نوجوان جدی ترین هدفش این است که برای نویسندگان با استعداد که توانایی خود را به گونه‌ای به نمایش گذاشته‌اند شرایطی را به وجود بیاورد که آنها پله‌های رشد را طی کنند."

جهانگیریان با بیان نبود مخاطب حرفه‌ای به عنوان یکی از مشکلات این بخش و نیاز به همیاری آموزش و پرورش و رسانه‌ها برای ایجاد فرهنگ تئاتری در بچه‌ها اظهار داشت: "متأسفانه این نهادها فرهنگ تئاتر دیدن را ترویج نمی‌کنند. رابطه عرضه و تقاضا در تئاتر بسیار ناپایدار است و در بیشتر شهرهای کشور سالنی برای اجرای تئاتر وجود ندارد یا اصولا" خانواده‌ها به دیدن تئاتر نمی‌روند."

وی از مذاکره با مدیر گروه کودک شبکه یک سیما در خصوص الگوسازی و فرهنگ سازی تئاتر کودک خبر داد و گفت: "او در این مورد قول مساعد داد که در هفته چند ساعت در این زمینه برنامه‌سازی شود. البته هنوز این اتفاق نیفتاده است. باید پرسید به چه دلیل گروه‌های کودک شبکه‌های یک، دو و شبکه تهران توجهی به تئاتر کودک ندارند. دوربین می‌تواند با ضبط تئاتر آن را به خانه بچه‌ها در نقاط محروم ببرد تا آنها با این هنر آشنا شوند."

جهانگیریان خاطر نشان کرد: "آموزش و پرورش کارنامه تئاتری مناسبی ندارد. در صورتی که تئاتر می تواند در رشد و اعتلای فضای درسی مؤثر باشد. در اروپا تئاتر وسیله ای برای آموزش و انتقال مفاهیم به خردسالان است. زیرا تئاتر قدرت تبدیل مفهوم به تصویر ذهنی را دارد و آنگاه این تصاویر در ذهن کودک ماندگار می‌شود."

وی تأکید کرد: "مدرسه اولین هسته تربیت نیروی حرفه‌ای تئاتر است و هنرمندان می‌توانند از دل آموزش و پرورش بیرون بیایند. مرکز هنرهای نمایشی نمی‌تواند به تنهایی و بدون کمک صدا و سیما، شهرداری، وزارت آموزش و پرورش، حوزه هنری و خانواده‌ها، متولی تئاتر حرفه‌ای کودک و نوجوان باشد."

این مدیر تئاتر با اشاره به دغدغه حمایت از تئاتر خصوصی در مرکز هنرهای نمایشی و خانه تئاتر توضیح داد: "راهکارهای اساسی را باید پژوهشگران این رشته ارایه کنند و در این راه هلال احمر، شهرداری، سازمان ترافیک، آموزش و پرورش و دیگر ارگان‌های فرهنگی با در اختیار قرار دادن سالن‌های خود که چراغ آنها در طول سال خاموش است، در این راه با مرکز هنرهای‌نمایشی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان همکاری کنند."

این پژوهشگر تئاتر کودک، نبود سالن‌های آمفی تئاتر در طراحی شهرک‌های مسکونی و همچنین مدارس را یکی از دلایل بی‌توجهی مدیران به امر تئاتر کودک معرفی کرد و معاونت عمران مدارس و شهرداری را دو نهاد مؤثر در رفع این مشکل معرفی نمود.